İçeriğe atla

Tur Suresi

wikishia sitesinden
Tur Suresi
Sure Numarası51
Cüz26 ve 27
Nüzul
Nüzul Sırası67
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı60
Kelime Sayısı360
Harf Sayısı1546


Tûr Suresi (Arapça: سورة الطور), Kur'an-ı Kerim'in elli ikinci suresi ve 27-ci cüzde yer alan Mekki surelerinden biridir. Bu surenin ilk ayetinde "Tur"a dair bir yeminden bahsedildiği için bu sureye "Tur" ismi verilmiştir. Tur'un anlamının Hz. Musa (as)'a vahyin verildiği dağ olduğu söylenmektedir. Tur Suresi,kafirleri azapla tehdit etmekte ve bu azabın bazı özelliklerini anlatmaktadır. Daha sonra cennetteki bazı nimetleri anlatıyor ve Peygamber Efendimiz (sav)'in peygamberliğini inkar edenleri azarlıyor. Tur suresini okumanın fazileti ile ilgili hadislerde, bir kimsenin bu sureyi okursa cehennem azabından uzak olacağı, cennette bir makama kavuşacağı ve dünya ve ahiret hayrının kendisine verileceği zikredilmiştir.

Tanıtım

Sure, adını ilk ayetinde geçen "Tûr" (وَالطُّورِ) kelimesinden almıştır. Allah Teâlâ, surede Hz. Musa’nın tecelligâh ve miad yeri olan mukaddes Tur dağına yemin etmiştir. [1] Yeminle başlayan sekizinci suredir ve Zariyat Suresi gibi beş konuya yemin ederek sureye başlamıştır. Allame Tabatabai şöyle söylemiştir: Tur dağından maksat; Hz. Musa’ya (a.s) vahiy nazil olan dağdır. [2]

Küfe ve Şam karilerine göre 49, [3] Hicaz karilerine göre 47 ve başka karilere göre ise 48 ayettir ancak birinci görüş daha meşhur ve yaygındır. Mushaf’taki sıralamaya göre elli ikinci, iniş sırasına göre ise yetmiş altıncı suredir. Sure Mekke’de inen surelerdendir. [4] 313 kelime ve 1324 harften oluşmaktadır. [5] Mufassal surelerden olup, nispeten küçük ve hizbin bir bölümü anlamına gelen tıval sureler kategorisindendir.[6]

İçeriği

El-Mizan Tefsiri’nin yazdığına göre; Tur Suresi’nin asıl ekseni, hakka karşı inat eden kimseleri tehdit etme üzerine dönmektedir.

Bu sure, kâfirleri kıyamet gününde kendileri için hazırlanmış azap ile korkutarak, surede beyan edilen yeminlerle vaat edilen azabın kesin olduğunu ilan etmektedir.

Sure, daha sonra azabın bazı özelliklerini beyan ederek, cennetliklere sunulan nimetlerden bazılarını açıklamaktadır.

Ondan sonrada, Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) nübüvvetini inkâr edenleri ve töhmet altında bırakanları kınayarak azarlamaktadır.

Bu sure, son olarak Allah Resulü’ne (s.a.a) Yüce Allah’ı tesbih etme fermanı vermektedir. [7]

  • 1-16. ayet-i kerimeler, Allah Teâlâ’nın kıyamet azabının kesin ve kati olduğuna dair yaratıklara ve görüngülere art arda yeminleriyle başlamaktadır.
  • 17-28. ayet-i kerimeler, kıyamet gününde ki cennet nimetlerinden ve İlahi nimetlerden bahsetmektedir.
  • 29-34. ayet-i kerimeler, Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) nübüvvetinin doğruluğundan ve Peygamberimize (s.a.a) düşman olanların itham ve suçlamalarına özet olarak cevap vermektedir.
  • 35-43. ayet-i kerimeler, Tevhid hakkındadır.
  • 44-47. ayet-i kerimeler, mead ve kıyamet gününün özellikleri hakkındadır.
  • Daha sonra yalancılar ve tekzip ediciler cehennem azabıyla tehdit edilmektedir.
  • Sonra, surenin son 2 ayet-i kerimesi, cennetteki nimetleri sıralanmakta ve Hz. Resulullah (s.a.a) hamt, tesbih, dua ve gece ibadetlerine davet edilmektedir. [8]


Tur Dağının Yeri

Tefsir-i Kummi’de yazılana göre; Tur ‘‘Tur-i Sina’’ olarak bilinen bir bölgede bulunan dağın adıdır. [10]

Tur-i Sina veya Sina Yarımadası, Mısır’ın kuzeydoğusunda Akabe ve Süveyş kanalı arasında yer almaktadır. [11]

Pertuyi ez Kur’an kitabında, Ferheng-i Muin sözlüğünden naklen şöyle yazmaktadır: Tur sözcüğü, Tevrat ve İncil’de zikredilmemiştir. Kur’an’dan önce hiçbir dağ, Tur dağı olarak adlandırılmamıştır. Şimdi de o bölgede, Tur dağı adında bir dağ bulunmamaktadır. [12]

Fazilet ve Özellikleri

Allame Tabersi, Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakletmiştir: Her kim Tur Suresi'ni okursa, onu cehennem azabından korumak ve cennete yerleştirmek, Allah Teâlâ’ya farz olur. [13]

Allame Tabersi, yine aynı şekilde şöyle bir rivayet nakletmiştir: Peygamber Efendimiz (s.a.a) akşam namazında Tur Suresi'ni kıraat ederdi. [14]

Sevabu’l-Amal kitabında, İmam Bakır (a.s) ve İmam Rıza’dan (a.s) şöyle bir rivayet nakledilmiştir: Her kim Tur Suresi'ni okursa, Yüce Allah ona dünya ve ahiret hayrını verir. [15]

Tur Suresi Arapça ve Türkçe Meali


Önceki Sure
Zariyat Suresi
Tur Suresi

Mekki Sureler Medeni Sureler

Sonraki Sure
Necm Suresi

1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas


Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, h.ş 1374, c 22, s 408.
  2. Allame Tabatabai, el-Mizan, h.k 1417, c 19, s 6.
  3. Allame Tabatabai, el-Mizan, h.k 1417, c 19, s 5; Mekarim Şirazi, Tefsr-i Numune, h.ş 1374, c 22, s 405.
  4. Allame Tabatabai, el-Mizan, h.k 1417, c 19, s 6; Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, h.ş 1374, c 22, s 405.
  5. Hürremşahi, Daneşname-i Kur’an, h.ş 1377, c 2, s 1252.
  6. Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1252.
  7. Allame Tabatabai, el-Mizan, h.k 1417, c 19, s 5 ve 6.
  8. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, h.ş 1374, c 22, s 407 ve 408.
  9. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
  10. Kummi, Tefsir-i Kummi, h.ş 1367, c 2, s 321.
  11. Taligani, Pertuyi ez Kur’an, h.ş 1362, c 4, s 164 ve 165; Mustafavi, Tefsir-i Ruşen, h.ş 1380, c 16, s 48.
  12. Taligani, Pertuyi ez Kur’an, h.ş 1362, c 4, s 164.
  13. Tabersi, Mecmau’l-Beyan, h.ş 1372, c 9, s 45.
  14. Tabersi, Mecmau’l-Beyan, h.ş 1372, c 9, s 45.
  15. Şeyh Saduk, Savabu’l-Amal, h.k 1406, s 116.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.
  • Saduk, İbn Babıveyh, Muhammed bin Ali, Sevabu’l-Amal ve İkabu’l-Amal, Kum, Daru’ş-Şerif Razi, h.k 1406.
  • Taligani Seyyid Mahmud, Pertuyi ez Kur’an, Tahran, Şierket-i Sehamiyi İntişar, Dördüncü baskı, h.ş 1362.
  • Tabatabai, Seyyid Muhammed Hüseyin, el-Mizan fi Tefsiri’l-Kur’an, Kum, İntişarat-i İslami, h.k 1417.
  • Tabersi, Fadıl bin Hasan, Mecmau’l-Beyan fi Tefsiri’l-Kur’an, Tahran, İntişarat-i Nasır Hüsrev, h.ş 1372.
  • Kummi, Ali bin İbrahim, Tefsir-i Kummi, Tahkik: Seyyid Tayyib Musavi Cezayiri, Kum, Daru’l-Kitap, Dördüncü baskı, h.ş 1367.
  • Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, c 1, Tahran, Daru’l-Kutubi’l-İslamiye, Birinci baskı, h.ş 1374.