İhlas Suresi

İhlas Suresi
Mesed Mesed Suresi İhlas Felak Felak Suresi
Diğer İsimler	Tevhid,Samed, Necat, Marifet, Esas, Tecrid, Tefrid, Beraat, Muşakşaka, Dört Kul
Sure Numarası	112
Cüz	30
Nüzul
Nüzul Sırası	22
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	4
Kelime Sayısı	15
Harf Sayısı	47

İhlas Suresi (Arapça: سورة الإخلاص), İhlas Suresi veya Tevhid Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 30-cu bölümünde yer alan 112-ci sure ve Mekke surelerinden biridir. Bu sureye Tevhid veya İhlas adı verilmiştir çünkü Allah'ın birliğinden söz eder ve insanı şirkten kurtarır. İhlas Suresi'nin içeriğinde Allah'ın birliğine, O'nun kendisinden başka hiçbir şeye muhtaç olmayışına, yaratıkların ona muhtaç olduğuna değinilmektedir. İhlas Suresi'nin Kur'an'ın üçte biri olması ve üç defa okunmasının Kur'an'ın sonuna denk olması gibi birçok faziletten bahsedilmiştir. Hadislerde günlük namazlarda bu surenin okunmasına çok fazla vurgu yapılmaktadır. Bir rivayette Hz. Peygamber (s), İmam Ali (a.s)'ı İhlas Suresi'ne benzetmiş ve İhlas Suresi'ni üç defa okumanın, Kur'an'ın tamamını okumak gibi olduğunu, Müminlerin Emiri'ni dilinizle, kalbinizle ve elinizle sevmeyi İslam'ın tamamını sevmektir deye buyurmuştur. Bu sure dört kul surelerinden biridir.

İhlas veya Tevhid Suresi

İhlas Suresi, Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden biridir ve Müslümanlar genellikle namazda Fatiha Suresi'nden sonra bu sureyi okumaktadırlar; zira İhlas Suresi tevhid içerikli sağlam inançlarla temiz kalpli insanlara ihlas aşılamaktadır. Ayrıca “dört Kul” (Kafirun, İhlas, Nas ve Felak) surelerinden biri olan İhlas Suresi “Kul” kelimesiyle başlayan Makulat surelerinden birisidir.^[1]

Kur’an-ı Kerim müfessirleri (Taberi, Meybudi, Zemahşeri ve Ebu’l Futuh gibi) İbn Abbas’ın dilinden şöyle nakletmişlerdir: Kureyş kabilesinden bazıları Peygamber Efendimizden (s.a.a) inandığı Allah’ı kendilerine tanıtmasını istediler, bu sure kısa ve öz olarak Allah-u Teâlâ’yı tanıtmak üzere nazil oldu. ^[2]

İsimleri

İhlas Suresi ismi çok (Kesiru’l-İsm) olan surelerden biridir ve bu sure için yaklaşık 14 isim zikredilmiştir. Onlardan en önemlileri şunlardan ibarettir:

İhlas; tevhid içerikli sağlam inançlarla temiz kalpli insanlara ihlas aşılamasından dolayı bu adı almıştır.
Tevhid; bu surenin en önemli isimlerinden biri ve asıl konusudur; zira bu sure tevhid konusunun teşrii ve beyanı için nazil olmuştur.
Samed; İhlas Suresi'nin ikinci ayetinde geçmekte ve birçok mana taşımaktadır, örneğin; herkesin ihtiyaç duyduğu ve ondan daha yüce bir üstün varlık yoktur.
Necat; zira bu suredeki sağlam inançlar insanı cehennem ateşinden kurtarır.
Marifet; Bu sure Allah'ı ve sıfatlarını tanımak için nazil olmasından dolayı bu adla anılmıştır.
Esas; zira bu sure İslam’ın esası ve temeli olan tevhid ve Allah’ın sıfatlarından söz etmektedir.
Tecrid; tek ve yalnız kılan anlamına gelmektedir. Bu sure Allah-u Teâlâ’yı birleşim, noksanlık ve maddi etkenlerden arındırıp (tecrid), münezzeh kılmaktadır.
Tefrid; Allah’ı bir ve vahit bilmek.
Beraat; Allah’ı tanımada insanın zihnini bütün kuşku, sapma ve yanlışlardan temizleyip arındırmaktadır.
Muşakşaka; Kafirun, Nas ve Felak surelerinin de ismidir ve hassas durumlarda insanın ağzından çıkan söz manasına gelmektedir.^[3]

Tefsirler

İhlas Suresi'nin tefsiri, Kur’an-ı Kerim’in tamamının tefsir edildiği kitaplarda bulunmakla birlikte müstakil tefsirleri de bulunmaktadır; örneğin: İhlas Suresi'nin tefsiri (el yazmalı): Muhammed Es’ad Sıddıki Devani (Molla Celal Devani).^[4]

Önceki Sure Mesed Suresi	İhlas Suresi	Sonraki Sure Felak Suresi

Mekki Sureler • Medeni Sureler 1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270 - 1271.
↑ Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 604, dipnot 1.
↑ Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270 - 1271.
↑ http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1745221
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.
Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, Tahran: Cami, Nilufer, h.ş. 1376.

[1] Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270 - 1271.

[2] Kur’an-ı Kerim, tercüme, açıklama ve sözcükler, Bahauddin Hurremşahi, s. 604, dipnot 1.

[3] Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1270 - 1271.

[4] ttp://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1745221

[5] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]