Sakaleyn
Sakaleyn (Arapça: ثقلین); iki değerli ve kıymetli şey manasına gelmektedir. Bu kavram Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) Ehlibeyt (a.s) hakkında buyurduğu Sakaleyn Hadisiyle şöhret bulmuştur.
Lügat Manası
“Sekal” (ثَقَلْ) lügatte, yolcunun eşya ve yükü[1] ve özenle korunmasına çaba gösterilmesi gereken her değerli ve kıymetli şey manasına gelmektedir.[2] Lügat bilimcilerinden bazıları “Sıkl” (ثِقْل) ve “Sekal” (ثَقَل) kelimelerinin bir anlama geldiğine inanmışlardır. Ama bazıları da bu iki kelimenin birbirinden farklı olduğu görüşüne kail olmuşlardır.[3] Her iki kelimenin çoğulu “eskal”dir.[4]
Kur’an’da Sekal
Kur’an-ı Kerim’de “Sıkl” (ثِقْل) ve “Sekal” (ثَقَل) kelimelerinden istifade edilmemiştir; ancak “Eskal” (اَثقال) kelimesi birkaç ayette[5] ve “Sekalan” (ثَقَلان) kelimesi ise, sadece bir ayette kullanılmıştır.[6]
Müfessirlerin geneli “Sekalan” kelimesinden kastın ins (insan) ve cin olduğu[7] ve mahdut sayıdaki bazıları ise, Kur’an ve İtret olduğu görüşüne sahiptir.[8]
Sakaleyn Hadisi
Sakaleyn Hadisinde Peygamber Efendimiz (s.a.a) ümmetini çok değerli iki şeyin saygı hürmetini korumayı tavsiye etmiş ve daha sonra o iki değerli ve kıymetli şeyi “Kitap” (Kur’an) ve “İtret” (Ehlibeyt) olarak mana etmiştir.
Bu hadis, Kutub-u Erbaa’da ve Şia’nın asli kitaplarından olan Usul-u Kafi’de şöyle nakledilmiştir:
إِنِّی تَارِک فِیکمْ أَمْرَینِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- کتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیتِی عِتْرَتِی أَیهَا النَّاسُ اسْمَعُوا وَ قَدْ بَلَّغْتُ إِنَّکمْ سَتَرِدُونَ عَلَی الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکمْ عَمَّا فَعَلْتُمْ فِی الثَّقَلَینِ وَ الثَّقَلَانِ کتَابُ اللَّهِ جَلَّ ذِکرُهُ وَ أَهْلُ بَیتِی
“Ben, sizin aranızda iki şey bırakıyorum; onlara sarıldığınız sürece sapıklığa düşmezsiniz. Biri Allah'ın kitabı ve biri de Ehl-i Beyt'im itretim (soyum)'dur. Ey İnsanlar! Dinleyin! Hiç kuşkusuz, Allah'ın mesajını tebliğ ettim. Sizler cennetteki havuzun başında yanıma geleceksiniz. Ben, sakaleyn hakkında nasıl bir tavır takındığınızı soracağım. Sakaleyn, yüce Allah'ın kitabı ve benim Ehli Beyt'imdir.”[9] Bu hadis içinde “Sıkleyn” ve “Sakaleyn” terimlerinin kullanılmasından dolayı, “Sakaleyn Hadisi” olarak tanınmıştır.
Ayrıca bakınız
Dış Bağlantılar
- Sakaleyni Kitabellah ve itreti ya Sünneti
- Ehli sünnet kaynaklarında Sekaleyn Hadisi
- İslam dünyası ansiklopedisi
Kaynakça
- ↑ El-Kamusu’l Muhit, c. 3, s. 342; İbn-i Dureyd, c. 1, s. 430.
- ↑ İbn-i Manzur, Lisanu’l Arab, c. 2, s. 114.
- ↑ İbrahim Enis ve diğerleri, c. 1, s. 98.
- ↑ İbn-i Dureyd, c. 1, s. 430.
- ↑ Nahl Suresi, 7. ayet; Zelzele Suresi, 2. ayet; Ankebut Suresi, 13. ayet.
- ↑ Rahman Suresi, 31. ayet.
- ↑ İbn-i Kesir, c. 4, s. 447; Ebu’l Futuh Razi, c. 10, s. 396.
- ↑ Ali b. İbrahim Kummi, c. 2, s. 345; Haşim b. Süleyman Bahrani, c. 4, s. 267.
- ↑ Kuleyni, Kâfi, c. 1, s. 294.
Bibliyografi
- Kur’an-ı Kerim.
- İbrahim Enis ve Diğerleri, el-Mucemu’l Vesit, Tahran; Defter-i Neşr-i Ferhengi İslami, 1367.
- İbn-i Dureyd, Kitabu Cumhuru’l Lugat, çap-ı Remzi Munir Ba’lebeki, Beyrut, 1987 – 1988.
- İbn-i Manzur, Lisanu’l Arab.
- İbn-i Kesir, Tefsiru’l Kur’ani’l Azim, çap-ı Ali Şiri, Beyrut.
- Ebu’l Futuh Razi, Tefsir-i Ravhu’l Cinan ve Ruhu’l Cenan, çap-ı Ebu’l Hasan Şi’rani ve Ali Ekber Gaffari, Tahran, 1382 – 1387.
- Ali b. İbrahim Kummi, Tefsiru’l Kummi, çap-ı Tayyib Musevi Cezairi, Kum, 1404.
- Haşim b. Süleyman Bahrani, el-Burhan fi Tefsiri’l Kur’an, çap-ı Mahmud b. Cafer Musevi Zerendi, Tahran, 1334.