Kefen

Kefen (Arapça: کَفَن), Müslüman ölüyü mezara koymadan önce örttükleri vacip bezdir. Kefenleme kamis, izar ve lifafe olmak üzere, en az üç parçadan oluşmalıdır.

Kefenin Farz Miktarı

“Kefen” sözlükte bir şeyi örtmek, giydirmek anlamına gelir. Dini terimde ise, ölü Müslümanın kendisine has kurallarla beze sarılmasıdır. Hadislerde, kefen ölü için süs olarak tanıtılmış ve kaliteli olması tavsiye edilmiştir.{enot|İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “جیدوا اکفان موتاکم فانها زینتهم”. }}

Kefen, kamis (gömlek), izar ve lifafe (peştamal) olmak üzere üç parçadan oluşur.

Lifafenin ölünün göbekten dizlerine kadar örtecek bir boyutta olması, ancak daha iyi olanı göğsünden ayak üzerine kadar olmasıdır. Kamis, omuzdan bacağın yarısına kadar olan kısmını tamamen örtmelidir. Ayak üzerine kadar örtmesi daha iyidir. Lifafe, bedenin tamamını örtecek kadar uzun olmalıdır. Baş ve ayak tarafları düğümlenebilecek kadar uzun olması ve eninin ise, bir ucunun diğerinin üzerine gelecek kadar olması gerekir. Kadın ve erkek kefeni arasındaki fark yalnızca bazı müstehaplarındadır.

Meyyiti kabre koyduktan sonra kefenin düğümlerinin açılması ve meyyitin sağ yanağının toprağa konulması müstehaptır.

Sair Farzlar

Kefenin vacip miktarı için varislerin rızasına gerek yoktur. Ancak eğer ölü için en iyi kalite kefen almak istenirse veya kefenin farz miktarına ek olarak müstehap miktar da ölünün malından eklenmek istenirse, onların iznine ihtiyaç vardır.

Müslüman ölünün kefenlenmesi farzı kifayidir ve mümkün olması halinde velisinden izin almak gerekir. Vesailu’ş-Şia ve Müstedreku’l Vesail kitaplarında kefenleme hakkında 232 hadis nakledilmiştir.

Hanut

Ana madde: Tahnit

Müslüman ölüye, meyyit guslü verildikten sonra, ona tahnit yapılması farzdır. Yani ya kefenden önce veya o sırada, bir miktar kâfuru ölünün yedi secde uzvuna (alın, iki avuç içi, iki diz ve iki ayak başparmağına) sürmek farzdır. İmam Hüseyin’in (a.s) türbetinden bir miktarın da ölünün alnına ve avuç içlerine konulması müstehaptır.

Kefenin Türü

Kefenin, meyyitin bedenini örtecek miktarda olması ve cesedi gösterecek kadar ince olmaması gerekir. Kefenin beyaz olması ve ketenden olmaması iyidir.

Meyyitin, gasbi, necis, has ipek ve eti yenilmeyen hayvanların yün veya tüyünden kefenlenmesi ihtiyar halinde caiz değildir.

Kefenin Müstahapları

İnsanın hayatta iken kendi kefenini temin etmesi ve bazen ona bakması, şehadeteyn ve Ehlibeyt İmamlarının (a.s) isimlerinin kefenin necis ve kirlenme ihtimalinin az olduğu bazı yerlerine yazılması –sarık, kamis, lifafe gibi- müstahaptır… Kefene yazılacak olan yazının mürekkebine İmam Hüseyin’in (a.s) türbetinden bir miktar toprağın katılması daha iyidir.

Cerideteyn ya da İki Taze Çubuk

Meyyiti namaz kıldığı ya da haccı yerine getirdiği elbiselerle kefenlemek ve yaklaşık yarım metre boyunda iki taze ağaç dalını birisi sağ köprücük kemiğinden neresine varacaksa meyyitin yanına konulması ve diğerini ise, sol köprücük kemiğinden kamisin üzerine koymak müstahaptır. Bu iki taze ağaç dalını kabrin içine ya da defin işlemlerinden sonra kabrin baş ucuna ve ayak uç kısmına gelecek şekilde toprağa gömmek mümkündür. Hadislerin naklettiğine göre bu iki çubuk parçası kuruyana kadar meyyitten azap uzak olur.