Münafikun Suresi

wikishia sitesinden
Münafikun Suresi
Cum'a
Cum'a Suresi
Münafikun
Teğabun
Teğabun Suresi
Sure Numarası63
Cüz28
Nüzul
Nüzul Sırası105
Mekki/MedeniMedeni
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı11
Kelime Sayısı180
Harf Sayısı800


Münafikun Suresi (Arapça: سورة المنافقين), Kur'an-ı Kerim'in altmış üçüncü suresi olup 28-ci cüzde yer alan Medeni surelerden biridir. Münafikun Suresi münafıklardan söz etmekte, onların davranış ve vasıflarını anlatmaktadır. Bu sure, Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'e münafık tehlikesine karşı dikkatli olması talimatını vermekte ve müminlere Allah yolunda harcama yapmalarını ve ikiyüzlülükten kaçınmalarını tavsiye etmektedir. Müfessir Kumi'nin yorumuna göre bu surenin sekizinci ayeti, muhacirleri Medine'den sürmek isteyen Abdullah bin Ubeyy hakkında nazil olmuştur. Bu sureyi okumanın fazileti hakkında diğer hususların yanı sıra Peygamberimiz (sav)'den de rivayet edilmiştir: Münafikun suresini okuyan her kes, her türlü nifakdan temizlenecektir.

Münafikun Suresi

Bu sure, çoğu ayetlerinin münafıklar hakkında nazil olmasından ve onların sıfat, hal ve amellerinden bahsetmesinden dolayı “Münafikun Suresi” olarak adlandırılmıştır. İslam’da nifak ve münafıklar konusunun önemli bir yeri bulunmaktadır. Zira bundan dolayı da bu surenin konusu ve ismi olmuştur. Rivayette bu surenin Cuma namazının ikinci rekâtında okunması tavsiye edilmiş ve vurgulanmıştır.

11 ayetten oluştuğu noktasında hiçbir görüş ayrılığı bulunmayan bu sure, 180 kelime ve 800 harften ibarettir. Medeni olan bu sure Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 63. ve iniş tertibine göre ise, Kur’an’ın 104. suresidir. Münafikun Suresi lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden ve 28. cüzün hizblerinden bir kısmını teşkil etmekle birlikte, diğer surelere oranla daha kısadır. Bu sure Vakıa Suresi'nden sonra “اذا‌” ile başlayan surelerinin ikincisidir.

Konuları

Münafikun Suresi, münafıkların gerçek simasını tersim etmekle birlikte, alamet ve nişanelerini zikrederek, Müslümanlara karşı yaptıkları komplolarla, ilahi rahmet ve mağfiretten ve Hz. Peygamberin (s.a.a) duasından mahrum olduklarını konu edinmektedir. Bu surede ayrıca Allah’ın zikrinden gaflet etmenin etkenleri hatırlatılmakla birlikte, dünyevi ve fani yaşamın, mal, makam ve evlatların, Allah’a ibadet etmekten ve Allah’ı zikretmekten alıkoymaması gerektiğinden bahsetmektedir.[1]


İniş Sebebi

Münafikun Suresi'nin iniş sebebi hakkında Tefsir-i Kummi’de şu şekilde yazmaktadır: Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) gazvelerinden birinde sahabeden iki kişi arasında kuyudan su çekme konusunda anlaşmazlık çıktı ve tartışma sırasında Ensar’dan bir kişi yaralandı. Bu haberi duyan Abdullah b. Ubey, haddinden fazla öfkelendi ve Medine’ye döndüklerinde sığıntı olanları şehirden çıkarmakla tehdit etti.[3]

Abdullah b. Ubey’in bu sözü, bir bakıma Muhacirleri Medine’den sürgün etmek anlamına geliyordu. Münafikun Suresi'nin sekizinci ayet-i kerimesinde şöyle beyan edilmektedir: Bu olaya şahit olan Zeyd b. Erkam, Abdullah’ın konuşmalarını Allah Resulü'ne (s.a.a) aktardı. Abdullah, Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına giderek, Allah’ın birliğine ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) peygamberliğine şehadet etti ve Zeyd’in söylediklerini yalanladı. Bundan kısa bir süre sonra Münafikun Suresi 1-8. ayet-i kerimeleri nazil oldu. [4]

Fazilet ve Özellikleri

Mecmau’l Beyan Tefsiri’nde Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Münafıkun Suresi’ni okuyan herkes, her türlü nifaktan temizlecektir. [5] “Sevabu’l Amal” kitabındaki diğer bir hadise göre, İmam Sadık (a.s), Cuma günü öğlen kılınan namazda Şiilere Münafıkun ve Cuma surelerini okumalarını tavsiye ederdi. Hadiste yazılana göre her kim bu düstura amel ederse, Allah Resulü’nün (s.a.a) amelini yapmış gibi olur ve bu kişinin mükafatı da cennet olur. [6] Bazı fakihlerin görüşüne göre Cuma namazının ikinci rekatında Münafıkun Suresi'ni okumak müstehaptır. [7]


Önceki Sure
Cum'a Suresi 		Münafikun Suresi Sonraki Sure
Teğabun Suresi

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1256.
  2. ↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
  3. ↑ Kummi, Tefsir-i Kummi, 1367 h.ş, c 2, s 368.
  4. ↑ Kummi, Tefsir-i Kummi, 1367 h.ş, c 2, s 369 ve 370.
  5. ↑ Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1372 h.ş, c 10, s 437.
  6. ↑ Şeyh Saduk, Sevabu’l Amal, 1406 h.k, s 118.
  7. ↑ İmam Humeyni, Tevzihu’l Mesail, 1424 h.k, c 1, s 848.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k. / m. 1376.
  • Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.
  • Ramyar, Mahmut, Tarih-i Kuran, Tahran, İntişarat-ı İlmi ve Ferhengi, 1362 h.ş.
  • Şeyh Saduk, Muhammed b. Ali, Sevabu’l Amal ve İkabu’l Amal, Kum, Daru’ş-Şerif Razi, 1406 h.k.
  • Tabatabai, Seyyid Muhammed Hüseyin, el-Mizan fi Tefsiri’l Kuran, Kum, İntişarat-ı İslami, 1417 h.k.
  • Tabersi, Fazıl b. Hasan, Mecmau’l Beyan fi Tefsiri’l Kuran, Tahran, İntişarat-ı Nasır Hüsrev, 1372 h.ş.
  • Ferhengname-i Ulum-u Kuran, Kum, Defter-i Tebligat-ı Havza-i İlmiye-i Kum.
  • Kummi, Ali b. İbrahim, Tefsirü’l Kummi, Tahkik: Seyyid Tayyib Musavi Cezayiri, Kum, Daru’l Kitap, Dördüncü baskı, 1367 h.ş.
  • Marifet, Muhammed Hadi, Amuzeş-i Ulum-u Kuran, Tercüme: Ebu Muhammed Vekili, Merkez-i Çap ve Neşr-i Sazman-ı Tebligat-ı İslami, 1371 h.ş.
  • Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, c. 1, Tahran, Daru’l Kutubi’l İslamiye, 1374 h.ş.
  • Musevi Humeyni, Seyyid Ruhullah, Tevzihu’l Mesail, Tahkik, Seyyid Muhammed Hüseyin ben-i Haşimi Humeyni, Kum, Defter-i İntişarat-ı İslami, Sekizinci baskı, 1424 h.k.
"https://tr.wikishia.net/w/index.php?title=Münafikun_Suresi&oldid=92233" sayfasından alınmıştır