Beyyine Suresi

Beyyine Suresi
Kadr Kadr Suresi Beyyine Zilzal Zilzal Suresi
Diğer İsimler	Lem Yekûn, Ehli Kitap, Kıyamet, Beriyye
Sure Numarası	98
Cüz	30
Nüzul
Nüzul Sırası	100
Mekki/Medeni	Medeni
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	8
Kelime Sayısı	94
Harf Sayısı	404

Beyyine Suresi (Arapça:سورة البينة), veya Lem Yekun veya Qayyime Suresi, doksan sekizinci suredir ve otuzuncu bölümde yer alan Kur'an'ın Medeni surelerinden biridir. Beyyine suresinin adı, ilk ayetinden alınmış olup şahitlik ve delil anlamına gelmektedir.

Beyyine Suresi, kitap ehlinin İslam hakikatini ve Peygamber Efendimiz (s)'in misyonunu kabul etmedeki inatçılığını ve yavaşlığını anlatmakta, onları ve müşrikleri yaratılmışların en kötüsü ve ateşe layık kişiler olarak değerlendirmektedir. Diğer taraftan müminlere ve salihlere sonsuz cenneti müjdeler.

Bu surenin yedinci ayeti, Şii ve Sünni geleneklere göre İmam Ali (a.s.) ve onun Şiilerinin şerefine nazil olan Hayr-i Beriye ayeti olarak bilinmektedir. Bu sureyi okumanın faziletine dair Peygamberimiz (s)'den bir hadis rivayet edilmiştir.

İsimleri

Beyyine Suresi, birinci ayetinden dördüncü ayetine kadar olan bölümünde Beyyine’den (delil, hüccet, şahit, apaçık delil (belge), aydınlatıcı ve apaçık bir delil) bahsettiği için, bu isimle anılmıştır. Bu surenin diğer ismi ise, yaratılan ve mahlûklar manasına gelen ama daha çok insan için kullanılan “Beriyye”dir. Bu manasıyla 6 ve 7. ayette geçmektedir.

Ayrıca bu sure “Lem Yekûn” kelimesiyle başladığından dolayı “Lem Yekûn” Suresi, ehli kitabın hikayesinden bahsettiği için de “Ehli Kitap” Suresi olarak da zikredilmiştir. Kıyametteki durumu konu edinmesinden dolayı “Kıyamet” Suresi olarak da adlandırılmıştır.

Özellikleri

Beyyine Suresi'nin ayet sayısı 8 ve Basra karilerine göre ise, 9’dur. Ancak birinci görüş daha meşhurdur. Sure 94 kelime ve 404 harften ibarettir. Kur’an-ı Kerim’in Medine’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 98 ve iniş sırasına göre ise, Kur’an’ın 100. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat surelerinin sonuncusudur. Yani Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerindendir. Ayrıca 30. cüzün dördüncü hizbinin başında yer almaktadır.

Konuları

Beyyine Suresi Namaz ve Zekâtın vacip olduğunu belirten iki fıkhi hükmü içermektedir. Bu sure İslam, vahiy ve Allah Resulünün (s.a.a) risaletinin hakkaniyetini kabul etmekte inat eden ve geç inanan ehli kitap kafirlerinden söz etmektedir. Daha sonra ehli kitaptan olan kafir ve müşrikleri yaratıkların en kötüsü ve cehennem ateşine müstahak bilmekte, Mümin ve Salihleri ise, yaratıklarının en iyisi olarak tanıttıktan sonra, onlara altlarından ırmaklar akan ve içinde sürekli olarak kalacakları Adn cennetlerini müjdelemektedir.^[1]

Önceki Sure Kadir Suresi	Beyyine Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure Zilzal Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1262.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, c.1, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.

[1] Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1262.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, c.1, ş. 1392.

[1]

[2]