İçeriğe atla

Şems Suresi

wikishia sitesinden
Şems Suresi
Diğer İsimlerSalih’in Devesi
Sure Numarası91
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası26
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı15
Kelime Sayısı54
Harf Sayısı253


Şems Suresi (Arapça: سورة الشمس), Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 91. iniş sırasına göre ise 26. suresidir. Bu sureye, Şems’e (güneşe) yemin edilerek başlandığından dolayı Şems Suresi adı verilmiştir.

Şems Suresi'nde, ahlaki konulardan tutun da nefsi arındırma ve nefis tezkiyesine kadar bir çok konuya vurgu yapılmıştır. Ayrıca Hz. Salih’in (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) devesinin hikayesine, devenin Semud kavminin eliyle kesilmesi ve aynı zamanda Semud kavminin akıbetine de değinilmektedir. Şems suresini okumanın faziletlerinden bahsedilmiştir: "Kim Şems suresini okursa, sanki güneş ve ayın onun üzerine parladığı kadar sadaka vermiş gibidir."

İsimleri

Şems Suresi'ne, Allah-u Teâlâ’nın Şems’e (güneşe) yemin ederek başlamasından dolayı bu ad verilmiştir.

“Ve’ş-Şemsi ve Duha’ha” (Andolsun güneşe ve yükseliş zamanındaki aydınlığına)

Bu sure, Hz. Salih (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) devesinin hikayesi anlatıldığından dolayı “Salih’in Devesi” olarak da anılmıştır.

Özellikleri

Şems Suresi'nin ayet sayısı 15ve bazı karilerin görüşlerine göre ise 16’dır; ancak birinci görüş daha meşhurdur. 54 kelime ve 253 harften oluşmaktadır. Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 91. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 26. suresidir.

Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureleri grubundandır. Ayrıca yeminle başlayan (Aksam) surelerin (surenin başlarında 11 konuya yemin edilmiştir) on sekizincisidir. Şems Suresi'nin Ramazan bayramı namazında okunması müstehaptır.

Konuları

Şems Suresi'nde, ahlaki konulardan tutun da nefsi arındırma ve nefis tezkiyesine vurgu yapılarak, nefsin temizliğinin doğruluk kaynağı olduğu ve nefsin arındırılmayışının ise ümitsizlik kaynağı olduğu belirtilmiştir. Bu surenin sonunda da Hz. Salih’in (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) devesinin hikayesine, devenin Semud kavminin eliyle kesilmesi ve azgın Semud kavminin akıbetine de işaret edilmiştir.[1]

Kıraatinin Fazileti

Bir rivayette Allah Resulü’nün (s.a.a) şöyle buyurduğu nakledilmiştir: “Her kim Şems Suresi'ni okursa, O kişi sanki güneş ve ayın üzerine doğduğu her şeyi sadaka vermiş gibi sevap alır.”[2] Aynı şekilde Resulü Kibriya'nın (s.a.a) ashabına farklı namazlarda Şems Suresi'ni okumalarını tavsiye ettiği rivayet edilmiştir.[3]

İmam Sadık’ın (a.s) şöyle buyurduğu nakledilmiştir: “Her kim Şems Suresi'ni okursa, onun bütün azaları hatta yanında olan her şey kıyamet günü onun lehine şahitlik ederler. Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: Sizin şahitliğinizi kulum hakkında kabul ettim ve onu geçerli kıldım. Kulumu cennetime götürün, oradan dilediği yeri seçsin, istediği yeri minnet olmadan benim tarafımdan bir rahmet ve lütuf olarak ona verin. Esenlik olsun kuluma!”[4]


Önceki Sure
Beled Suresi
Şems Suresi

Mekki Sureler Medeni Sureler

Sonraki Sure
Leyl Suresi

1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas


Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1264.
  2. Mecmeu’l Beyan, c. 10, s. 367.
  3. Biharu’l-Envar, c. 89, s. 326.
  4. Sevabu’l-Amal, s. 123.
  5. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.