Kıyamet Suresi

Kıyamet Suresi
Müddessir Müddessir Suresi Kıyamet İnsan İnsan Suresi
Sure Numarası	75
Cüz	29
Nüzul
Nüzul Sırası	31
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	40
Kelime Sayısı	164
Harf Sayısı	676

Kıyamet Suresi (Arapça: سورة القيامة), Kur'an-ı Kerim'in yetmiş beşinci suresi olup Mekki surelerden biridir ve 29. cüzde yer alır. Allah'ın kıyamet gününe yemin etmesiyle başlayan bu sureye bu vesileyle "Kıyâmet" adı verilmiştir. Kiyâmet Suresi, Meadın kesinliğinden ve o günün şartlarından söz ederek, insanları mutlu ve neşeli, üzgün ve ekşi olmak üzere iki grup halinde tasvir ederek, insanın nefsinin farkında olduğunu, yaptıklarının bilincinde olduğunu vurgulamaktadır.

Bu surenin meşhur ayetlerinden biri olan 3 ve 4. ayetler, Allah'ın kıyamet gününde çürümüş kemikleri onarmaya gücünün yeteceğinden ilave, aynı zamanda parmaklarınızı da yeniden yaratmaya kadir olduğunu söyler; Bahsi geçen ayette parmak izinden ve her kişinin onunla özdeşleştirilmesinden bahsedilmektedir. Bu sureyi okumanın faziletine gelince, Peygamberimiz (s.a.v.)'den şöyle rivayet edilmiştir: Kim Kiyâmet Suresi'ni okursa, Cebrail ve ben, kıyamet gününde onun o güne iman ettiğine şahitlik ederiz ve o gün onun yüzü diğer yaratıklardan daha parlak olacak.

İsimleri

Kıyamet Suresi, Allah-u Teâlâ’nın kıyamet gününe yemin etmesiyle başlamasından dolayı bu adı almıştır; “Kıyamet gününe yemin ederim” bundan dolayı bu sureye “La Uksimu” Suresi de denmiştir.

Özellikleri

Kıyamet Suresi iki yeminle (birinci ayette “Kıyamet gününe yemin ederim” ve ikinci ayette “Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz”) başlamaktadır. Küfe karilerine göre ayet sayısı 40, diğer karilere göre ise 39’dur; ancak Küfe karilerinin görüşü daha meşhurdur.

Kıyamet Suresi 164 kelime ve 676 harften ibarettir. Mekke'de nazil olan bu sure, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 75. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 31. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olan Kıyamet Suresi, 29. cüzün son hizbinde yer almaktadır.

Konuları

Kıyamet Suresi, Mead’ın kesinlikle gerçekleşeceği, kıyamet gününün durum ve hallerini beyan etmekle birlikte ahirette insanları iki farklı gruba ayırmaktadır; birinci grup parlak yüzlü ve nurani, ikinci grup ise üzüntülü ve ekşi yüzlüdür. Daha sonra insanların dünyayı peşin olarak aldıklarını, ahireti ise unuttuklarını ve o gün pişman olacaklarına işaret etmektedir.

Ayrıca insanın her ne kadar bahane üretip inkâr etse de kendi yaptıklarını bildiğini ve kendi nefsine basireti olduğu noktasına değinmektedir. En sonunda ise inkârcılara "Peki (bunları yapan) Allah'ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?" diye söylemektedir.^[1]

Önceki Sure Müddessir Suresi	Kıyamet Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure İnsan Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1259 - 1260.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.

[1] Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1259 - 1260.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]