İçeriğe atla

Gaşiye Suresi

wikishia sitesinden
(Gaşiye sayfasından yönlendirildi)
Gaşiye Suresi
Gaşiye
Sure Numarası88
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası68
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı26
Kelime Sayısı92
Harf Sayısı382


Gaşiye Suresi (Arapça: سورة الغاشية), Kur'an-ı Kerim'in otuzuncu bölümünde yer alan seksen sekizinci suredir ve Mekki surelerinden biridir. Gaşiye örtünmek anlamına gelir ve Kiyamet'ın isimlerinden biridir. Cennet ve Cehennemin tasviriyle bu sure, kâfirlerin çalışmalarının şartları ve sonuçlarının yanı sıra müminlerin mutluluk, tazelik ve kurtuluşlarından da söz etmekte, insanları yaratılış harikaları üzerinde düşünmeye çağırmaktadır. Bu sureye istinaden İslam Peygamberi (a), bir kimse Gaşiyye suresini okursa, Allah'ın Kıyamet gününde onun hesabını kolaylaştıracağını söylemiştir.

Gaşiye Suresi

Gaşiye Suresi, Gaşiye (Kıyamet) hikatesinden söz ettiğinden dolayı bu adı almıştır. “Hel etake hadisu’l Gaşiyeh.” (tercüme: Dehşeti her şeyi kapsayacak olan kıyametin haberi sana geldi mi?) İsmi fail olan "Gaşiye" kelimesi “Gaşev” ve “Gaşeve” kökünden türemiştir. Gaşiye kelimesinden maksat kıyamettir.

Bu sure 26 ayet, 92 kelime ve 382 harften ibarettir. Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 88. ve iniş sırasına göre ise, Kur’an’ın 68. suresidir. Sure, Mekke’de nazil olmuştur. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureleri grubundandır.

Konuları

Gaşiye Suresi'nde cennet ve cehennemin özelliklerinden; münkirlerin (kıyametteki) hal ve akıbetlerinden; müminlerin doğruluk, mutluluk ve hoşnutluklarından söz edilmektedir.[1]


Önceki Sure
A'la Suresi
Gaşiye Suresi

Mekki Sureler Medeni Sureler

Sonraki Sure
Fecr Suresi

1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas


Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1263.
  2. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k./ m. 1376.
  • Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.