Amr bin Cünade Ensari
 İmam Hüseyin (a.s) Haremi'ndeki Kerbela Şehitlerinin Mezarı | |
| Ünlü akrabaları | Cünade bin Haris (baba) |
|---|---|
| Şehid olduğu tarih | 10 Muharrem 61 h.k (680) |
| Vefat yeri | Kerbela |
| Şehadet şekli | Ömer bin Sa'd'ın ordusu tarafından |
| Türbe | İmam Hüseyin Haremi |
| Kimin Sehabesi | İmam Hüseyin (a.s) |
| Ehlibeyt Ashabı | |
| Habib bin Muzahir • Meysem-i Tammar • Müslim bin Avsece • Müslim bin Akil • Hâni bin Urve • Kumeyl b. Ziyad Nahai • vb. | |
Amr bin Cünâde el-Ensârî (Arapça: عَمرو بن جنادة الأنصاري), İmam Hüseyin’in (a.s) ashabından ve Kerbela şehitlerindendir. Babası Cünade bin Haris’in şehadetinden sonra annesinin emriyle İmam Hüseyin’den (a.s) savaş izni almış ve düşmanla çarpıştıktan sonra şehit olmuştur.
İsmi ve Nesebi
Bazı kaynaklarda onun ismi "Ömer" şeklinde de nakledilmiştir.[1] Babası Cünade bin Haris, Resulullah’ın (s.a.a) ashabından ve İmam Ali’nin (a.s) Şiilerinden olup, Sıffin Savaşı’na katılmıştı.[2] Bazı tarihi rivayetlere göre annesi Buheyre bint Mes’ud Hazreci, Kerbela’da bulunan cesur ve fedakar kadınlardandır.[3]
İmam Hüseyin’e (a.s) Katılması
Şehadet anında Amr bin Cünade’nin yaşı bazı tarihi rivayetlerde 21,[4] bazı rivayetlerde ise on bir ya da dokuz olarak geçmektedir.[5] O, anne ve babasıyla birlikte Mekke’de İmam Hüseyin’e (a.s) katılmıştı.[6] Babası Cünade’nin Aşura günü şehit olmasının ardından annesi onu cihada emretti ve şöyle dedi: “Oğlum, git ve Hüseyin’i (a.s) yardım et.” O da İmam’ın huzuruna gelip savaşmak için izin istedi. İmam Hüseyin (a.s) izin vermedi; o ısrarla isteğini tekrarladı. İmam şöyle buyurdu: “Bu genç babasını kaybetmiş; annesi onun savaşmasına rıza göstermemiş olabilir.” Amr şöyle cevap verdi: “Ey Allah Resulü’nün evladı! Annem bana sizi desteklememi emretti ve savaş elbisemi giydirdi.” Bunun üzerine İmam Hüseyin (a.s) ona izin verdi ve o da meydana çıktı.[7]
Recezi
Amr savaş meydanında şu recezi okumuştur:[8]:
Çeviri: “Emirim Hüseyin’dir; ne güzel bir emir! O, Peygamber’in (s.a.a) gönlünün neşesi, müjdeleyici ve uyarıcıdır. Babası Ali (a.s), annesi Fatıma’dır (s.a), Onun bir benzerini gösterebilir misiniz? Yüzü parlak güneş gibi, alnı dolunay gibidir.”
Bazı kaynaklara göre o, başka bir recez de okumuştur:[9]
Çeviri: “Hint’in oğlunun nefesini keseceğim, Boynuna ok atacağım, Ensâr ve muhâcir süvârilerle birlikte, Mızrakları, kâfirlerin kanıyla savaş meydanında kana bulananlar… Resûlullah (s.a.a) zamanında kana bulanmıştı, Bugün de fâsıkların kanıyla yeniden bulanacaktır. Bugün Kur’an’ı terk edenlerin, Bedir’de dökülen kandan intikam almak isteyenlerin, Keskin kılıç ve dikilmiş mızrakların gölgesinde Kanı dökülecektir. Vallahi, fâsıkları keskin kılıçla öldüreceğim. Bugün bu iş bana farzdır, Her günün kendine has bir savaşı ve yardımı vardır.”
Şehadeti
Nakledildiğine göre Amr düşmanla savaşıp şehit oldu. Malik bin Nuseyir el-Beddi, başını bedeninden ayırıp İmam Hüseyin’in (a.s) ordugahına fırlattı.
Annesi oğlunun başını alıp şöyle dedi: “Aferin oğlum! Ey gönlümün sevinci ve gözümün nuru.” Ardından başı düşman askerlerinden birine fırlattı. Sonra çadırın direğini çekip düşmanların üzerine yürüdü. İmam onu geri çevirdi ve hakkında dua etti.[10]
Harezmi’ye göre bu kadın saldırısı sırasında düşmandan iki kişiyi öldürmüştür. Bazı kaynaklar, bu kadının saldırı esnasında şu şiiri okuduğunu yazmıştır:[11]
Çeviri: “Kadınlar arasında yaşlı ve zayıf bir kadınım, Fatıma’nın (s.a) evlatlarını savunmak için size kuvvetli bir darbe indiriyorum.”
Ziyaretü’ş Şüheda’da onun ve babasının adı şöyle geçer:
“es-Selâmü alâ Cünâde bin Kâ’b el-Ensârî el-Hazrecî ve ibnihî Amr bin Cünâde.”
İlgili Konular
Kaynakça
- ↑ Semâvî, Absârü’l-ayn, 1419 h.k, c.1, s.159.
- ↑ Resûlî Mehellâtî, Zindegânî-i İmam Hüseyin (a.s), 1375 h.ş, c.1, s.452-453.
- ↑ Mâmekânî, Abdullah, Tenḳīḥü’l-makāl, Necef, c.2, s.327.
- ↑ Mukarram, Maktelü’l-Hüseyin (a.s), 1381 h.ş, c.1, s.253.
- ↑ Mâmekânî, Abdullah, Tenḳīḥü’l-makāl, Necef, c.2, s.327.
- ↑ Semâvî, Absârü’l-ayn, 1419 h.k, c.1, s.159.
- ↑ Hüseynî Hâ’irî Şîrâzî, Zehîretü’d-dâreyn, Zemzem Hidâyet Yay., c.1, s.435.
- ↑ Hüseynî Hâ’irî Şîrâzî, Zehîretü’d-dâreyn, Zemzem Hidâyet Yay., c.1, s.435.
- ↑ Ḫârezmî, Maktelü’l-Hüseyin (a.s), 1423 h.k, c.2, s.25.
- ↑ Hüseynî Hâ’irî Şîrâzî, Zehîretü’d-dâreyn, Zemzem Hidâyet Yay., c.1, s.435.
- ↑ Ḫârezmî, Maktelü’l-Hüseyin (a.s), 1423 h.k, c.2, s.26.
Bibliyografi
- Hüseyinî Haerî Şîrazî, Abdülmecîd bin Muhammed Rızâ, Zehîretü'd-dâreyn fîmâ yetealleku bimesâibi'l-Hüseyin aleyhisselâm ve ashâbihî, tahkik: Bâkır Dürryâb Necefî, Kum, Zemzem-i Hedâyet, t.y.
- Hârezmî, Muhammed bin Ahmed, Maktelü'l-Hüseyin aleyhisselâm, Kum, Envârü'l-Hedâ, 1423 h.k.
- Resûlî Mehallâtî, Seyyid Hâşim, Zindegânî-i İmam Hüseyin aleyhisselâm, Kum, Dâfter-i Neşr-i Ferheng-i İslâmî, 1375 h.ş.
- Semâvî, Muhammed bin Tâhir, İbsârü'l-ayn fî ensâri'l-Hüseyin, Kum, Şehîd Mehallâtî Üniversitesi, birinci baskı, 1419 h.k.
- Mâmekânî, Abdullah, Tenkīhu'l-mekâl fî ilmi'r-ricâl, taş baskı, Necef, 1349–1352 h.k.
- Mukarram, Abdurrezzâk, Maktelü'l-Hüseyin (a), tercüme: Muhammed Mehdî Azîzullâhî Kirmanî, Kum, Nevid-i İslâm, 1381 h.ş.