Felak Suresi
 İhlas Felak Nas  | |
 | |
| Diğer İsimler | Muavvize, Muşakşaka, Dört Kul |
|---|---|
| Sure Numarası | 113 |
| Cüz | 30 |
| Nüzul | |
| Nüzul Sırası | 20 |
| Mekki/Medeni | Mekki |
| İstatistiksel Bilgiler | |
| Ayet Sayısı | 5 |
| Kelime Sayısı | 23 |
| Harf Sayısı | 73 |
Felak Suresi (Arapça: سورة الفلق), Kur'an-ı Kerim'in 113-cü suresi olup Mekke surelerinden biridir ve otuzuncu bölümde yer alır. Bu surenin sabah ve şafak anlamına gelen Felak ismi ilk ayetinden alınmıştır. Felak Suresi dört kul sureden biridir. Bu surede Allah, Peygamber Efendimiz (s)'e her türlü kötülükten, özellikle de gece karanlığının şerrinden, kadınların büyüsünden ve hasetçilerin şerrinden Allah'a sığınmasını emretmektedir. Bazı Sünni müfessirler, bu surenin, Yahudi bir adamın Peygamber Efendimiz (s)'e büyü yapması ve bu yüzden Peygamberimizin hastalanması sırasında nazil olduğunu söylemektedirler. Cebrail'in gelişi ve Felak ve Nas Suresi'nin indirilmesinden sonra Peygamber Efendimiz (s)'e bu ayetlerden ayetler okundu ve hasta yatağından kalktı. Bazı Şii alimler bu söze karşı çıkmışlar ve sihrin Peygamber Efendimiz (s)'e tesir etmediğini söylemişlerdir. Felak ve Nas surelerine Muavvizeteyn denir. Çünkü muska için okunurlar. Felak suresini okuyan kimse, peygamberlerin bütün kitaplarını okumuş gibi olur. Peygamber Efendimiz (s)'in Felak ve Nas surelerini Allah katında en sevilen sureler olarak kabul ettiği de rivayet edilmektedir.
Felak Suresi
Felak Suresi Nas Suresiyle birlikte "muşakşıkateyn" adlarıyla da anılmaktadır. Aynı surelere başlarındaki “eûzü” kelimelerinden dolayı "Muavvizeteyn" ismi de verilmiştir. Ayrıca Kafirun, İhlas ve Nas sureleri ile birlikte "Dört Kul" surelerinden biri sayılmaktadır. Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olan Felak Suresi, Allah Resulü (s.a.a) ve müminlere, kötülük ve olumsuzluklar karşısında sabahın karanlığını yaran aydınlığının Rabbine sığınmayı öğretmektedir.
Felak ve Nas surelerindeki yemin (kasem) farklılığı şöyledir: Felak Suresi'nde üç şeyin şerrinden Allah-u Teâla’nın bir sıfatına sığınılırken, Nas Suresi'nde bir şeyin şerrinden Allah’ın üç sıfatına sığınılmaktadır.[1]
İsimleri
Felak
Felak Suresi “Gul Eûzu bi Rabbi’l Felak” (tercüme: Sabahın karanlığını yaran aydınlığın Rabbine sığınırım) ayetiyle başladığından dolayı bu adı almıştır. Ayrıca Allah Resulü (s.a.a) ve bütün Müslüman ve gönül ehli insanlara, yarattıklarının şerrinden Felak’ın Rabbine sığınmayı öğretmektedir.[2]
Muavvize
- Ana Madde: Muavvizeteyn
Felak Suresi'nde müminlere Allah’a sığınmaları tavsiye edildiği için, “Muavvize” adı verilmiştir. "Aveze" kökünden türemiş olan "Muavvize" kelimesi, sığınmak manasına gelmektedir. Bu sure, insanı (yaratılan her şeyin şerrinden, karanlığın (gecenin) şerrinden, düğümlere üfleyen büyücü kadınların şerrinden ve kıskandığı zaman hasetçinin şerrinden) Felak’ın Rabbine sığınmaya yönlendirmektedir.[3]
Muşakşaka
Hassas durumlarda insanın ağzından çıkan kelama "şakşaka" denmektedir. İnsan tehlike hissettiği anda, bu tehlikeden kurtulmak ve Allah’a sığınmak için bu sureyi okuduğundan dolayı, "muşakşaka" adını almıştır. Felak Suresi, Nas Suresi ile birlikte “muşakşıkateyn” adlarıyla da anılmaktadır.[4]
Dört Kul
- Ana Madde: Dört Kul
Felak Suresi “Kul” kelimesiyle başlayan diğer üç sureyle birlikte (Kafirun, İhlas ve Nas) “Dört Kul” sureleri olarak adlandırılmaktadır. Ayrıca “Kul” kelimesiyle başlayan ve "Makulat sureleri" olarak bilinen beş sureden üçüncüsüdür.[5]
Mekki veya Medeni Oluşu
Bazı müfessirler Felak Suresi'nin Medeni olduğuna inanmaktadır. Ancak kısa ve terkibinin kesik kesik olması ve ayetlerinin üslup ve siyakı deliline binaen Mekke’de nazil olduğu görüşü meşhurdur.[6]
| Felak Suresi'nin Arapçası ve Türkçe Meali | ||||
|---|---|---|---|---|
|
| Önceki Sure İhlas Suresi |
Felak Suresi
Mekki Sureler Medeni Sureler |
Sonraki Sure Nas Suresi |
|
1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas | ||
Kaynakça
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1271.
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1271.
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1271.
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1271.
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1271.
- ↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1271.
Bibliyografi
- Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l Kur'âni'l Kerîm, 1418 h.k./ m. 1376.
- Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.