Cin Suresi

Cin Suresi
Nuh Nuh Suresi Cin Müzemmil Müzemmil Suresi
Sure Numarası	72
Cüz	29
Nüzul
Nüzul Sırası	40
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	28
Kelime Sayısı	286
Harf Sayısı	1109

Cin Suresi (Arapça: سورة الجن‎), Yetmiş ikinci sure, Kur'an-ı Kerim'in 29. bölümünde yer alan Mekki surelerinden biridir. Bu surenin "cin" olarak adlandırılması, ilk ayette cin kelimesinin bulunması ve bu surede cinlerle ilgili meselelerin bulunmasından kaynaklanmaktadır. Cinlerle ilgili insanların bazı batıl inançlarını gündeme getiren ve bunlara cevap veren Cin Suresi, ayetlerine dayanarak İslam Peygamberi'nin (s) cinlere ve insanlığa davetini genel bir şekilde ortaya koymaktadır. Allah'ın mescidleri adını taşıyan 18. ayet ve peygamberlerin masumiyetiyle ilgili 26 ve 27. ayetler bu surenin en meşhur ayetlerinden bazılarıdır.

Cin Suresi'ni okumanın faziletinde gelmiştir ki, Cin Suresi'ni okuyan kişiye, Allah, İslam Peygamberini onaylayan veya yalanlayan her Cin ve Şeytanın sayısına göre kul azat etme mükafatını verecektir.

Cin Suresi

Cin Suresi'ne, surenin ana temasının (başından sonuna kadar) cinler hakkında (gözle görülmeyen varlık) olmasından dolayı bu ad verilmiştir. “Kul” kelimesiyle başlayan Makulat surelerinin beşinden ilkidir. Bu sure 28 ayet, 286 kelime ve 1109 harften ibarettir.

Mekke’de nazil olan Cin Suresi, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 72. ve iniş sırasına göre ise, Kur’an’ın 40. suresidir. Bu sure “Mufassal” surelerden, yani Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerinden olup, 29. cüzün üçüncü hizbinin ilk bölümünde yer almaktadır.

Konuları

Cin Suresi'nin asıl ve ana teması, Kur’an’ın tilavetini işiterek, Kur’an’ın nüzul ve fesahatinden dolayı hayranlık duyan ve Kur’an’ın hayrete düşürücü rehberliğine iman getiren cin taifesinden birinin hikayesinin anlatımıdır. Ayrıca bazı cin taifelerinin de insanlar gibi salih ve iman eden ve bazılarının ise, kafir ve fesat çıkaranlardan olduğuna işaret etmektedir. Bu surede insanların cinler hakkındaki bazı batıl inançlarına değinilmekte ve onlara cevap verilmektedir. Daha sonra da İslam Peygamberinin (s.a.a) davetinin hem insan ve hem de cin taifesine yönelik olduğunu hatırlatmaktadır.^[1]

Önceki Sure Nuh Suresi	Cin Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure Müzzemmil Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Kur'an Pejuhi kitabı Cin Makalesi-, s. 590, Bahaddin Hürremşahi; Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1259.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l-Kur'âni'l-Kerîm, 1418 h.k./ 1376 m.
Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.

[1] Kur'an Pejuhi kitabı Cin Makalesi-, s. 590, Bahaddin Hürremşahi; Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1259.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]