Mesed Suresi
 Nasr Mesed İhlas  | |
 | |
| Diğer İsimler | Tebbet, Ebu Leheb |
|---|---|
| Sure Numarası | 111 |
| Cüz | 30 |
| Nüzul | |
| Nüzul Sırası | 6 |
| Mekki/Medeni | Mekki |
| İstatistiksel Bilgiler | |
| Ayet Sayısı | 5 |
| Kelime Sayısı | 22 |
| Harf Sayısı | 81 |
Mesed Suresi (Arapça:سورة المَسَد), Mesad veya Tabbat Suresi, Kur'an-ı Kerim'in otuzuncu bölümünde yer alan 111-ci sure ve Mekke surelerinden biridir. Mesad (hurma yapraklarından yapılmış bir ip) ismi surenin son kelimesinden, Tabbat ismi ise bu surenin ilk ayetinden alınmıştır. Mesad Suresi, Peygamberimiz (s)'in azılı düşmanları olan Ebu Leheb ve eşi hakkında nazil olmuş ve her ikisinin de cehennem ateşine yakalandığını bildirmektedir. Bu surede Allah, Ebu Leheb'in karısına Hamele'l-Hatab (odun taşıyan) adını vermiştir çünkü o, Peygamberimiz (s)'in ayaklarının önüne diken atardı. Hadislerde Peygamber Efendimiz (s)'in bu sureyi okuyan kimseyle Allah'ın onu Ebu Leheb'i aynı eve koymaması için dua ettiği belirtilmektedir.
Nüzul Sebebi
Abdulmuttalib’in oğlu ve Peygamber Efendimizin (s.a.a) amcası olan Ebu Leheb’in asıl ismi “Abdu'l Uzza” idi. Ebu Leheb Mekke'deki müşrik ve kâfirlerin önderlerinden biri, İslam, Kur’an ve Allah Resulü’nün (s.a.a) daimi düşmanlarının zümresinde yer almaktaydı.
Bir defasında Resulü Kibriya (s.a.a) İnzar Ayetinin (ve enzir aşirateke'l akrabîn; tercüme: En yakın akrabalarını uyar. Şuara Suresi, 214) nazil olmasından sonra Ebu Leheb ve Kureyş büyüklerinden birkaç kişiyi İslam’a davet etti. Ancak Ebu Leheb, Allah Resulü’ne (s.a.a) kötü söz kullandı ve bu sure de Ebu Leheb’e cevap olarak ve onu zelil etmek için nazil oldu.[1]
İsimleri
Tebbet Suresi'ne son ayetinde geçen “Mesed” kelimesinden dolayı Mesed Suresi denmiştir.[2]
Kur’an-ı Kerim’deki bazı sureler başladıkları ilk kelimeyle adlandırılmışlardır. Tebbet Suresi de adını başladığı ilk kelimeden yani Tebbet kelimesinden almıştır. (Tebbet yedâ ebi Lehebin ve tebb; tercüme: Ebu Leheb'in iki eli kurusun, kendisi de yok olsun.) Bu sureye “Tebbe Suresi” de denmiştir.[3]
Tebbet Suresi'nin diğer ismi Ebu Leheb’tir. Zira bu surenin ilk ayetinde zikri geçmekte ve bu sure onun hakkında (Onu ve Kureyş büyüklerini İslam’a davet eden Allah Resulü’ne (s.a.a) kötü söz söylediği için)[4] nazil olmuştur.[5]
| Tebbet Suresi'nin Arapçası ve Türkçe Meali | ||||
|---|---|---|---|---|
|
| Önceki Sure Nasr Suresi |
Mesed Suresi
Mekki Sureler Medeni Sureler |
Sonraki Sure İhlas Suresi |
|
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas | ||
Dış Bağlantılar
- Tebbet Suresini MP3 Olarak İndirmek İçin Tıklayın
- Tebbet Suresini Kur'an Karileri ve Türkçe Meal Seçenekleri İle Online Olarak Dinlemek ve Okumak İçin Tıklayın
Kaynakça
- ↑ Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 603.
- ↑ Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 603.
- ↑ Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 603.
- ↑ Şuara Suresi, 214.
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270.
- ↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
Bibliyografi
- Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Daru'l Kur'ani'l Kerim, 1418 h.k. / m. 1376.
- Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.
- Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, Tahran: Cami, Nilufer, 1376 h.ş.