İçeriğe atla

Mutaffifin Suresi

wikishia sitesinden
Mutaffifin Suresi
Mutaffifin
Diğer İsimlerTatfif
Sure Numarası83
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası86
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı36
Kelime Sayısı169
Harf Sayısı751


Mutaffifin Suresi (Arapça: سورة المطففين), Kur'an-ı Kerim'in seksen üçüncü suresi ve Kur'an-ı Kerim'in 30-cu bölümünde yer alan Mekki surelerinin son suresidir. Mutaffifin ölçü ve tartıda eksik satan anlamına gelir. Allah bu surede eksik satan satıcıları kınamakta ve onların ahiretin olmadığını düşündüklerini bildirmektedir. Bu surenin içeriği, Kıyamet günü olaylarının anlatılması ve salihlerin ve günahkarların niteliklerinin anlatılmasıdır. Tefsir kitaplarında bu surenin 30-cu ayetinin Emirül Mü'minin Ali (a.s.) muhaliflerinin hakkında nazil olduğu belirtilmektedir. Bu sureyi okumanın faziletine gelince, hadislerde bu sureyi okuyan kimseye Allah'ın kıyamet gününde kimsenin dokunmadığı saf bir içecekle su vereceği belirtilmektedir. Ayrıca namazında bunu okuyan kimsenin cehennem ateşinden korunacağı da rivayet edilmiştir. Mutaffifin Suresi'nin Ebrar'dan (iyilik yapanlar) bahseden son ayetleri de Hz. Abbas'ın türbesine kazınan ayetler arasındadır.

İsimleri

Mutaffifin Suresi adını, ilk ayetinde geçen “Mutaffifin” kelimesinden almıştır; “Veylu’n li’l-Mutaffifin” (tercüme: Ölçü ve tartıda başkalarının hakkını eksik verenlerin vay hâline!) Bu sureye “Tatfif” Suresi de denmiştir. “Mutaffifin” ismi fail ve “Mutaffaf” kelimesinin çoğuludur ve “Tatfih” mastarından türemiştir.

Özellikleri

Mutaffifin Suresi 36 ayettir ve ayetlerinin sayısı noktasında görüş farklılığı bulunmamaktadır. Sure 169 kelime ve 751 harften ibarettir. Mushaf’taki sırasına göre 83. ve iniş sırasına göre ise, Kur’an-ı Kerim’in 86. suresidir. Sure, Mekke’de nazil olmuştur. Bu sure lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerdendir.

Konuları

Mutaffifin Suresi'nin ilk ayetinden üçüncü ayetine kadarki bölümünde, ölçü ve tartıda başkalarının hakkının eksik verilmesinin haram ve büyük günahlardan sayıldığını belirten, fıkhi bir hükme işaret edilmiştir. Bu surede mead, ölümden sonraki diriliş ve ahiret hayatının özelliklerini belirtmenin yanı sıra, “ebrar” ve mukarrebleri (iyileri) ve “fuccar” ve mücrimleri (kötüleri) tanıtarak, bu dünyada kâfirlerin alaycı bir şekilde müminlere gülmelerine ve kıyamette ise, müminlerin kâfirlere güleceğine değinilmektedir. [1]



Önceki Sure
İnfitar Suresi
Mutaffifin Suresi

Mekki Sureler Medeni Sureler

Sonraki Sure
İnşikak Suresi

1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas


Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1262.
  2. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k. / m. 1376.
  • Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.