İçeriğe atla

Şu'arâ Suresi

wikishia sitesinden
Şu'arâ Suresi
Furkan
Furkan Suresi
Şu'arâ
Neml
Neml Suresi
Diğer İsimlerCamia
Sure Numarası27
Cüz19
Nüzul
Nüzul Sırası47
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı227
Kelime Sayısı1223
Harf Sayısı5630


Şuara suresi (Arapça: سورة الشعراء), Kur'an-ı Kerim'in yirmi altıncı suresi ve Mekki surelerinden biridir ve Kur'an'ın 19-cu bölümünde yer almaktadır. Bu surenin Şuara olarak adlandırılması, 224 ila 227-ci ayetlerde şairlerin zikredilmesinden kaynaklanmaktadır.

Nuh (as)'tan Hazret Muhammed (s)'a kadar olan peygamberlerin hareketini konu alan Şuara Suresi, onlara düşmanlarının sonunu hatırlatmakta, iman esasları, tevhid, Mead, peygamberlerin daveti ve Kuranın önemine vurgu yapmaktadır. Şuara Suresi'nin temel amacı, kavminin inkar ve iftiralarına karşı Hz. Peygamber'i rahatlatmaktır. Allah'ın Peygamberimiz (s)'den yakın akrabalarını İslam'a davet etmesini istediği İnzar ayeti, Şuara Suresi'nin meşhur ayetlerinden biridir. Şuara suresini okuyan kimseye, Nuh'a, Hud'a, Şueyb'e, Salih'e, İbrahim'e, İsa'ya ve Hz. Muhammed'e inanan ve onları inkar eden herkesin sayı kadar on sevap verileceği belirtilmektedir.

Tanıtım

  • İsimlendirilmesi

Surede, şairlerin durumundan ve hak ile batıl yönde söylenen şiirlerden bahsedildiği için bu adı almıştır. Surenin ikinci adı ise “ta-sin-mim”dir, zira sure mukatta veya esrarlı denilen harfler ile başlamaktadır. [1]

  • Nüzul Sırası ve Yeri

Şuara suresinin son dört ayeti hariç, tüm ayetleri Mekke’de nazil olmuştur. Bundan dolayı Mekki surelerden sayılmaktadır. [2]

  • Ayet Sayısı ve Diğer Özellikleri

Sure, nüzul sırasına göre Peygamber Efendimiz’e (s.a.a) nazil olan, kırk yedinci suredir. Şuara suresi Mushaf’taki sıralamaya göre, yirmi altıncı suredir. [3] Sure Kur’an-ı Kerim’in on dokuzuncu cüz’ün de yer almaktadır.

Surenin bir diğer adı ise “Camia”dır, zira çeşitli ve farklı konulardan bahsettiği gibi bazı peygamberlerin, kavimlerin ve milletlerin durumundan da bahsetmektedir. Mushaf’taki resmi sıralamada yirmi altıncı, nüzul sırasına göre ise kırk yedinci suredir. Kufe, Şam ve Medine karilerine göre 227 ayet, başka karilere göre ise 226 ayettir, ancak birinci görüş daha doğru ve meşhurdur. Kelime sayısı 1.223, harf sayısı ise 5.630’dır. Boyut olarak mesani ve orta surelerdendir. Tam olarak yarım cüzdür.[4] Şuara suresi, Mukatta harfleri olan ‘‘Ta-Sin-Mim’’ ile başladığı için ‘‘Tavasin’’ surelerinden sayılmaktadır.[5]

İçeriği

Bu sure, farklı ve çeşitli konuları içermektedir. Örneğin: tevhit, ahiretten korku, Hz. Muhammed’e (s.a.a) vahyin tasdiki, peygamberi tekzip etmeninin dünya ve ahiretteki akıbetinden sakındırılması ve herkesin koşarak Resulullah’a (s.a.a) iman etmesi gerektiği beyan edilmektedir.

El-Mizan tefsiri, surenin asıl hedefinin; kavminin yalanlama ve iftiraları karşısında Peygamber Efendimiz’e (s.a.a) teselli vermek olduğuna inanıyor. El-Mizan tefsirinin yazdığına göre; sure, geçmiş peygamberlerin öykülerini, peygamberlere düşman olanların akıbetini ve peygamberi inkâr edenlere uyarı niteliği taşımaktadır. [6] Tefsir-i Numune, Şuara suresinin içeriğini üç ayrı bölümde ele almıştır:

  • Birinci Bölüm: Kur’an’ın azameti, Peygamberi teselli etmek, Tevhid ve Allah’ın sıfatları;
  • İkinci Bölüm: Hz. Nuh (a.s), Hz. İbrahim (a.s), Hz. Lut (a.s), Hz. Hud (a.s), Hz. Salih (a.s), Hz. Şuayb (a.s) ve özellikle de Hz. Musa (a.s) gibi peygamberlerin öyküsü, peygamberleri inkâr edenlerin yanlış mantık yürütmeleri ve onların yürüttüğü yanlış mantığın Allah Resulü’nü (s.a.a) inkâr edenlerin yürütmüş olduğu yanlış mantığa benzemesi ve geçmiş peygamberleri inkar edenlerin akıbeti;
  • Üçüncü Bölüm: Önceki bölümlerden sonuç alınması, Peygamber Efendimiz’e (s.a.a) İslam dinine davet ve müminlere karşı nasıl davranması gerektiği noktasında tavsiyeler, peygamberi teselli etmek ve müminlere müjde. [7]

Ayrıca Hz. Musa (a.s) ve Hz. Harun’un (a.s) Firavun ve büyücülerle mücadelesi, Hz. İbrahim’in (a.s) babası (amcası) ve kavmi ile mücadelesi, Hz. Salih’in (a.s) Semud kavmi ile mücadelesi ve deve olayı, Hz. Nuh (a.s) ve gemi yapımı, Hz. Lut (a.s) ve kavminin durumu, Hz. Hud (a.s) ve Ad kavminin durumu ele alınmaktadır.[8]

Meşhur Ayetler

İnzar Ayeti

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ

Ve en yakın hısımlarını korkut. (Şu'arâ Suresi / 214)

Şii ve Sünni kitaplarında bu ayet-i kerime hakkında birçok rivayet nakledilmiştir. Şiiler, bu ayet-i kerimenin nüzulünün ardından Allah Resulü’nün (s.a.a) İmam Ali (a.s) hakkında söylemiş olduğu hadis-i şerifi, kendi mezheplerinin hak oluşuna kanıt olarak sunmaktalar. [10] Bu ayet-i kerimenin iniş zamanını, Peygamber Eefendimiz’in (s.a.a) peygamberliğe seçildiği ilk 3 yıl içinde olduğuna inanmaktadırlar. [11]

Bu ayet-i kerimenin nazil olmasının ardından, İslam peygamberi (s.a.a) kendi akrabalarını ve yakınlarını İslam dinine davet etmek ve korkutmakla görevlendirildi. Şii ve bazı Ehli Sünnet tefsirlerinin yazdığına göre; bu ayet-i kerimenin nazil olmasının ardından, Peygamber Efendimiz (s.a.a) kendi akraba ve yakınlarından 40 kişiyi yemeğe davet etti ve Müslüman olmalarını istedi ve şöyle söyledi: Her kim bana iman ederse, benim vasim ve ardılım olacaktır. O meclis de sadece İmam Ali (a.s), Allah Resulü’ne (s.a.a) iman getirdi. [12]

Fazilet ve Özellikleri

Mecmau’l-Beyan tefsirinde Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Her kim, Şu'arâ Suresi’ni okursa, ona Hz. Nuh (a.s), Hz. Hud (a.s), Hz. Şuayb (a.s), Hz. Salih (a.s), Hz. İbrahim (a.s), Hz. İsa (a.s) ve Hz. Muhammed’e (s.a.a) iman getirenlerin ve onları yalanlayanların sayısınca mükâfat verilecektir. [13]

Tarihi Rivayetler

  • Hz. Musa’nın (a.s) risaleti, Firavun ile konuşma, sihirbazlarla mücadele, İsrailoğullarının Hz. Musa (a.s) ile göç etmesi ve denizden geçmesi, Firavun ve taraftarlarının suda boğulması 10-68. Ayet-i kerimeler.
  • Hz. İbrahim’in, kavmi ve Azer ile konuşması, Azer için istiğfar ve bağışlanma dilemesi 69-89. Ayet-i kerimeler.
  • Hz. Nuh’un (a.s) kavmiyle konuşması, Nuh kavminin sularda boğulması ve Nuh (a.s) ve yarenlerinin kurtuluşa ermesi 105-120. Ayet-i kerimeler.
  • Hz. Hud’un (a.s) Ad kavmi ile konuşması, Ad kavminin azaba duçar olması 123-143. Ayet-i kerimeler.
  • Hz. Salih’in (a.s) Semud kavmi ile konuşması, Semud kavminin azaba duçar olması 141-158. Ayet-i kerimeler.
  • Hz. Lut’un (a.s) kavmi ile konuşması, Lut kavminin azaba duçar olması 160-176. Ayet-i kerimeler.
  • Hz. Şuayb’ın (a.s) Ashâb-ı Eyke ile konuşması ve onların azaba duçar olması 176-189. Ayet-i kerimeler.
  • Allah Resulü’nün (s.a.a) yakın akrabalarını korkutmaya emredilme olayı 214-217. Ayet-i kerimeler.


Şu'ara Suresi Arapça ve Türkçe Meali


Önceki Sure
Furkan Suresi 		Şu'arâ Suresi

Mekki Sureler Medeni Sureler

Sonraki Sure
Neml Suresi

1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas


Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. ↑ Daneşname-i Kur’an ve Kur’an pejuhi, c 2, s 1244.
  2. ↑ Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, h.ş 1371, c 15, s 179.
  3. ↑ Marifet, Amuzeş-i Ulum-i Kur’an, h.ş 1371, c 2, s 166.
  4. ↑ Daneşname-i Kur’an, c 2, s 1244.
  5. ↑ Ramyar, Tarih-i Kur’an, h.ş 1387, s 598.
  6. ↑ Allame Tabatabai, el-Mizan, h.k 1417, c 15, s 249.
  7. ↑ Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, h.ş 1371, c 15, s 179 ve 180.
  8. ↑ Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1244.
  9. ↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
  10. ↑ Mevlayiniya ve Mümini, Tefsir-i Tatbikiyi Ayeti İnzar ez Nigahi Farigeyn, s 143.
  11. ↑ Mevlayiniya ve Mümini, Tefsir-i Tatbikiyi Ayeti İnzar ez Nigahi Farigeyn, s 145.
  12. ↑ Mevlayiniya ve Mümini, Tefsir-i Tatbikiyi Ayeti İnzar ez Nigahi Farigeyn, s 160 ve 161.
  13. ↑ Tabersi, Mecmau’l-Beyan, h.ş 1372, c 7, s 286.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Darü’l- Kur’ani’l-Kerim, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.
  • Ramyar, Mahmud, Tarih-i Kur’an, Tahran, İntişarat-i Emir Kebir, h.ş 1387.
  • Şeyh Saduk (r.a)|Saduk, İbn Babıveyh, Muhammed bin Ali, Sevabu’l-Amal ve İkabu’l-Amal, Kum, Daru’ş-Şerif er-Razi, h.k 1406.
  • Tabatabai, Seyyid Muhammed Hüseyin, el-Mizan fi Tefsiri’l-Kur’an, Kum, İntişarat-i İslami, h.k 1417.
  • Tabersi, Fadıl bin Hasan, Mecmau’l-Beyan, Tahkik, Muhammed Cevad Belaği, Tahran, Nasır Hüsrev, h.ş 1372.
  • Marifet, Muhammed Hadi, Amuzeş-i Ulum-i Kur’an, Merkez-i Çap ve Neşr-i Sazman-i Tebliğat-i İslami, c 1, h.ş 1371.
  • Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, Tahran, Daru’l-Kutubi’l-İslamiye, 10. Baskı. H.ş 1371.
  • Mevlayiniya, İzzetullah ve Muhammed Emin Mumini, Tefsir-i Tatabikiyi Aye-i İnzar ez Nigah-i Farigeyn, Pejuheşhayi Tefsir-i Tatbiki, h.ş 1394.
"https://tr.wikishia.net/w/index.php?title=Şu%27arâ_Suresi&oldid=98668" sayfasından alınmıştır