İkmal Ayeti
 | |
| Ayetin Özellikleri | |
|---|---|
| Ayetin Adı | İkmal Ayeti |
| Numara | 3 |
| Sure | Maide Suresi |
| Cüz | 6 |
| İçerik Bilgileri | |
| Nüzul Sebebi | Peygamber Efendimizin İmam Ali aleyhi selamı kendisinin canişini olduğunu Gadir-Humda ilan etmesi |
| Nüzul Yeri | Mekke |
| Konu | İtikadi |
| Hakkında | İmam Ali aleyhi selam ve Gadir Vakıası |
| İlgili Ayetler | Tebliğ Ayeti ve Velayet Ayeti |
İkmal Ayeti (Arapça: آیة الاکمال) Gadir-i Hum hadisesi hakkında nazil olan ayetlerdendir ve Maide Suresinin üçüncü ayetidir.
Nüzul Sebebi
Şia bu ayetin Gadir-i Hum’da Hz. Fahri Kainat Efendimize (s.a.a) nazil olduğu konusunda icma etmiştir. Çok sayıda büyük müfessir ve muhaddisin itiraf ettiklerine göre bu ayet, Hz. Ali b. Ebu Talib’in (a.s) Peygamber Efendimizden sonra aralıksız halife olduğuna delalet etmektedir. Örneğin:
Tabari, “Velayet” kitabında, İbn Merdeviye İsfahani, “Menakib-u Ali b. Ebu Talib”de, Suyuti, “Durru’l Mensur’da”[1] Hafız Ebu Naim İsfahani, “Ma nuzile fi Aliyyin”de Hafız Ebu Bekir Hatip Bağdadi, “Tarihi Bağdadi’de, Hafız Ebu Said Secistani, “Velayet” kitabında, Ebu’l Hasan b. Mağazili Şafii, “Menakib”inde…[2]
Ayetin Analizi
Yukarıda adları zikredilen muhaddis ve müfessirlerin ayet hakkında yaptıkları açıklamaların içeriği şu şekildedir: Tebliğ ayeti, Gadir-i Hum’da nazil olduğunda Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.a) Hz. Ali’yi (a.s) hilafet ve velayete atadı. Daha sonra İkmal ayeti nazil oldu ve sonra Peygamber Efendimiz (s.a.a) şöyle buyurdu:
“Dinin kemale ermesine, nimetin tamamlanıp benim risaletime ve Ali b. Ebu Talib’in benden sonra velayetine Rabbimin razı olmasına Allah-u Ekber.”[3] [Not 1]
Buna göre Hz. Ali’nin (a.s) velayeti konusu nazil olan son farizadır ve ondan sonra ikmal ayeti dışında bir ayet nazil olmamıştır.[4]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ Ed-Durru’l Mensur, c. 2, s. 259.
- ↑ Seyyid Cevadi ve başkalarının nakline göre, Dairetu’l Maarif Teşeyyü, c. 1, s. 244-245.
- ↑ Tabari, Beşaretü’l Mustafa, s. 211; Hasani Esterabadi, Te’vilu’l Ayatu’z Zahire, s. 152; Hasakani, Şevahidu’t Tenzil, c. 1, s. 201; İbn Tavus, et-Taraif, c. 1, s. 146.
- ↑ Bahrani, el-Burhan, c. 1, s. 424.
- ↑ «الله اکبر علی اکمال الدین و اتمام النعمه و رضی الرب برسالتی و ولایه علی بن ابیطالب من بعدی»
Bibliyografi
- Bahrani, Seyyid Haşim, el-Buran fi Tefsiri’l Kur’an, Kum, müessese el-Bi’set, k. 1415.
- Hacı Seyyid Cevadi, Ahmed Sadr ve başkaları, Dairetu’l Maarif Teşeyyü, Tahran, neşr Şehit Said Muhibbi, ş. 13756.
- Hasakani, Hâkim, Şevahidu’t Tenzil, müessese çap ve naşr, k. 1411.
- Hüseyni Eterabadi, Seyyid Şerafettin, Te’vilu’l Ayatu’z Zahire, Kum, Camiatu’l Müderrisin, k. 1409.
- Seyyid b. Tavus, et-Teraid, Kum, Hayyam matbaası, k. 1400.
- Taberi, İmaduddin, Beşaretu’l Mustafa, Necef, Haydariye kütüphanesi, k. 1383.