Tekasür Suresi

wikishia sitesinden
Tekasür Suresi
Tekasür
Sure Numarası102
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası16
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı8
Kelime Sayısı28
Harf Sayısı123


Tekasür Suresi (Arapça: سورة التكاثر) Tekasür Suresi, Kur'an-ı Kerim'in otuzuncu bölümünde yer alan 102-ci suredir ve Mekke surelerinden biridir. Çokluk yarışı ve çoklukla övünmek anlamına gelen Tekasür kelimesi ilk ayette geçtiği için bu sureye Tekasür denilmiştir. Bu sure, mal, çocuk ve yardımcılarla kibri birbirlerine satanları azarlamakta ve yakın gelecekte kendilerine verilen nimetlerden sorumlu tutulacaklarını bildirmektedir. Bu sureyi okumak, Kur'an'dan bin ayet okumak gibidir.

Tekasür Suresi

Tekasür Suresi adını birinci ayette geçen “Tekasür” (çokluk yarışı ve çoklukla övünmek) kelimesinden almıştır. Tekasür Suresi bütün müfessirlerin ortak görüşüne göre 8 ayet, 28 kelime ve 123 harften oluşmuştur.

Mushaf’taki sırasına göre 102. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 16. suresidir ve Mekke’de nazil olmuştur. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup Kısar sureleri grubundandır; yani Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerindendir ve 30. cüzün dördüncü hizbinde yer almaktadır.

Konuları

Tekasür Suresi başından sonuna kadar insanı kandıran (oyalayan) ve hakikatlerden geri bırakan Tekasür’den yani; çokluk yarışı, çoklukla övünmek, dünyaya dalmak, övünmekten söz etmektedir.

Bu surede mal, evlat ve akrabalarının çokluğuyla birbirine karşı övünerek güç gösterisinde bulunan ve hatta bu hususta yaşayanlarla yetinmeyip, üstünlüklerini ispat etmek için ölenlerin sayısıyla da övünen iki kabileye (Kureyş ve Yahud) daha sonra bu maddiyatçı insanların gözlerinin önündeki perde kalktığında ve cehennemi gördükleri günde dünyada verilen nimetlerden sorguya çekileceklerine işaret edilmektedir.[1]



Önceki Sure
Kari'a Suresi
Tekasür Suresi Sonraki Sure
Asr Suresi

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1267 - 1268.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.