Tarık Suresi

Tarık Suresi
Büruc Büruc Suresi Tarık A'la A'la Suresi
Sure Numarası	86
Cüz	30
Nüzul
Nüzul Sırası	36
Mekki/Medeni	Mekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı	17
Kelime Sayısı	61
Harf Sayısı	254

Tarık Suresi (Arapça: سورة الطارق), Tarık Suresi, Kur'an-ı Kerim'in seksen altıncı suresi olup, Kur'an-ı Kerim'in 30*cu bölümünde yer alan Mekkı surelerinden biridir. Tarık, yıldız anlamına gelir ve bu surenin başlangıcında Tarık'a yemin edilmesinden dolayı bu sureye Tarık ismi verilmiştir. Tarık Suresi diriliş konusunu ele almakta ve Allah'ın insanı öldükten sonra da diriltmeye kadir olduğunu belirtmektedir. Bu sure daha sonra Kur'an'ın öneminden söz etmekte ve onu kesin ve aydınlatıcı bir ifade olarak tanıtmaktadır.

Bu surenin 9-cu ayeti, Kıyamet gününü "sırların açığa çıktığı gün" olarak adlandıran meşhur ayetlerden biridir. Peygamberimiz (s)'den rivayet edilmiştir ki, Tarık Suresi'ni okuyan kimseye Allah, gökteki yıldızların sayısı kadar on sevap verir.

Tarık Suresi

Tarık Suresi, birinci ayette gökyüzüne ve “Tarık’a” (gece gelene) yemin edildiği için bu adı almıştır; “Ve’s-Semai ve’t-Tarık.” (Gökyüzüne ve gece gelene yemin ederim). Bu sure 17 ayetten ve bir görüşe göre ise, 18 ayetten oluşmaktadır; fakat birinci görüş daha meşhurdur.

Tarık Suresi, 61 kelime ve 254 harften ibarettir. Mekke’de nazil olan bu sure, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 86. ve iniş tertibine göre ise, Kur’an’ın 36. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerin Evsat kısmındaki on üç sureden ilkidir. Aynı zamanda yeminle başlayan surelerin on beşincisidir.

Konuları

Tarık Suresi'nde Allah-u Teâlâ göklere ve gece gelene yemin ederek, insanın yaratılışına işaret etmekte ve insanoğlunun neden yaratıldığını hatırlatıp şöyle buyurmaktadır: “Şüphesiz O, bütün sırların ortaya çıkacağı gün (kıyamet günü) onu tekrar diriltmeye kadirdir.” Daha sonra Kur’an’ın azametine, sözlerinin kesin, boş ve şaka olmadığına değinilmektedir.^[1]

Önceki Sure Büruc Suresi	Tarık Suresi	Sonraki Sure A'la Suresi

Mekki Sureler • Medeni Sureler 1. Fatiha 2. Bakara 3. Al-i İmran 4. Nisa 5. Maide 6. En'am 7. A'raf 8. Enfal 9. Tevbe 10. Yunus 11. Hud 12. Yusuf 13. Ra'd 14. İbrahim 15. Hicr 16. Nahl 17. İsra 18. Kehf 19. Meryem 20. Ta-Ha 21. Enbiya 22. Hac 23. Mü'minun 24. Nur 25. Furkan 26. Şu'râ 27. Neml 28. Kasas 29. Ankebut 30. Rum 31. Lokman 32. Secde 33. Ahzab 34. Sebe' 35. Fatır 36. Yasin 37. Saffat 38. Sad 39. Zümer 40. Mü'min 41. Fussilet 42. Şura 43. Zuhruf 44. Duhan 45. Casiye 46. Ahkaf 47. Muhammed 48. Fetih 49. Hucurat 50. Kaf 51. Zariyat 52. Tur 53. Necm 54. Kamer 55. Rahman 56. Vakıa 57. Hadid 58. Mücadele 59. Haşr 60. Mümtehine 61. Saff 62. Cum'a 63. Münafikun 64. Teğabun 65. Talak 66. Tahrim 67. Mülk 68. Kalem 69. Hakka 70. Me'aric 71. Nuh 72. Cin 73. Müzzemmil 74. Müddessir 75. Kıyame 76. İnsan 77. Mürselat 78. Nebe' 79. Nazi'at 80. Abese 81. Tekvir 82. İnfitar 83. Mutaffifin 84. İnşikak 85. Büruc 86. Tarık 87. A'la 88. Gaşiye 89. Fecr 90. Beled 91. Şems 92. Leyl 93. Duha 94. İnşirah 95. Tin 96. Alak 97. Kadr 98. Beyyine 99. Zilzal 100. Adiyat 101. Kari'a 102. Tekasür 103. Asr 104. Hümeze 105. Fil 106. Kureyş 107. Ma'un 108. Kevser 109. Kafirun 110. Nasr 111. Mesed 112. İhlas 113. Felak 114. Nas

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

↑ Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1263.
↑ Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l-Kur'âni'l-Kerîm, 1418 h.k. / m. 1376.
Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.

[1] Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1263.

[2] Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

[1]

[2]