Mesed Suresi

wikishia sitesinden
Mesed Suresi
Diğer İsimlerTebbet, Ebu Leheb
Sure Numarası111
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası6
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı5
Kelime Sayısı22
Harf Sayısı81


Mesed Suresi (Arapça:سورة المَسَد), Mesad veya Tabbat Suresi, Kur'an-ı Kerim'in otuzuncu bölümünde yer alan 111-ci sure ve Mekke surelerinden biridir. Mesad (hurma yapraklarından yapılmış bir ip) ismi surenin son kelimesinden, Tabbat ismi ise bu surenin ilk ayetinden alınmıştır. Mesad Suresi, Peygamberimiz (s)'in azılı düşmanları olan Ebu Leheb ve eşi hakkında nazil olmuş ve her ikisinin de cehennem ateşine yakalandığını bildirmektedir. Bu surede Allah, Ebu Leheb'in karısına Hamele'l-Hatab (odun taşıyan) adını vermiştir çünkü o, Peygamberimiz (s)'in ayaklarının önüne diken atardı. Hadislerde Peygamber Efendimiz (s)'in bu sureyi okuyan kimseyle Allah'ın onu Ebu Leheb'i aynı eve koymaması için dua ettiği belirtilmektedir.

Nüzul Sebebi

Abdulmuttalib’in oğlu ve Peygamber Efendimizin (s.a.a) amcası olan Ebu Leheb’in asıl ismi “Abdu'l Uzza” idi. Ebu Leheb Mekke'deki müşrik ve kâfirlerin önderlerinden biri, İslam, Kur’an ve Allah Resulü’nün (s.a.a) daimi düşmanlarının zümresinde yer almaktaydı.

Bir defasında Resulü Kibriya (s.a.a) İnzar Ayetinin (ve enzir aşirateke'l akrabîn; tercüme: En yakın akrabalarını uyar. Şuara Suresi, 214) nazil olmasından sonra Ebu Leheb ve Kureyş büyüklerinden birkaç kişiyi İslam’a davet etti. Ancak Ebu Leheb, Allah Resulü’ne (s.a.a) kötü söz kullandı ve bu sure de Ebu Leheb’e cevap olarak ve onu zelil etmek için nazil oldu.[1]

İsimleri

Tebbet Suresi'ne son ayetinde geçen “Mesed” kelimesinden dolayı Mesed Suresi denmiştir.[2]

Kur’an-ı Kerim’deki bazı sureler başladıkları ilk kelimeyle adlandırılmışlardır. Tebbet Suresi de adını başladığı ilk kelimeden yani Tebbet kelimesinden almıştır. (Tebbet yedâ ebi Lehebin ve tebb; tercüme: Ebu Leheb'in iki eli kurusun, kendisi de yok olsun.) Bu sureye “Tebbe Suresi” de denmiştir.[3]

Tebbet Suresi'nin diğer ismi Ebu Leheb’tir. Zira bu surenin ilk ayetinde zikri geçmekte ve bu sure onun hakkında (Onu ve Kureyş büyüklerini İslam’a davet eden Allah Resulü’ne (s.a.a) kötü söz söylediği için)[4] nazil olmuştur.[5]



Önceki Sure
Nasr Suresi
Mesed Suresi Sonraki Sure
İhlas Suresi

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 603.
  2. Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 603.
  3. Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 603.
  4. Şuara Suresi, 214.
  5. Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270.
  6. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Daru'l Kur'ani'l Kerim, 1418 h.k. / m. 1376.
  • Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.
  • Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, Tahran: Cami, Nilufer, 1376 h.ş.