Nuh Suresi

Nuh Suresi
Mearic Mearic Suresi Nuh Cin Cin Suresi
Sure Numarası	71
Cüz	29
Nüzul
Nüzul Sırası	71
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	28
Kelime Sayısı	228
Harf Sayısı	965

Nuh Suresi (Arapça: سورة نوح) Kur'an-ı Kerim'in yetmiş birinci suresi ve Mekki surelerinden biri olup 29. cüzde yer almaktadır. Bu sureye Nuh'un adının verilmesi, Hz. Nuh (as)'ın kıssasından kaynaklanmaktadır. Bu sure, hak ve batılın taraftarları arasındaki sürekli mücadelenin ve hakkın taraftarlarının kendi yollarında kullanmaları gereken planların bir çizimidir. Bu sure, Mufassal surelerinden, yani Kur'an'ın nispeten küçük surelerinden biridir.

İnsanın ecelinin ertelenmesi, kendisi ve mü'minler için bağışlanma dileme şeklindeki iki ayet bu surenin meşhur ayetleri arasındadır. Bu sureni okumanın faziletinde gelmiştir ki, kim bu sureyi okursa Hz Nuhun duası onu da kapsayan müminlerden olur.

Nuh Suresi

Nuh Suresi, Hz. Nuh’un (a.s) adıyla başlamasından ve surenin ana temasında Hz. Nuh’un (a.s) hikayesinin anlatılması ve beyan edilmesinden dolayı bu adı almıştır. Mekki olan bu surenin Küfe karilerine göre ayet sayısı 28, Basra ve Şam karilerine göre 29 ve başka karilere göre ise, 30 dur; ancak Küfe karilerinin görüşü daha doğru ve meşhurdur.

Sure 227 kelime ve 965 harften ibarettir. Mekke’de nazil olan bu sure, Mushaf’taki resmi ve iniş sırası göre Kur’an’ın 71. suresidir. Nuh Suresi “Mufassal” surelerden, yani Kur’an’ı Kerim’in kısa surelerinden olup, 29. cüzün ikinci hizbinin son bölümünde yer almaktadır.

Konuları

Nuh süresinde, Hz. Nuh’un (a.s) hikayesinin açıklanmasının yanı sıra, onunla ilgili başka konulara da değinilmiştir:

Hz. Nuh’un (a.s) nasihat ve tavsiyelerinin nakledilmesi,
Takvalı olma, Allah ve Resule (s.a.a) itaat etme,
Allah’ın nimetlerini sayma, Tevhidin eser ve alametleri,
Fıkhi, itikadi, ahlaki ve toplumsal usullerin zikri,
Hz. Nuh’un (a.s) eğitici duaları ve dua etme adabı.^[1]

Tefsir

Nuh Suresi’nin bazı ayetlerinin tefsiri aşağıda yer almaktadır.

Hz. Nuh’un Daveti

Nuh Suresinin üçüncü ayet-i kerimesi «أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ» Hz. Nuh’un (a.s) üç şeye davet ettiğini göstermektedir. Allame Tabatabai birinci bölümün «أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ» Nuh kavmini Allah’a tapınmaya davet ettiğini ama ne yazık ki Allah’a tapacakları yerde Allah katında şefaatçi olacaklarına inandıkları için putlara taptıkları görüşünü savunmaktadır.

İşte bundan dolayı Hz. Nuh’un (a.s) asıl davetini, Tevhid’e davet olarak adlandırmaktadırlar. ^[3] Davet ettiği ikinci önemli nokta «وَ اتَّقُوهُ» yani büyük ve küçük günahlardan, şirkten ve şirkten daha küçüklerinden kaçınmak, buna mukabil olarak Salih amelleri terk etmemek gerekir. Davet ettiği üçüncü konuysa «وَ أَطِيعُونِ» yani Nuh’a itaat etmek, onun peygamberliğini tasdik etmek, dini eğiti ve öğretileri ondan öğrenmek olarak bilinmektedir. ^[4]

Allah’ın Rahmet ve Bereketini Kazanmak

Nuh Suresi 10-12. ayet-i kerimeleri…

«فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُ‌وا رَ‌بَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارً‌ا يُرْ‌سِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَ‌ارً‌ا وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارً‌ا»

İstiğfar etmeyi, Allah’ın rahmet ve bereketini kazanmanın yollarından biri olarak tanımlamaktadır. ^[5] Bu ayet-i kerimelerin altında zikredilen rivayetler de Allah’ın rahmet ve menfaatini celp etmeyi, Allah’tan bağışlanma talebinde bulunmaya bağlamaktadır. ^[6]

Meşhur Ayetler

Nuh Suresi 4 ve 28. ayet-i kerimeler, ölümün geciktirilmesi, insanın kendisi ve müminler için bağışlanma talebinde bulunması gerektiğini belirten en meşhur ayet-i kerimelerdendir.

İnsanın Eceli’nin Geciktirilmesi

يَغْفِرْ‌ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْ‌كُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّـهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ‌ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ

Suçlarınızı yarlıgasın ve sizi, muayyen bir vakte dek geciktirsin. Şüphe yok ki Allah'ın takdir ettiği vakit geldi mi, gecikmesine imkân yoktur, eğer biliyorsanız.

İnsanın ecelinin geciktirilmesi ve ne zaman öleceği en önemli inanç konularından biridir. Nuh Suresi 4. ayet-i kerime bu konuya değinmektedir. ^[7] Bu ayet-i kerimede müşriklere hitaben şöyle denilmektedir: Hz. Nuh’un (a.s) davet ettiği 3 ilkeye iman ettiğiniz takdirde günahlarınız affedilecek ve ecelleriniz geciktirilecektir.

Birçok Şii tefsirci, bu ayet-i kerime esasınca insanın ecelini “Ecel-i Müsemma” ve “Ecel-i Nihayi”, başka bir tabirle “Yakın Ecel” ve “Uzak Ecel” veya “Şartlı Ecel” ve “Mutlak Ecel” olarak iki kısma ayırmıştır. Bu ayrıştırmaya göre, “Ecel-i Müsemma” birçok nedenden dolayı, özellikle de istiğfar yoluyla geciktirilebilir. “Ecel-i Nihayi”, diğer bir adıyla ‘‘Ecel-i Allah’’ kesindir ve hiçbir şekilde geciktirilmez.

Önceki Sure Me'aric Suresi	Nuh Suresi Mekki Sureler Medeni Sureler	Sonraki Sure Cin Suresi
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1258 - 1259.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
↑ Tabatabai, el-Mizan, 1390 h.k, c. 20, s. 26.
↑ Tabatabai, el-Mizan, 1390 h.k, c. 20, s. 26-27; Mekarim, Tefsir-i Numune, 1371 h.ş, c. 25, s. 58.
↑ Tabatabai, el-Mizan, 1390 h.k, c. 20, s. 30.
↑ Hüveyzi, Nuru’s-Sakaleyn, 1415 h.k, c. 5, s. 423.
↑ Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1372 h.ş, c. 10, s. 542.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k. / m. 1376.
Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.

[1] Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1258 - 1259.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[3] Tabatabai, el-Mizan, 1390 h.k, c. 20, s. 26.

[4] Tabatabai, el-Mizan, 1390 h.k, c. 20, s. 26-27; Mekarim, Tefsir-i Numune, 1371 h.ş, c. 25, s. 58.

[5] Tabatabai, el-Mizan, 1390 h.k, c. 20, s. 30.

[6] Hüveyzi, Nuru’s-Sakaleyn, 1415 h.k, c. 5, s. 423.

[7] Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1372 h.ş, c. 10, s. 542.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]