Tin Suresi

Tin Suresi
İnşirah İnşirah Suresi Tin Alak Alak Suresi
Diğer İsimler	Zeytun, Tin ve Zeytun
Sure Numarası	95
Cüz	30
Nüzul
Nüzul Sırası	28
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	8
Kelime Sayısı	34
Harf Sayısı	162

Tin Suresi (Arapça: سورة التين), veya Vat-tin ve Al-Zaytun, Kuran'ın doksan beşinci suresidir ve Mekke'de nazil olmuştur. 8 ayetten oluşan Tiin Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 30-cu bölümünde ve Mufessalat sureleri grubunda yer almaktadır. Bu surenin Tin (incir) olarak isimlendirilmesi, ilk ayette Allah'ın ona yemin etmesinden kaynaklanmaktadır. Tin Suresi'nin asıl odak noktasını diriliş ve Ahiretteki mükâfat meselesinin açıklanması oluşturmaktadır. Bazı hadislerde İmam Hasan (a.s.) ve İmam Hüseyin (a.s.) "Vel-Tin ve Zeytun" ile kastedilmektedir. Tiin suresini okumanın etkileri arasında sağlık, yakin ve oruç sevabı kadar sevap anlatılmıştır.

İsimleri

Tin Suresi, birinci ayette Allah Teâlâ’nın “Tin”e yemin etmesinden dolayı bu adı almıştır; “Ve’t-Tini ve’z-Zeytun” (İncire ve zeytine andolsun).

Müfessirlerin görüşüne göre bu surenin başında yemin edilen Tin ve Zeytun’un ihtimali manaları şunlardır; 1. İncir ve zeytin. 2. Tin’den kasıt Dimeşk mescidi 3. Zeytun’dan maksat Beytü'l-Mukaddes mescidi 4. Tin ve Zeytun’dan kasıt Şam ve Beytü'l-Mukaddes’de bulunan ve Süryani dilinde Tina ve Zeyta dağı denilen iki dağ. Bu sureye “Zeytun” ve “Tin ve Zeytun” Suresi de denmiştir.

Özellikleri

Ayetlerinin sayısı noktasında görüş ayrılığı bulunmayan Tin Suresi, 8 ayet, 34 kelime ve 162 harften ibarettir. Mekke’de nazil olan Tin Suresi, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 95. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 28. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureleri grubundandır; yani Kur’an’ın kısa surelerindendir ve 30. cüzde yer almaktadır. Ayrıca yeminle başlayan yirmi üç sureden, yirmi birincisidir (4 konuya yemin edilmiştir).

Konuları

Tin Suresi'nde insanın yaratılış ve değişen hallerine işaret etmekle birlikte, günahkâr insanın esfele safilin’e (aşağıların en aşağısına) tenezzül edeceği, mümin ve salih insanların ise sayısız sevap alacağı belirtilmektedir.^[1]

Önceki Sure İnşirah Suresi	Tin Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure Alak Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1265.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.

[1] Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1265.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]