İhlas Suresi

wikishia sitesinden
(İhlas sayfasından yönlendirildi)
İhlas Suresi
İhlas
Diğer İsimlerTevhid,Samed, Necat, Marifet, Esas, Tecrid, Tefrid, Beraat, Muşakşaka, Dört Kul
Sure Numarası112
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası22
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı4
Kelime Sayısı15
Harf Sayısı47


İhlas Suresi (Arapça: سورة الإخلاص), İhlas Suresi veya Tevhid Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 30-cu bölümünde yer alan 112-ci sure ve Mekke surelerinden biridir. Bu sureye Tevhid veya İhlas adı verilmiştir çünkü Allah'ın birliğinden söz eder ve insanı şirkten kurtarır. İhlas Suresi'nin içeriğinde Allah'ın birliğine, O'nun kendisinden başka hiçbir şeye muhtaç olmayışına, yaratıkların ona muhtaç olduğuna değinilmektedir. İhlas Suresi'nin Kur'an'ın üçte biri olması ve üç defa okunmasının Kur'an'ın sonuna denk olması gibi birçok faziletten bahsedilmiştir. Hadislerde günlük namazlarda bu surenin okunmasına çok fazla vurgu yapılmaktadır. Bir rivayette Hz. Peygamber (s), İmam Ali (a.s)'ı İhlas Suresi'ne benzetmiş ve İhlas Suresi'ni üç defa okumanın, Kur'an'ın tamamını okumak gibi olduğunu, Müminlerin Emiri'ni dilinizle, kalbinizle ve elinizle sevmeyi İslam'ın tamamını sevmektir deye buyurmuştur. Bu sure dört kul surelerinden biridir.

İhlas veya Tevhid Suresi

İhlas Suresi, Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden biridir ve Müslümanlar genellikle namazda Fatiha Suresi'nden sonra bu sureyi okumaktadırlar; zira İhlas Suresi tevhid içerikli sağlam inançlarla temiz kalpli insanlara ihlas aşılamaktadır. Ayrıca “dört Kul” (Kafirun, İhlas, Nas ve Felak) surelerinden biri olan İhlas Suresi “Kul” kelimesiyle başlayan Makulat surelerinden birisidir.[1]

Kur’an-ı Kerim müfessirleri (Taberi, Meybudi, Zemahşeri ve Ebu’l Futuh gibi) İbn Abbas’ın dilinden şöyle nakletmişlerdir: Kureyş kabilesinden bazıları Peygamber Efendimizden (s.a.a) inandığı Allah’ı kendilerine tanıtmasını istediler, bu sure kısa ve öz olarak Allah-u Teâlâ’yı tanıtmak üzere nazil oldu. [2]

Hz. Mesûme (as)'ın türbesinde yer alan İhlas Suresi'nin işlemeli obje

İsimleri

İhlas Suresi ismi çok (Kesiru’l-İsm) olan surelerden biridir ve bu sure için yaklaşık 14 isim zikredilmiştir. Onlardan en önemlileri şunlardan ibarettir:

  1. İhlas; tevhid içerikli sağlam inançlarla temiz kalpli insanlara ihlas aşılamasından dolayı bu adı almıştır.
  2. Tevhid; bu surenin en önemli isimlerinden biri ve asıl konusudur; zira bu sure tevhid konusunun teşrii ve beyanı için nazil olmuştur.
  3. Samed; İhlas Suresi'nin ikinci ayetinde geçmekte ve birçok mana taşımaktadır, örneğin; herkesin ihtiyaç duyduğu ve ondan daha yüce bir üstün varlık yoktur.
  4. Necat; zira bu suredeki sağlam inançlar insanı cehennem ateşinden kurtarır.
  5. Marifet; Bu sure Allah'ı ve sıfatlarını tanımak için nazil olmasından dolayı bu adla anılmıştır.
  6. Esas; zira bu sure İslam’ın esası ve temeli olan tevhid ve Allah’ın sıfatlarından söz etmektedir.
  7. Tecrid; tek ve yalnız kılan anlamına gelmektedir. Bu sure Allah-u Teâlâ’yı birleşim, noksanlık ve maddi etkenlerden arındırıp (tecrid), münezzeh kılmaktadır.
  8. Tefrid; Allah’ı bir ve vahit bilmek.
  9. Beraat; Allah’ı tanımada insanın zihnini bütün kuşku, sapma ve yanlışlardan temizleyip arındırmaktadır.
  10. Muşakşaka; Kafirun, Nas ve Felak surelerinin de ismidir ve hassas durumlarda insanın ağzından çıkan söz manasına gelmektedir.[3]
Tevhid Suresi, çağdaş Türk hattatı Kasım Kara

Tefsirler

İhlas Suresi'nin tefsiri, Kur’an-ı Kerim’in tamamının tefsir edildiği kitaplarda bulunmakla birlikte müstakil tefsirleri de bulunmaktadır; örneğin: İhlas Suresi'nin tefsiri (el yazmalı): Muhammed Es’ad Sıddıki Devani (Molla Celal Devani).[4]


Önceki Sure
Mesed Suresi
İhlas Suresi Sonraki Sure
Felak Suresi

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270 - 1271.
  2. Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 604, dipnot 1.
  3. Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270 - 1271.
  4. http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1745221
  5. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.
  • Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, Tahran: Cami, Nilufer, h.ş. 1376.