Amel Defteri

Öncelik: b, kalite: c
linksiz
kategorisiz
navbox'siz
yönlendirmesiz
wikishia sitesinden

Amel defteri veya amel kitabı (Arapça: صحف الأعمال), insanın yaptığı amellerin kaydedildiği maddi olmayan bir tür kitap veya defterin adıdır. Allah-u Teâlâ, her insan için iki melek görevlendirmiş ve bu iki melek insanın yaptığı her şeyi kaydederek amel defterine yazmaktadır.

Ayet ve Hadislerde Amel Defteri

Bu iki melek gece vakti görevlerini başka iki meleğe devrederler.[1]-[2]
Sağda duran melek iyi amelleri yazar ve solda duran melek ise, kötü amelleri yazar. Aynı zamanda sağdaki melek, soldaki meleğin komutanıdır. İnsan iyi bir amel yaptığı zaman anında sağdaki melek onu yazar; ancak günah işlediği zaman sağdaki melek kulun pişmanlık duyarak tövbe edebileceğinden dolayı, soldaki meleğe yedi saat beklemesini ve günahını yazmamasını emreder. [3]-[4]

Kur’an-ı Kerim, insanın amel defterini “zubur” ve “tair” olarak da adlandırmıştır.[5]-[6]

Amel Defterinin Kısımları

İnsanın amelleri üç defterde yazılmaktadır: Birincisi: İnsanın amellerinin yazıldığı ve kendisine ait olan özel defter[7], İkincisi: Ümmetin amellerinin yazıldığı özel defter ve üçüncüsü: Tüm insanların amellerinin yazıldığı bir defter.[8]-[9]

Her insanın amel defteri o insanın kendisiyle birliktedir ve kıyamet günü insanın küçük ve büyük olan tüm yaptıkları ortaya serilecektir. Bu şekilde insan için hiçbir bahaneye yer kalmayacaktır.[10]-[11]

Kıyamette iyi ve salih insanların amel defterleri kişinin sağ tarafından kendine verilecek; kötü ve günahkar insanların amel defterleri ise, sol taraflarından kendilerine verilecektir. İşte bu durum iyilerle kötüleri ayırt etmenin açık bir yoludur.[12]

Amel Defteri Hakkındaki Hadisler

  • Hz. Resulullah (s.a.a) Kays bin Asim’e verdiği öğüdünde şöyle buyurmuştur: “Ey Kays! Senin diri olduğun halde onunla gömüldüğün ve sen ölü olduğun halde seninle gömülen bir arkadaşın vardır. Eğer kerim ve yüce olursa, seni yüce kılar. Eğer aşağılık olursa, seni teslim eder. Sonra o arkadaşın sadece seninle haşr olur ve sen de sadece onunla haşr olursun; sadece ondan sorguya çekilirsin. O halde onu salih kıl. Zira eğer iyi ve salih olursa, onunla ünsiyet edinirsin. Eğer kötü ve bozuk olursa, ondan dehşete kapılırsın. O arkadaşın, senin amelindir.”[13]
  • Hz. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mümin kabrinden dışarı çıkınca, ameli güzel bir şekilde karşısında tecessüm eder. Mümin ona "Sen kimsin? Allah'a yemin olsun ki seni doğru bir şahıs olarak görüyorum” der. O ise “Ben senin amelinim” der. Daha sonra onun için bir nur ve cennete doğru bir kılavuz olur. Kafirler mezarlarından dışarı çıktıklarında amellerini kötü bir surette ve kötü bir müjde halinde tecessüm ederler. Sonra “Sen kimsin? Allah'a yemin olsun ki seni kötü bir şahıs olarak görüyorum” derler. O ise “Ben senin amelinim” der. Sonra onu götürür ve ateşe atar.”[14]
  • İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kendisinden asla gizlenemeyeceğiniz ve dizginleriniz ile tüm değişen durumlarınızı elinde tutan Allah’tan sakının. Bir şey gizleseniz bilir, açıklasanız yazar. Bunun için, yüce gözcüler görevlendirmiştir. Hiçbir hakkı kaçırmaz ve hak olmayan bir şeyi de kaydetmezler.”[15]
  • İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sağ taraftaki melek iyi işleri yazar ve sol taraftaki melek ise, günahları yazar. Kulun gündüz yaptığı amellerini iki gündüz meleği yazar ve kulun gece işlediği amelleri ise, iki gece meleği yazar.”[16]
  • İmam Cafer Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Mümin bir kul günah işlediği zaman, Allah ona yedi saat zaman verir. Eğer Allah'tan bağışlanma dilerse, onun aleyhine (bir şey) yazılmaz. Eğer bu saatler geçer ve o istiğfar etmezse, aleyhine kötülük (amel defterine günah) yazılır. Hatta bazen mümin bir günahı işledikten yirmi sene sonra hatırlar ve Rabbinden bağışlanma dilerse, Allah onu bağışlar. Kafir ise, işlediği günahı o saatte unutur."[17]
  • İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar! Düğümler açık, meşaleler yanık ve tövbe kapısı açıkken, kalem amelleri yazmaktan kurumamışken ve amel defteri görülmemişken, şimdiyi, şimdiyi değerlendirin.”[18]
  • İmam Zeynelabidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz kula vekil kılınan melek, amel deferine yazar. O halde amel defterinin başına ve sonuna hayır yazdırın ki sizler için arasındakiler bağışlansın.”[19]

Kaynakça

  1. İnfitar, 10-12.
  2. Vesailu’ş-Şia, c. 3, s. 154.
  3. Tefsir-i Nuru's Sakaleyn, c. 7, s. 123.
  4. el-İtikâdât, Saduk, bap: 23, s. 68.
  5. İsra, 13, 14.
  6. Kamer, 52.
  7. İsra, 13.
  8. El-Mizan, c. 18, s. 178.
  9. Peyamı Kur’an, c. 6, s. 111.
  10. İsra, 13, 14.
  11. Kehf, 49.
  12. Peyam-ı Kur’an, c. 6, s. 92.
  13. Mean’il-Ahbar, 233/1.
  14. Kenz’ul Ummal, 38963.
  15. Nehc’ül-Belağa, 183. hutbe.
  16. el-Bihar, 5/327/22.
  17. Usul-u Kafi, c. 2, hadis: 2965.
  18. Tenbih’ul-Havatir, 2/89.
  19. el-Bihar, 5/329/25.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim.
  • Vesailu’ş-Şia, Hürr-ü Amuli.
  • El-Mizan fi Tefsiri’l-Kur’an, Allame Tabatabi.
  • Peyam-ı Kur’an.
  • el-İtikadat, Şeyh Saduk.


Dış bağlantılar