Adiyat Suresi

Adiyat Suresi
Anlamı	Hızlı koşan atlar
Başka İsmi	Ve’l-Adiyat
Sınıfı	Mekki
Nüzul Sırası	14
Sure Numarası	100
Cüz	30
Sayısal Bilgiler
Ayet Sayısı	11
Kelime Sayısı	40
Harf Sayısı	169

Adiyat suresi (Arapça: سورة العاديات), Kur’an-ı Kerim’in 100. suresidir. Mekke’de nazil olan Adiyat suresi 11 ayettir.

İsimleri

Adiyat suresi, birinci ayette Allah-u Teâlâ’nın adiyat’a (soluk soluğa koşanlara; mücahitlerin atlarına) yemin etmesinden ve ondan söz etmesinden dolayı bu adı almıştır. “Vel âdiyâti dabhâ”; Andolsun soluk soluğa koşanlara (mücahitlerin atlarına). Bu sureye ve’l-adiyat kelimesiyle başlamasından dolayı “Ve’l-Adiyat” suresi de denmiştir.

Özellikleri

Adiyat suresi, bütün müfessirlerin ortak görüşüne göre 11 ayet, 40 kelime ve 169 harften oluşmuştur. Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 100. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 14. suresidir. Mekke’de nazil olan bu sure, bir rivayete göreyse Medine’de nazil olmuştur.

Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Kısar sureleri grubunun ikincisidir; yani Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerindendir ve 30. cüzün dördüncü hizbinin başlarında yer almaktadır. Ayrıca sure yeminle başlayan (Aksam) surelerin yirmi ikincisidir ve üç yeminle başlamaktadır.

Konuları

Adiyat suresi cihad edenlerin özelliklerini ve savaş meydanını tersim ederek, insanın Allah’a karşı nankörlüğüne, dünyaperest oluşuna ve mala olan düşkünlüğünden dolayı, cimri olmasına işaret etmektedir. Ayrıca kıyametin durumunu ve ceza gününün keyfiyetini hatırlatmaktadır.