Tekvir Suresi

Tekvir Suresi
Abese Abese Suresi Tekvir İnfitar İnfitar Suresi
Diğer İsimler	Kuvvirat
Sure Numarası	81
Cüz	30
Nüzul
Nüzul Sırası	7
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	29
Kelime Sayısı	104
Harf Sayısı	434

Tekvir Suresi (Arapça: سورة التكوير), Tekvir Suresi veya Kuvviret, Kur'an'ın otuzuncu bölümünde yer alan seksen birinci sure ve Mekki surelerinden biridir. Tekvir, birbirine dolanmak, kararmak demektir. Bu isim surenin ilk ayetinden alınmıştır. Tekvir Suresi, Kıyamet gününün alametlerinden, o günün değişimlerinden, Kur'an'ın büyüklüğünden ve etkisinden bahseder.

Bu surenin meşhur ayetleri arasında Cahiliye döneminde kızların diri diri gömülmesinden bahseden ve bu kızların hangi günahla (cinayet günahı nedeniyle) öldürüldüğünü soran 8 ve 9-cu ayetler yer almaktadır. Hadislerde Tekvir suresini okuyan bir kimsenin, ameli ortaya çıkınca Allah'ın onu skandallardan koruyacağı bildirilmektedir.

İsimleri

Tekvir Suresi, ilk ayetinde güneşin kararması ve dürülmesine (Tekvir) değinildiğinden dolayı bu adı almıştır. Fiili mazi olan “Kuvvirat” kelimesi “Tekvir” mastarından türemiştir ve bundan dolayı da bu surenin ikinci ismi olarak zikredilmiştir.

Özellikleri

Tekvir Suresi, 29 ayet, 104 kelime ve 434 harften ibarettir. Mushaf’taki sırasına göre seksen birinci, iniş sırasına göre ise yedinci suredir. Sure Mekke’de nazil olmuştur. Bu sure lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden; yani Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerinden olup, 30. cüzün ilk hizbinin sonlarında yer almaktadır. “İza” ile başlayan “Zamaniye Surelerinin” üçüncüsüdür. Surenin dört ayetinde yemin edilmiştir.

“Fela uksimu bilhunnes.” (tercüme: Hayır, yemin ederim geri kalıp gizlenenlere.)

“Elcevarilkunnes.” (tercüme: O akıp-akıp gizlenenlere)

“Velleyli iza 'as'as.” (tercüme: Ve geçmeye başladığı dem geceye.)

“Vessubhi iza teneffes.” (tercüme: Ve nefes almaya başladığı zaman sabaha.)

Konuları

Kıyametin özelliklerini anlatarak başlayan bu surede, kıyametin gerçekleşmesinden önce hilkat âleminde vuku bulacak değişiklikler ve Allah Resulünün (s.a.a) “Resul-ü Kerim”; yani Cebrail’le yaptığı görüşme konu edilmektedir.^[1]

Önceki Sure Abese Suresi	Tekvir Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure İnfitar Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1261 - 1262.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.

[1] Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1261 - 1262.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]