Duha Suresi

Duha Suresi
Leyl Leyl Suresi Duha İnşirah İnşirah Suresi
Diğer İsimler	Ve’d-Duha
Sure Numarası	93
Cüz	30
Nüzul
Nüzul Sırası	11
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	11
Kelime Sayısı	40
Harf Sayısı	165

Duha Suresi (Arapça: سورة الضحى), Kur'an'ın doksan üçüncü suresi ve otuzuncu bölümde yer alan Mekki surelerinden biridir. Bu sûre Peygamber Efendimiz (sav)'e nazil olan sûrelerdendir. Duha Suresi'nin nüzulünün saygınlığından bahsedilmiştir.Bu sure, Peygamberimize vahiy gelmediği ve Allah'ın onu terk etmesi nedeniyle kâfirlerin onu eleştirdiği bir süre sonra nazil olmuştur. Duha Suresi, Peygamber Efendimiz'e hitap ederek, Allah'ın seni terk etmediğini söyleyerek, Allah'ın nimetlerini onun üzerine saydı ve yetim ve dilencileri Peygamber Efendimiz'e emreder ve Allah'ın nimetlerini insanlara anlatmasını ister.

Duha Suresi'nin okunmasının faziletinde, bu sureyi okuyan kimseye Kıyamet gününde Peygamber Efendimiz (asm)'e şefaat farz olacağı ve ona bütün dilenci ve yetimlerin on katı sevap verileceği bildirilmektedir.

Duha Suresi

Duha Suresi, Allah-u Teâlâ’nın duha’ya (gündüz ve güneş yükselince) yemin ederek başlamasından dolayı bu adı almıştır. “Ve’d-Duha” (Güneş yükselince gündüze yemin ederim). Bazen, birinci ayette geçtiği gibi başına yemin eki olan "vav" eklenerek, “Ve’d-Duha” Suresi de denmektedir. Duha Suresi'nin ayet sayısı 11 ve bazı karilerin görüşlerine göre ise, 12’dir. Ancak birinci görüş daha meşhurdur.

Sure 40 kelime ve 165 harften oluşmaktadır. Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 93. ve iniş sırasına göre ise, Kur’an’ın 11. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureler grubundandır. Yeminle başlayan surelerin ise yirmincisidir (birinci ve ikinci ayette olmak üzere iki yemin bulunmaktadır.) Aynı zamanda bir arada ve toplu olarak nazil olan dört sureden biridir.

Konuları

Duha Suresi, “vahyin geçici olarak kesilmesine” ve irtibatın tekrardan başlayarak, vahyin yeniden inişine işaret etmektedir. Resul-ü Kibriya’yı (s.a.a) Allah-u Teâlâ’nın öksüzken barındırdığını, yolunu kaybetmişken yol gösterdiğini ve fakirken bulup da zengin ettiğini belirterek, teselli etmektedir.

Ayrıca "Şefaat" ve Allah Resulü'nün (s.a.a) kıyametteki "Mahmud" makamına değinilerek, Allah-u Teâlâ’nın Hz. Muhammed Mustafa Efendimize (s.a.a) verdiği keramet ve hediyeler beyan edilmektedir. Surenin sonunda da üç ahlaki ve sosyal ilke verilmektedir: Birincisi, yetimlere karşı merhametli olma. İkincisi, ihtiyaç sahiplerine yardımda bulunma ve onları geri çevirmekten sakınma. Üçüncüsü, Allah’ın verdiği nimetleri hatırlayarak, şükür etmek.^[1]

Önceki Sure Leyl Suresi	Duha Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure İnşirah Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1265.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l-Kur'âni'l-Kerîm, 1418 h.k./ m. 1376.
Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.

[1] Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1265.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]