Münafikun Suresi
 Cum'a Münafikun Teğabun  | |
 | |
| Sure Numarası | 63 |
|---|---|
| Cüz | 28 |
| Nüzul | |
| Nüzul Sırası | 105 |
| Mekki/Medeni | Medeni |
| İstatistiksel Bilgiler | |
| Ayet Sayısı | 11 |
| Kelime Sayısı | 180 |
| Harf Sayısı | 800 |
Münafikun Suresi (Arapça: سورة المنافقين), Kur'an-ı Kerim'in altmış üçüncü suresi olup 28-ci cüzde yer alan Medeni surelerden biridir. Münafikun Suresi münafıklardan söz etmekte, onların davranış ve vasıflarını anlatmaktadır. Bu sure, Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'e münafık tehlikesine karşı dikkatli olması talimatını vermekte ve müminlere Allah yolunda harcama yapmalarını ve ikiyüzlülükten kaçınmalarını tavsiye etmektedir. Müfessir Kumi'nin yorumuna göre bu surenin sekizinci ayeti, muhacirleri Medine'den sürmek isteyen Abdullah bin Ubeyy hakkında nazil olmuştur. Bu sureyi okumanın fazileti hakkında diğer hususların yanı sıra Peygamberimiz (sav)'den de rivayet edilmiştir: Münafikun suresini okuyan her kes, her türlü nifakdan temizlenecektir.
Münafikun Suresi
Bu sure, çoğu ayetlerinin münafıklar hakkında nazil olmasından ve onların sıfat, hal ve amellerinden bahsetmesinden dolayı “Münafikun Suresi” olarak adlandırılmıştır. İslam’da nifak ve münafıklar konusunun önemli bir yeri bulunmaktadır. Zira bundan dolayı da bu surenin konusu ve ismi olmuştur. Rivayette bu surenin Cuma namazının ikinci rekâtında okunması tavsiye edilmiş ve vurgulanmıştır.
11 ayetten oluştuğu noktasında hiçbir görüş ayrılığı bulunmayan bu sure, 180 kelime ve 800 harften ibarettir. Medeni olan bu sure Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 63. ve iniş tertibine göre ise, Kur’an’ın 104. suresidir. Münafikun Suresi lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden ve 28. cüzün hizblerinden bir kısmını teşkil etmekle birlikte, diğer surelere oranla daha kısadır. Bu sure Vakıa Suresi'nden sonra “اذا” ile başlayan surelerinin ikincisidir.
Konuları
Münafikun Suresi, münafıkların gerçek simasını tersim etmekle birlikte, alamet ve nişanelerini zikrederek, Müslümanlara karşı yaptıkları komplolarla, ilahi rahmet ve mağfiretten ve Hz. Peygamberin (s.a.a) duasından mahrum olduklarını konu edinmektedir. Bu surede ayrıca Allah’ın zikrinden gaflet etmenin etkenleri hatırlatılmakla birlikte, dünyevi ve fani yaşamın, mal, makam ve evlatların, Allah’a ibadet etmekten ve Allah’ı zikretmekten alıkoymaması gerektiğinden bahsetmektedir.[1]
İniş Sebebi
Münafikun Suresi'nin iniş sebebi hakkında Tefsir-i Kummi’de şu şekilde yazmaktadır: Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) gazvelerinden birinde sahabeden iki kişi arasında kuyudan su çekme konusunda anlaşmazlık çıktı ve tartışma sırasında Ensar’dan bir kişi yaralandı. Bu haberi duyan Abdullah b. Ubey, haddinden fazla öfkelendi ve Medine’ye döndüklerinde sığıntı olanları şehirden çıkarmakla tehdit etti.[3]
Abdullah b. Ubey’in bu sözü, bir bakıma Muhacirleri Medine’den sürgün etmek anlamına geliyordu. Münafikun Suresi'nin sekizinci ayet-i kerimesinde şöyle beyan edilmektedir: Bu olaya şahit olan Zeyd b. Erkam, Abdullah’ın konuşmalarını Allah Resulü'ne (s.a.a) aktardı. Abdullah, Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına giderek, Allah’ın birliğine ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) peygamberliğine şehadet etti ve Zeyd’in söylediklerini yalanladı. Bundan kısa bir süre sonra Münafikun Suresi 1-8. ayet-i kerimeleri nazil oldu. [4]
Fazilet ve Özellikleri
Mecmau’l Beyan Tefsiri’nde Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Münafıkun Suresi’ni okuyan herkes, her türlü nifaktan temizlecektir. [5] “Sevabu’l Amal” kitabındaki diğer bir hadise göre, İmam Sadık (a.s), Cuma günü öğlen kılınan namazda Şiilere Münafıkun ve Cuma surelerini okumalarını tavsiye ederdi. Hadiste yazılana göre her kim bu düstura amel ederse, Allah Resulü’nün (s.a.a) amelini yapmış gibi olur ve bu kişinin mükafatı da cennet olur. [6] Bazı fakihlerin görüşüne göre Cuma namazının ikinci rekatında Münafıkun Suresi'ni okumak müstehaptır. [7]
| Münafikun Suresi'nin Arapçası ve Türkçe Meali | ||||
|---|---|---|---|---|
|
| Önceki Sure Cum'a Suresi |
Münafikun Suresi
Mekki Sureler Medeni Sureler |
Sonraki Sure Teğabun Suresi |
|
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas | ||
Dış Bağlantılar
- Münafikun Suresini MP3 Olarak İndirmek İçin Tıklayın
- Münafikun Suresini Kur'an Karileri ve Türkçe Meal Seçenekleri İle Online Olarak Dinlemek ve Okumak İçin Tıklayın
Kaynakça
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1256.
- ↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
- ↑ Kummi, Tefsir-i Kummi, 1367 h.ş, c 2, s 368.
- ↑ Kummi, Tefsir-i Kummi, 1367 h.ş, c 2, s 369 ve 370.
- ↑ Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1372 h.ş, c 10, s 437.
- ↑ Şeyh Saduk, Sevabu’l Amal, 1406 h.k, s 118.
- ↑ İmam Humeyni, Tevzihu’l Mesail, 1424 h.k, c 1, s 848.
Bibliyografi
- Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k. / m. 1376.
- Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.
- Ramyar, Mahmut, Tarih-i Kuran, Tahran, İntişarat-ı İlmi ve Ferhengi, 1362 h.ş.
- Şeyh Saduk, Muhammed b. Ali, Sevabu’l Amal ve İkabu’l Amal, Kum, Daru’ş-Şerif Razi, 1406 h.k.
- Tabatabai, Seyyid Muhammed Hüseyin, el-Mizan fi Tefsiri’l Kuran, Kum, İntişarat-ı İslami, 1417 h.k.
- Tabersi, Fazıl b. Hasan, Mecmau’l Beyan fi Tefsiri’l Kuran, Tahran, İntişarat-ı Nasır Hüsrev, 1372 h.ş.
- Ferhengname-i Ulum-u Kuran, Kum, Defter-i Tebligat-ı Havza-i İlmiye-i Kum.
- Kummi, Ali b. İbrahim, Tefsirü’l Kummi, Tahkik: Seyyid Tayyib Musavi Cezayiri, Kum, Daru’l Kitap, Dördüncü baskı, 1367 h.ş.
- Marifet, Muhammed Hadi, Amuzeş-i Ulum-u Kuran, Tercüme: Ebu Muhammed Vekili, Merkez-i Çap ve Neşr-i Sazman-ı Tebligat-ı İslami, 1371 h.ş.
- Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, c. 1, Tahran, Daru’l Kutubi’l İslamiye, 1374 h.ş.
- Musevi Humeyni, Seyyid Ruhullah, Tevzihu’l Mesail, Tahkik, Seyyid Muhammed Hüseyin ben-i Haşimi Humeyni, Kum, Defter-i İntişarat-ı İslami, Sekizinci baskı, 1424 h.k.