Tekasür Suresi (Arapça: سورة التكاثر) Tekasür Suresi, Kur'an-ı Kerim'in otuzuncu bölümünde yer alan 102-ci suredir ve Mekke surelerinden biridir. Çokluk yarışı ve çoklukla övünmek anlamına gelen Tekasür kelimesi ilk ayette geçtiği için bu sureye Tekasür denilmiştir. Bu sure, mal, çocuk ve yardımcılarla kibri birbirlerine satanları azarlamakta ve yakın gelecekte kendilerine verilen nimetlerden sorumlu tutulacaklarını bildirmektedir. Bu sureyi okumak, Kur'an'dan bin ayet okumak gibidir.
Kari'a Tekasür Asr | |
Sure Numarası | 102 |
---|---|
Cüz | 30 |
Nüzul | |
Nüzul Sırası | 16 |
Mekki/Medeni | Mekki |
İstatistiksel Bilgiler | |
Ayet Sayısı | 8 |
Kelime Sayısı | 28 |
Harf Sayısı | 123 |
Tekasür Suresi
Tekasür Suresi adını birinci ayette geçen “Tekasür” (çokluk yarışı ve çoklukla övünmek) kelimesinden almıştır. Tekasür Suresi bütün müfessirlerin ortak görüşüne göre 8 ayet, 28 kelime ve 123 harften oluşmuştur.
Mushaf’taki sırasına göre 102. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 16. suresidir ve Mekke’de nazil olmuştur. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup Kısar sureleri grubundandır; yani Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerindendir ve 30. cüzün dördüncü hizbinde yer almaktadır.
Konuları
Tekasür Suresi başından sonuna kadar insanı kandıran (oyalayan) ve hakikatlerden geri bırakan Tekasür’den yani; çokluk yarışı, çoklukla övünmek, dünyaya dalmak, övünmekten söz etmektedir.
Bu surede mal, evlat ve akrabalarının çokluğuyla birbirine karşı övünerek güç gösterisinde bulunan ve hatta bu hususta yaşayanlarla yetinmeyip, üstünlüklerini ispat etmek için ölenlerin sayısıyla da övünen iki kabileye (Kureyş ve Yahud) daha sonra bu maddiyatçı insanların gözlerinin önündeki perde kalktığında ve cehennemi gördükleri günde dünyada verilen nimetlerden sorguya çekileceklerine işaret edilmektedir.[1]
Önceki Sure Kari'a Suresi |
Tekasür Suresi | Sonraki Sure Asr Suresi |
1. Fatiha
2. Bakara
3. Al-i İmran
4. Nisa
5. Maide
6. En'am
7. A'raf
8. Enfal
9. Tevbe
10. Yunus
11. Hud
12. Yusuf
13. Ra'd
14. İbrahim
15. Hicr |
Ayrıca bakınız
Dış Bağlantılar
Kaynakça
- ↑ Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1267 - 1268.
Bibliyografi
- Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
- Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.