Bayrak Hadisi
Rayet (Bayrak) Hadisi (Arapça: حديث الراية); Hz. Muhammed’in (s.a.a) Hayber Savaşında İmam Ali’nin (a.s) cesurluğu ve yiğitliği hakkında buyurduğu meşhur hadisin unvanıdır. Şia mütekellimleri bu hadisten, İmam Ali’nin diğerlerine (tüm sahabelere) olan öncelik ve üstünlüğünü ispat etmek için yararlanmaktadır.
Rayet Nedir
Peygamber Efendimizin (s.a.a) zamanında ve ondan sonraki asırlarda, genellikle her savaşta kabilelere, birliklere ve komutanlara bir asıl rayet (bayrak) ve onlarca da küçük bayrak ihtisas edilirdi. Bu bayrakları genellikle kabile ve birliğin en cesur ve en güçlü savaşçısı taşırdı.[1] Bu tür bir bayrak (rayet) ilk olarak Hayber savaşında bayrak taşıyanlara verildi.[2]
Hadisin Metni
Allah Resulü (s.a.a) Hayber savaşının rayet ve bayrağını ilk önce Ebu Bekir’e ve ertesi günü de Ömer’e verdi ama onlar zafere ulaşamadan geri döndüler. O esnada Resulü Kibriya (s.a.a) şöyle buyurdu: “Yarın sancağı öyle birine vereceğim ki Allah ve Resulü'nü sever; Allah ve Resulü de onu sever; O, kerrardır ve aynı zamanda gayr-i ferrardır (düşmana amansızca saldıran ama asla kaçmayan birisidir); Allah (c.c) O’nun eliyle Hayber’i fethedecek.”
(لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ، (وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ) یَفَتَحَ اللَّهُ عَلَى یدیه لیس بفَرَّار)
Daha sonra Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali’yi (a.s) yanına çağırdı. Göz ağrısına müptela olan Hz. Ali’nin (a.s) gözlerine şifa verdikten sonra, şöyle buyurdu: “Bu bayrağı al ve beraberinde götür ta ki Allah sana Hayber’i açsın.” (خُذْ هَذِهِ الرَّايَةَ فَامْضِ بِهَا حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ عَلَيْك) Hz. Ali (a.s) o bayrakla Hayber’e saldırdı ve kaleyi fethetti.[3]
Peygamber Efendimizin (s.a.a) hadim ve hizmetinde olan Ebu Rafi, Hayber’in fethi hakkında şöyle demiştir: “Allah Resulü, Ali'ye bayrağı verip kaleyi fethe yolladığında, biz de Ali ile beraber gittik. Kaleye yaklaştığında, kale halkı çıkıp onlarla savaştı. Yahudi birinin darbesi Ali'nin kalkanını elinden düşürdü. Ali de kale kapısını söküp, kalkan gibi kullandı. Kale fethedilene kadar da kapı elindeydi. Sonra onu attı. Sonra benim sekizincisi olduğum yedi kişilik bir grup, bu kapıyı yerinden çevirmek istedik de gücümüz yetmedi.”[4]
Hz. Ali’nin (a.s) Hayber Gazvesindeki Fazileti
Hayber savaşında, Ebu Bekir ve Ömer gibi bazı sahabelerin Yahudilerin kalesini fethetmekten aciz kalması üzerine, Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali’yi (a.s) Hayber kalesini fethetmekle görevlendirdi. Hz. Ali (a.s) de, Yahudilerin kahraman komutanı olan Merhab-ı Hayber'i, kardeşi Yasir’i ve beraberindeki birkaç Yahudi pehlivanı da öldürüp, kalenin içerisine girerek, onların bütün mukavemetlerini kırdıktan sonra, Hayber’i koşulsuz olarak teslim etmelerini sağlamıştır.[5]
Hadisin Senedi
Tevatür derecesine ulaşan Rayet (bayrak) hadisi, Şii ve Ehlisünnet tarih ve hadis kitaplarının çoğunda zikredilmiştir. Bu Hadis Hz. Ali’nin (a.s) diğer sahabelere olan öncelik ve faziletini ispat eden en sağlam delillerdendir. [6]
Rayet (bayrak) hadisini rivayet eden sahabelerden bazıları şunlardır: Ömer b. Hattab,[7] Aişe,[8] Abdullah b. Abbas, Enes b. Malik[9] ve Cabir b. Abdullah Ensari.[10]
Bayrak (Rayet) hadisi, farklı tabirlerle Siretu’n Nebeviyye,[11] Müstedrek,[12] Mecmeu’z Zevaid,[13] Müsnedi Ahmed b. Hanbel,[14] Kenzu’l Ummal[15] ve Hilyetu’l Evliya[16] gibi Ehlisünnet'in çeşitli kitaplarında nakledilmiştir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ Taberi, Tarih, c. 3, s. 387.
- ↑ İbn-i Sa’d, Tabakatu’l Kübra, c. 2, s. 77.
- ↑ İbn-i Hişam, Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 334; Hakim Nişaburi, Müstedrek, c. 3, s. 37.
- ↑ Zehebi, Mizanu’l İtidal, c. 2, s. 218, İbn-i Hacer, Fethu’l Bari, c. 9, s. 18; Taberi 3/13; İbn-i Hişam 4/42,43; Beyhaki Delail 4/212.
- ↑ İbn-i Hişam, Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 316.
- ↑ Emin Amuli, A’yanu’ş Şia, c. 1, s. 337’den sonrası.
- ↑ Zerkeli, el-E’lam, c. 5, s. 203.
- ↑ İbn-i Sa’d, Tabakatu’l Kübra, c. 8, s. 39.
- ↑ İbn-i Hacer, Tehzibu’t Tehzib, c. 1, s. 376.
- ↑ Taberi, Zeylu’l Mezili Taberi, s. 27.
- ↑ İbn-i Hişam, Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 334.
- ↑ Hakim Nişaburi, Müstedrek, c. 4, s. 356.
- ↑ Heysemi, Mecmeu’z Zevaid, c. 9, s. 108.
- ↑ Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 23.
- ↑ Muttaki Hindi, Kenzu’l Ummal, c. 5, s. 284.
- ↑ Hafız Ebu Naim, Hilyetu’l Evliya, c. 4, s. 356.
Bibliyografi
- Emin Amuli, A'yanu'ş Şia, tahkik: Hasan Emin, Daru't Taaruf, Beyrut.
- İbn-i Hacer Askalani, Tehzibu't Tehzib, Daru'l Fikr, Beyrut.
- İbn-i Hacer Askalani, Fethu'l Bari, Daru'l Marife, Beyrut.
- İbn-i Sa'd, Tabakatu'l Kübra, Daru Sadır, Beyrut.
- İbn-i Hişam, es-Siretü'n Nebeviyye, tahkik: Muhammed Muhyuddin Abdulhamid, Mektebetu Muhammed Ali Sabih, Kahire.
- Ahmed b. Hanbel, Müsnedi Ahmed, Daru Sadır, Beyrut.
- Hafız Ebu Naim, Hilyetu'l Evliya, tahkik: Said Zaul, Merkezi İttilaat ve Medariki İslami.
- Hakim Nişaburi, Müstedrek, tahkik: Yusuf Abdurrahman Maraşlı.
- Zehebi, Mizanu'l İtidal, tahkik: Ali Muhammed Bicavi, Daru'l Marife, Beyrut.
- Zerkeli, el-E'lam, Daru'l İlmi'l Melayin, Beyrut.
- Taberi, Tarihi Taberi, Müessesetu'l A'lemi li'l Matbuat, Beyrut.
- Taberi, Zeylu'l Mezili Taberi, Müessesetu'l A'lemi li'l Matbuat, Beyrut.
- Muttaki Hindi, Ali b. Hisamuddin, Kenzu’l Ummal, tahkik: Bekri Hayyani.
- Heysemi, Ali b. Ebu Bekr, Mecmeu’z Zevaid ve Menbeu’l Fevaid, Daru'l Kutubu'l İlmiyye, Beyrut.