İçeriğe atla

Kasas Suresi

wikishia sitesinden
Kasas Suresi
Sure Numarası28
Cüz20
Nüzul
Nüzul Sırası49
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı88
Kelime Sayısı1443
Harf Sayısı5933


Kasas Suresi (Arapça: سورة القصص), Kur'an-ı Kerim'in yirmi sekizinci suresi ve Mekki surelerinden biridir ve Kur'an'ın 20. bölümünün bir parçasıdır. Bu sureye "Kases" isminin verilmesinin sebebi bazı peygamberlerle ilgili kıssaları ele aldığı içindir. Musa Peygamber'in doğumu, Şueyb'ın kızıyla evlenmesi, Musa'nın Firavun'la mücadelesi, Karun'un hikâyesi ve Mekkeli müşriklerin Hz. Peygambere (s) iman getirmemek için behane uydurdukları gibi konuları ele almaktadır.

Kasas Suresi'nin mazlumların zaferi ve topraklara miras bırakılmasıyla ilgili 5-ci ayeti, bu surenin Mahdeviyet tartışmalarında zikredilen meşhur ayetlerinden biridir. Kasas Suresi okumanın faziletinde, Cuma gecesi Neml, Şuara ve Kasas surelerinden üçünü okuyan kimsenin, Allah'ın dostları arasında olacağı, O'nun rahmetine yakın, O'nun koruması ve rızası altında olacağı belirtilmektedir. Hiçbir sıkıntıya uğramaz, ahirette de aynı derecede, hatta daha fazlasını cennetde alacağı bildirilir.

Tanıtım

  • İsimlendirilmesi

Hikâye ve olaylara yer verdiği veya bazı peygamberlerin hikâyelerine değindiği için bu adı almıştır.[1] Hz. Musa’nın (a.s) hikâyesi bu surede ayrıntılı bir biçimde ele alınmıştır. (3. ayetten 46. ayete kadar)

  • Nüzul Sırası ve Yeri

Surenin bir diğer adı “Musa ve Firavun’dur”. Mukatta harfler ile (ta-sin-mim) başlayan on dördüncü suredir ve Mekke’de nazil olmuştur. Mushaf’taki resmi sıralamasına göre yirmi sekizinci ve iniş sırasına göre ise, kırk dokuzuncu suredir.[2]

  • Ayet Sayısı ve Diğer Özellikleri

Sure 88 ayettir. Ancak bazı karilere göre 87 ayettir. Birinci görüş daha doğru ve meşhurdur. Kelime sayısı 1443 ve harf sayısı ise, 5933’tür. Hacim olarak Kur’an’ın orta boyutlu surelerindendir. Yarım cüzden biraz çoktur.[3]Kasas Suresi, Mukatta harfler olan «طسم» ‘‘Ta-Sin-Mim’’ ile başladığından dolayı, ‘‘Tavasin’’ sureleri grubundan sayılmıştır.[4]

İçeriği

Kasas Suresi, Hz. Musa’nın (a.s) doğumundan Firavun’a karşı zafer kazanması ve Tevrat’ın nazil olmasına kadar gerçekleşen olayları beyan etmiştir. Bu sure, Firavunun gücü, kudreti ve İsrailoğullarına karşı uyguladığı zulümlere değinerek, aslında İsrailoğullarının hiçbir güce ve kuvvete sahip olmadığı halde Firavuna karşı nasıl da zafer kazandığını gözler önüne sermektedir.[5] Hz. Musa (a.s) ve Firavun’un hikayesi surenin başında, Karun’un hikayesi ise surenin sonunda yer almıştır. Hikâyelerin içinde Müslümanlara tüm gücün Allah’ın elinde olduğu ve onlara yardım ettiği belirtilmekte, Firavun ve Karun’un zahiri malının ise, Allah’ın kudreti karşısında bir şey olmadığı hatırlatılmaktadır.

Sure'de, Hz. Musa (a.s) ve Hz. Şuayb’ın (a.s) hikâyesi, Hz. Musa’nın, (a.s) Hz. Şuayb’ın (a.s) kızıyla evlilik olayı, Hz. Musa’nın (a.s) kardeşi Hz. Harun’un (a.s) fesahat ve belagati, Hz. Resulullah’ın (s.a.a) müjdelenmesi, fetih ve zaferle vatana dönüş, güzel amellerin karşılığının birkaç kat olduğu, kötü amellerin karşılığının ise kendisi kadar olduğu gibi konulara yer verilmiştir.[6]Seyyid Muhammed Hüseyin Tabatabai’nin görüşüne göre, bu öykünün anlatılmasının asıl nedeni, o dönem Mekke’de sayıca az ve zayıf olan müminlere ümit vermekdi. [7]


Meşhur Ayet

وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ

Ve biz ise yeryüzünde zayıf bir hâle getirilmesi istenenlere lütfetmeyi ve onları, halka rehber kılmayı ve yeryüzüne, onları miras bırakmayı dilemedeydik. (Kasas Suresi / 5)

Mehdilik konularında, bu ayet-i kerimeden çokluca bahsedilmektedir. Şu şekilde söyleyenler de vardır: Ayet-i kerime, İsrailoğullarının Firavun ve taraftarlarına karşı zafer kazanmasından bahsetse de, tarih boyunca cereyan eden İlahi sünnetin de açıklayıcısıdır. Öyleyse İmam Mehdi’nin (a.f) ayaklanmasını da kapsamaktadır. [9]Tefsir-i Numune’de yazılanlara göre, bu ayet-i kerime tüm milletleri “hakkın batıla karşı zafer kazanması” konusunda ve mustazafları ise, hükümete ulaşacakları noktasında müjdelemektedir. [10]

İmam Ali’den (a.s) nakledilen bir rivayete göre, ayetin müjdelemesi Ehlibeyt’i de (a.s) kapsamaktadır. [11]

Fazilet ve Özellikleri

İmam Sadık’tan (a.s) şöyle bir rivayet nakledilmiştir: Her kim Neml, Şuara ve Kasas surelerini Cuma akşamı okursa, Allah’ın dostlarından olacak, Allah’ın rahmetinin civarında yer alacak, hiçbir zaman zorluğa duçar olmayacak ve ahrette ise, razı olduğu miktarda hatta razı olduğu miktardan daha fazla bir şekilde Cennet ona verilecektir. [12]

Mecmau’l Beyan Tefsirinde, Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Her kim, Kasas Suresi'ni okursa, Hz. Musa’yı (a.s) tasdik ve tekzip edenlerin sayısınca, ona 10 mükâfat verilecektir. [13]

Tarihi Rivayet ve Öyküler

  • Hz. Musa (a.s) ve Hz. Harun’un (a.s) öyküsü: 3-43. ayet-i kerimeler.
  • Hz. Musa’nın (a.s) Firavun’un sarayında büyümesi: Firavun’un halka zulmetmesi, İlahi iradenin Mustazaflardan yana olması, Hz. Musa’nın (a.s) annesi tarafından sandıkta Nil nehrine bırakılması, Firavun hanedanının Hz. Musa’yı (a.s) sudan alması, Firavun’un eşinin Hz. Musa’yı (a.s) büyütmek istemesi, kız kardeşinin Hz. Musa’nın (a.s) peşi sıra gitmesi, Hz. Musa’nın (a.s) getirilen sütannelerin sütünden içmemesi, Hz. Musa’nın (a.s) kız kardeşinin sütannesi için kılavuzluk yapması, Hz. Musa’nın (a.s) annesine kavuşması, Hz. Musa’nın (a.s) rüşt etmesi, 4-14. ayet-i kerimeler.
  • Şehirde ihtilaf ve bir kişinin öldürülmesi: Hz. Musa’nın (a.s) ihtilaf ve anlaşmazlığa müdahale ederek, taraftarının düşmanını öldürmesi, Hz. Musa’nın (a.s) korkması, Hz. Musa (a.s) taraftarlarından birinin ikinci anlaşmazlığa düşmesi, Hz. Musa’nın (a.s) düşmanlarından birinin ona ikinci kez öldürme konusunda uyarıda bulunması, bir kişinin Hz. Musa’nın (a.s) yanına gelerek, kavminin ileri gelenlerinden bir grubun, Hz. Musa’yı (a.s) öldürmek için plan yaptıklarını haber vermesi, Hz. Musa’nın (a.s) şehirden çıkması, 15-21. ayet-i kerimeler.
  • Medyen’e Giriş: Hz. Musa’nın (a.s) Hz. Şuayb’ın (a.s) kızlarıyla karşılaşması, Hz. Musa’nın (a.s) Hz. Şuayb’ın (a.s) kızlarına yardım etmesi, Hz. Şuayb’ın (a.s) Hz. Musa’yı (a.s) ücret karşılığında istihdam etmesi, Hz. Şuayb (a.s) ve Hz. Musa’nın (a.s) konuşması, Hz. Şuayb’ın (a.s) kızlarından birinin Hz. Musa’nın (a.s) istihdam edilmesi talebinde bulunması, Hz. Şuayb’ın (a.s) Hz. Musa’nın (a.s) kızlarından biriyle evlenmesi durumunda, sekiz yıl çalışması konusunda sözleşme imzalaması, sekiz yılın sona ermesi ve Hz. Musa’nın (a.s) dönmesi, 22-29. ayet-i kerimeler.
  • Hz. Musa’nın (a.s) Tur dağında Allah ile konuşması: Hz. Musa’nın (a.s) Tur dağında ateş görmesi, Hz. Musa’nın (a.s) Tur dağında Allah ile konuşması, Yed-i Beyza ve asanın ejderhaya dönüşme mucizesi, Hz. Musa’nın (a.s) Hz. Harun’un (a.s) da yanında gelmesini istemesi, Allah’ın Hz. Musa (a.s) ve taraftarlarının zafer kazanacağını vaat etmesi. 29-35. ayet-i kerimeler.
  • Hz. Musa’nın (a.s) Firavunu davet etmesi: Hz. Musa’ya (a.s) sihirbaz iftirasında bulunmaları, Firavunun Allahlık iddiasında bulunması, Firavunun Haman’a kule yapmasını emretmesi, Firavunun büyüklük taslaması ve kibirlenmesi, Firavunun denizde boğulması, 36-42. ayet-i kerimeler.
  • Firavun ve taraftarlarının helak olmasının ardından, Hz. Musa’ya (a.s) kitap nazil olması. 43. ayet-i kerime.
  • Karun’un Öyküsü: Karun’un Hz. Musa’nın (a.s) kavmine zulüm etmesi, Karun’un devasa serveti, Kavmin Karun’a nasihat etmesi, Karun’un kavme verdiği cevap, Karun’un kendini kavim arasında ziynetlendirmesi, bazılarının Karun’un servetini arzulaması ve ahretin üstünlüğü konusunda diğerlerini uyarması, Karun’un kendisi ve evinin yere batarak, azaba duçar olması, Karun’un servetini arzulayanların gaflet uykusundan uyandırılması. 76-82. ayet-i kerimeler.

Ayetü’l Ahkâm

Ayet Sayısı Ayet Bab Konu
27 قال انی ارید ان انکحک احدی ابنتی هاتین علی ان تأجرنی ثمانی حجج Kira Nikâh Kiranın şer-i oluşu

Mehriye yerine çalışmanın caiz oluşu

Kasas Suresi Arapça ve Türkçe Meali


Önceki Sure
Neml Suresi
Kasas Suresi

Mekki Sureler Medeni Sureler

Sonraki Sure
Ankebut Suresi

1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas


Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Hürremşahi, Daneşname-i Kur’an, 1377 h.ş, c 2, s 1245.
  2. Marifet, Amuzeş-i Ulum-u Kur’an, 1371 h.ş, c 2, s 166.
  3. Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1244–1245.
  4. Ramyar, Tarih-i Kur’an, 1387 h.ş, s 597.
  5. Tabatabai, el-Mizan, 1417 h.k, c 16, s 6.
  6. Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1244–1245.
  7. Tabatabai, el-Mizan, 1417 h.k, c 16, s 6 ve 7.
  8. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
  9. Rıza-i İsfahani, Ayat-i Mehdeviyet der Kur’an ez Mehzer-i Ahadis-i Tefsiri, 1389 h.ş, s 131.
  10. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, 1374 h.ş, c 16, s 17.
  11. Tabersi, Mecmau’l-Beyan, 1372 h.ş, c 7, s 375.
  12. Şeyh Saduk, Sevabu’l Amal, 1406 h.k, s 109.
  13. Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1372 h.ş, c 7, s 373.


Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Daru’l Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k. / m. 1376.
  • Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.
  • Ramyar, Mahmut, Tarih-i Kur’an, Tahran, İntişarat-i Emir Kebir, 1387 h.ş.
  • Rıza-i İsfahani, Muhammed Ali, Ayat-i Mehdeviyet der Kur’an ez Menzer-i Ehadisi Tefsiri, Mütaalat-i Tefsiri, sayı 4, 1384 h.ş.
  • Saduk, İbn-i Babıveyh, Muhammed b. Ali, Sevabu’l Amal ve İkabu’l Amal, Kum, Daru’ş-Şerif er-Razi, 1406 h.k.
  • Tabatabai, Seyyid Muhammed Hüseyin, el-Mizan fi Tefsiri’l Kur’an, Kum: İntişarat-i İslami, 1417 h.k.
  • Tabersi, Fazıl b. Hasan, Mecmau’l Beyan fi Tefsiri’l Kur’an, Tahran: Nasır Hüsrev, 1372 h.ş.
  • Marifet, Muhammed Hadi, Amuzeş-i Ulum-u Kur’an, Merkez-i Çap ve Neşr-i Sazman-ı Tebliğat-ı İslami, c 1, 1371 h.ş.
  • Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, Tahran: Daru’l Kutubi’l İslamiye, 1374 h.ş.