İbrahim Suresi

İbrahim Suresi
Ra'd Ra'd Suresi İbrahim Hicr Hicr Suresi
Sure Numarası	14
Cüz	13
Nüzul
Nüzul Sırası	72
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	52
Kelime Sayısı	833
Harf Sayısı	3541

İbrahim Suresi (Arapça: سورة ابراهیم), İbrahim Suresi, Kur'an-ı Kerim'in on üçüncü bölümünde yer alan on dördüncü sure ve Mekki surelerinden biridir. Bu surenin adı, Hz. İbrahim'in hayatındaki olaylardan ve dualarından bahsedildiğinden dolayıdır. İbrahim Suresi'nin ana konusu tevhit, Mead tasviri, Hz. İbrahim'in hikayesi ve Kabe'nin onun tarafından inşa edilmesidir. Bu surede Musa ve Beni İsrail kavmi, Nuh Peygamber, Ad ve Semud kavimlerinin hikayesi de anlatılmaktadır.

İbrahim Suresi'nin yedinci ayeti, bu surenin meşhur ayetlerinden biridir; Allah'ın nimetlerine şükretmenin, nimetlerin artmasına, küfrün ise ilahi azaba sebep olduğunu bildirmektedir. Hadislerde Cuma günü iki rekat namazda İbrahim ve Hicr surelerini okuyan kimsenin fakirlikten, delilik ve musibetten kurtulacağı bildirilmektedir.

Tanıtım

Bu sure, genel olarak, Hz. İbrahim'in (a.s) Mekke'deki hayatından, Araplarla ve Hz. İsmail (a.s) ile olan ilişkilerinden bahsetmektedir. Bilindiği gibi Hz. İbrahim ve Hz. İsmail, Kâbe'yi bina etmiş, hidayet etmesi için Allah'a dua etmişlerdi.

Hz. İbrahim (a.s), Rabbine dua ederek, kendisini ve çocuklarını putlara tapmaktan uzak tutmasını, Mekke'ye yerleştirdiği hanımı ve oğlu Hz. İsmail'i çeşitli mahsullerle rızıklandırmasını, kendisinin ve zürriyetinin namaz kılanlardan olmasını istemiştir. Sure, Mekki bir suredir. Mukatta harflerle (elif, lam, ra) başlayan surelerdendir.

Mushaf’taki resmi sırasına göre on dördüncü sure, iniş sırasına göre ise yetmiş ikinci suredir. Ebat ve uzunluk olarak nispeten küçük olan mesani surelerdendir. Kufi sayısına göre 52, hicaz sayısına göre 54 ve Şam sayısına göre ise 55 ayete sahiptir, ancak birinci görüş meşhur ve bilinendir. Kelime sayısı 833, harf sayısı ise 3.541’dir.

İçeriği

Ana tema ve konusu tevhit, kıyametin açıklaması, hesap, ceza ve Hz. İbrahim’in (aleyhi selam) hikayesinin önemli yerlerine işaret ederek, Kâbe’nin onun eliyle inşa edilmesini ele almaktadır. Surede İslam'ın Hz. İbrahim’in (a.s) dini olan "Hanif dini" olduğu vurgulanmaktadır.

Surede ayrıca tüm semavi dinler arasında vahdet ve birlik, Allah’ın nimetlerinin sayısı, nimete şükür ve nankörlük, şükredenlerin ve nankörlük edenlerin akıbetine de değinilmiştir. Bir ayetinde, şeytanın kıyamet günü insanlara beni kınamayın, asıl kendinizi kınayın diye bir hitabı bulunmaktadır.^[1]

Meşhur Ayetler

لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ

Andolsun ki nîmetlerime şükrederseniz arttırırım ve andolsun ki nankörlük ederseniz şüphe yok ki azâbım pek çetindir (İbrahim Suresi / 7)

İmam Sadık’tan (a.s) şöyle bir rivayet nakledilmiştir: Şükür günahlardan uzak durmak, şükrü tamamlamak ise Elhamdülillahi Rabbil Âlemin söylemektir. ^[3] Yukarıda ki ayet-i kerime, Fars edebiyatına dahi yansımıştır; örneğin Sadi Şirazi’nin şu beyiti, bu ayet-i kerimeye işaret etmektedir: «منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت» ^[4] Allah’a kulluk, gurbete neden olur, şükür ise nimetlerin çoğalmasına. Kuran’ın, Farsça şiir üzerinde ki etkisi. Bu şiir ile: Nimete şükrün, nimeti çoğaltacağı / Nimete nankörlüğün ise, nimeti elinden çıkaracağına değinilmektedir.

Tarihi Rivayet ve Öyküler

Firavunun zulmünden kurtulmak ve Allah’a şükür etmek için Hz. Musa’nın (a.s) İsrailoğullarına hitabı (6-8 ayet-i kerimeler) Nuh, Ad ve Semud kavimlerinin ortak hikayeleri ve peygamberlerin onlarla olan konuşması ( 9-1 ayet-i kerimeler)

Fazilet ve Özellikleri

Hz. İbrahim’in (a.s) Mekke’yi güvenli bir yer yapmak için ettiği dua, neslinin şirkten uzak kalması ve yaşlılık döneminde Hz. İsmail ve Hz. İshak’ı verdiğinden dolayı şükür etmesi (3-41. Ayet-i kerimeler)

İbrahim Suresi'ni okumanın fazileti hakkında birçok rivayet nakledilmiştir; Cuma günü namazın ilk iki rekâtında İbrahim ve Hicr surelerini okuyan kimse fakirlikten, delilikten ve beladan güvende olur. ^[5]

Önceki Sure Ra'd Suresi	İbrahim Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure Hicr Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1240.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
↑ Behrani, el-Burhan, h.k 1389, c 3, s 288.
↑ [1] «Tesir-i Kur’an der Şiiri Farsi»
↑ Şeyh Saduk, Sevabu’l-Amal, h.ş 1382, s 243.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Daru’l Kur’ani’l-Kerim, h.k. 1418/ m. 1376.
Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.
Harrani, Haşim bin Süleyman, el-Burhan fi Tefsiri’l-Kur’an, Kum, Müessese-i el-Bi’se, Kısmu’d-Dirasetu’l-İslamiye, h.k 1389.
Tesir-i Kur’an der Şiiri Farsi, Der Meclle-i Beşaret, Şumare 67, Mehr ve Aban h.ş 1387.
Şeyh Saduk, Muhammed bin Ali, Sevabu’l-Amal ve İkabu’l-Amal, Tercüme; Muhammed Rıza Ensari Mahallati, Kum, Nesim-i Kevser, h.ş 1382.
Tabersi, Fadıl bin Hasan, Tercüme-i Tefsir-i Mecmau’l-Beyan, Tercüme; Haşim Rasuli, Tahran, Ferahani, Bita.
Marifet, Muhammed Hadi, et-Temhid fi Ulumi Kur’an, Kum, Müessese-i Ferhengiyi İntişarati et-Temhid, h.ş 1388.

[1] Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1240.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[3] Behrani, el-Burhan, h.k 1389, c 3, s 288.

[4] [1] «Tesir-i Kur’an der Şiiri Farsi»

[5] Şeyh Saduk, Sevabu’l-Amal, h.ş 1382, s 243.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]