Alkame Duası
Dua Bilgileri | |
---|---|
Diğer İsimler | Safvan duası • Aşura ziyaretinden sonraki dua |
Konu | Ehlibeyt İmamlarının (a.s) makam ve faziletlerinin beyanı |
Me'sur/Me'sur Olmayan | Me'sur |
Yayınlayan | İmam Cafer Sadık (a.s) |
Ravı | Safvan bin Mehran |
Şii kaynakları | Misbahu’l-Muteheccid |
Zaman | Aşura ziyaretini okudukdan sonra |
Meşhur Dualar ve Ziyaretler | |
Alkame Duası (Arapça: دعاء علقمة) Aşura ziyaretinden sonra okunan bir duadır. Bu duayı Safvan bin Mehran, Hz. İmam Sadık’tan (a.s) nakletmiştir. Ancak bu duayı rivayet edenin adının "Alkame" olması ve "Aşura ziyareti" hadisinin peşi sıra gelmesinden dolayı “Alkame Duası” diye meşhur olmuştur. Bazıları bu duayı "Aşura ziyaretinden sonraki dua" diye anmıştır. Şeyh Tusi (r.a) bu duayı “Misbahu’l-Muteheccid” kitabında nakletmiştir. Dua daha çok Ehlibeyt İmamlarının (a.s) makam ve faziletlerini beyan etmektedir. Alkame duası, Mefatihu’l-Cinan kitabında Aşura ziyaretinden sonra yer almıştır.
İsminin Konulması
Bu duaya bazı araştırmacılar “Alkame duası" diye meşhur olan "Safvan duası” demiş ve bazıları da ravisine değinmeden, "Aşura ziyaretinden sonraki dua" demiştir. Her ne olursa olsun, ravisinin adının "Alkame" olduğundan ve Aşura ziyareti hadisinin ardıca geldiğinden dolayı bu dua “Alkame duası” diye meşhur olmuştur.[1]
Alkame Duasının İçeriği
Alkame duası, yüce anlamları olan, dünyevi ve uhrevi ihtiyaçları içeren, özellikle de Tevella ve Teberra kapsamlı bir duadır. Okuyucu duada ilk olarak Allah’ı sıfatları ile anmakta ve "penç ten" (Hz. Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fatıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin) hakkı hürmetine Allah’a tevessül etmekte ve Ehlibeyt İmamlarını (a.s) kendisine şefaatçi kılmaktadır. Alkame duası, Ehlibeyt İmamlarının (a.s) makam ve faziletlerini beyan etmekte ve mümin kişilerden, Allah’tan Hz. Peygamber ve Ehlibeytine salavat göndermesini istemekle birlikte, O'ndan (Celle Şa’nuhu) dilek ve isteklerini yerine getirmesini, onu düşmanların şerrinden korumasını, bu ziyareti onun son ziyareti olarak kılmamasını ve onunla Ehlibeyt arasında ayrılık oluşturmamasını istemektedir.
Alkame Duasının Kaynakları
Şeyh Tusi, Alkame duasını “Misbahu’l-Muteheccid” kitabında nakletmiştir.[2] Bu kitapta, Safvan bin Mehran’ın, Aşura ziyaretini okuduktan sonra “Ya Allah-u, Ya Allah-u, Ya Allah, ya muciybe de’vetil muztarriyne, ya kaşife kurebil mekrubine…” diye başlayan bu duayı okuduğu zikredilmiştir. Seyf bin Umeyre diyor ki "Safvan’a ‘‘Alkame bin Muhammed’’ bu duayı bize Hz. Bakır’dan (a.s) rivayet etmedi ve yalnızca ziyareti (Aşura’yı) rivayet etti" dedim. Safvan "Buraya İmam Sadık’ın (a.s) yanına geldim, o da bizim gibi bu ziyareti okudu. Sonra bizim yaptığımız gibi iki rekat namaz kıldı ve bizim gibi veda etti ve ardıca bu duayı okudu" dedi.
Yine Safvan dedi ki; ‘Hz. Sadık (a.s) bana buyurdu ki bu ziyarete (İmam Hüseyin’in ziyaretine) dikkat et (çok önem ver) ve bu duayı (Alkame duasını) oku ve onunla (Aşura ziyareti ile) ziyaret et. Öyle ki ben Allah adına güvence veriyorum ki her kim bu ziyaretle (Aşura ziyareti ile İmam Hüseyin’i) ziyaret eder ve bu duayla (Alkame duası ile) dua ederse, (ister) uzak (yerden) olsun (ister) yakın (yerden) olsun ziyareti kabul ve çabası meşkur olur. Selamı o hazrete (İmam Hüseyin’e) ulaşır ve mahcup (bloke) olmaz, Allah-u Teâlâ her ne kadar isterse, dileği o derecede yerine getirilir ve onu ümitsiz geri çevirmez.
Ey Safvan! Bu duayı bu güvence ve bu garanti ile babamdan, babam babası Ali bin Hüseyin’den (a.s), o da aynı güvence ve garanti ile Hüseyin’den (a.s), Hüseyin de (a.s) aynı güvence ve garanti ile kardeşi Hasan’dan (a.s), Hasan da (a.s) aynı güvence ve garanti ile babası Müminlerin Emirinden (a.s), Müminlerin Emiri de aynı güvence ve garanti ile Resulullah’tan (s.a.a), Resulullah da (s.a.a) aynı güvence ve garanti ile Cebrail’den (a.s), o da aynı güvence ve garanti ile Allah-u Teâlâ’dan almıştır.
Kuşkusuz Allah Azze ve Celle, kendi Zatı Mukaddes’ine and içmiştir ki; her kim Hüseyin’i (a.s) ister yakından olsun, ister uzaktan olsun bu şekilde (Aşura ziyareti ile) ziyaret eder ve bu dua ile (Alkame duası ile) dua ederse, onun ziyaretini kabul ederim; her ne kadar olursa olsun onun istek ve dileklerini yerine getiririm.
Dolayısıyla benim huzurumdan ümitsiz ve hüsranla değil, dilekleri yerine getirilmiş, cenneti kazanmış, cehennemden kurtulmuş ve gözü aydın bir şekilde geri gönderirim. Her kim için dilerse, onun şefaat ve aracılığını kabul ederim.
İmam Sadık (a.s) şöyle buyuruyor: "Biz Ehlibeyt düşmanları dışında -ki onlar hakkında bu kabul olmaz- Hak Teâlâ kendi Zatı Akdes’ine ant içmiş ve melekut meleklerinin tanıklıkta bulunduğu şeye bizleri tanık tutmuştur… Sonra Cebrail dedi ki: ‘Ya Resulullah! Allah beni, seni, Ali, Fatıma, Hasan, Hüseyin ve senin evlatlarından kıyamet gününe kadar gelecek İmamları mutlu etmek ve müjdelemek için gönderdi. Öyleyse senin, Ali’nin, Fatıma’nın, Hasan’ın, Hüseyin’in, İmamların ve senin Şialarının diriliş gününe kadar mutluluk ve sevinci sürekli ve kalıcı olsun."
Sonra Safvan şöyle dedi: Hz. Sadık (a.s) bana şöyle buyurdu: ‘Ey Safvan! Her ne zaman Allah Azze ve Celle’ye yönelik bir dileğin olursa, her nerede olursan ol bu (Aşura) ziyareti ile (İmam Hüseyin’in kabrini) ziyaret et ve bu duayı (Alkame duasını) oku. Sonra Allah’tan ne hacet ve dileğin varsa iste. Allah tarafından dileğin yerine getirilir. Allah, Resulullah’a ettiği vaadinin aksini yapmaz; ikram ve cömertliği ile. Allah’a hamdolsun.”[3]
Alkame Duası
Alkame Duasının Arapçası | ||
يا اَللهُ يا اَللهُ يا اَللهُ، يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ، يا كاشِفَ كُرَبِ الْمَكْرُوبينَ، يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ، يا صَريخَ الْمُسْتَصْرِخينَ، وَيا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ، وَيا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، وَيا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلى وَ بِالاُْفـُقِ الْمُبينِ، وَيا مَنْ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، وَيا مَنْ يَعْلَمُ خائِنَةَ الاَْعْيُنِ وَما تُخْفِي الصُّدُورُ، وَيا مَنْ لا يخْفى عَلَيْهِ خافِيَهٌ، يا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الاَْصْواتُ، وَيا مَنْ لا تُغَلِّطُهُ الْحاجاتُ، وَيا مَنْ لا يُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّينَ، يا مُدْرِكَ كُلِّ فَوْت، وَيا جامِعَ كُلِّ شَمْل، وَيا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ، يا مَنْ هُوَ كُلَّ يَوْم فِي شَأن، يا قاضِىَ الْحاجاتِ، يا مُنَفِّسَ الْكُرُباتِ، يا مُعْطِيَ السُّؤُلاتِ، يا وَلِيَّ الرَّغَباتِ، يا كافِىَ الْمُهِمّاتِ، يا مَنْ يَكْفي مِنْ كُلِّ شَىْء وَلا يَكْفي مِنْهُ شَيءٌ فِي السَّماواتِ وَالاَْرْضِ، اَسْاَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّد خاتَمِ النَّبِيّينَ وَعَلِيِّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، وَبِحَقِّ فاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ، وَبِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ فَاِنّي بِهِمْ اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ فِي مَقامي هذا وَبِهِمْ اَتَوَسَّلُ وَبِهِمْ اَتَشَفَّعُ اِلَيْكَ، وَبِحَقِّهِمْ اَسْأَلُكَ وَاُقْسِمُ وَاَعْزِمُ عَلَيْكَ، وَبِالشَّأنِ الَّذي لَهُمْ عِنْدَكَ وَبِالْقَدْرِ الَّذي لَهُمْ عِنْدَكَ، وَبِالَّذي فَضَّلْتَهُمْ عَلَى الْعالَمينَ، وَبِاسْمِكَ الَّذي جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَبِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعالَمينَ، وَبِهِ اَبَنْتَهُمْ وَاَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعالَمينَ، حَتّى فاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعالَمينَ جَميعاً، اَسْاَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَاَنْ تَكْشِفَ عَنّي غَمّي وَهَمّي وَكَرْبي، وَتَكْفِيَنِى الْمُهِمَّ مِنْ اُمُوري، وَتَقْضِيَ عَنّي دَيْني وَ تُجيرَني مِنَ الْفَقْرِ وَتُجيرَني مِنَ الْفاقَةِ وَتُغْنِيَني عَنِ الْمَسْأَلَةِ اِلَى الَْمخْلُوقينَ، وَتَكْفِيَني هَمَّ مَنْ اَخافُ هَمَّهُ، وَعُسْرَ مَنْ اَخافُ عُسْرَهُ، وَحُزُونَةَ مَنْ اَخافُ حُزُونَتَهُ، وَشَرَّ مَنْ اَخافُ شَرَّهُ، وَمَكْرَ مَنْ اَخافُ مَكْرَهُ، وَبَغْيَ مَنْ اَخافُ بَغْيَهُ، وَ جَوْرَ مَنْ اَخافُ جَوْرَهُ، وَسُلْطانَ مَنْ اَخافُ سُلْطانَهُ، وَكَيْدَ مَنْ اَخافُ كَيْدَهُ، وَمَقْدُرَةَ مَنْ اَخافُ مَقْدُرَتَهُ عَلَيَّ، وَتَرُدَّ عَنّي كَيْدَ الْكَيَدَةِ وَمَكْرَ الْمَكَرَةِ، اَللّـهُمَّ مَنْ اَرادَني فَاَرِدْهُ، وَمَنْ كادَني فَكِدْهُ، وَاصْرِفْ عَنّي كَيْدَهُ وَمَكْرَهُ وَبَأسَهُ وَاَمانِيَّهُ، وَامْنَعْهُ عَنّي كَيْفَ شِئْتَ وَاَنّى شِئْتَ، اَللّـهُمَّ اشْغَلْهُ عَنّي بِفَقْر لا تَجْبُرُهُ، وَبِبَلاء لا تَسْتُرُهُ، وَبِفاقَة لا تَسُدّها، وَبِسُقْم لا تُعافيهِ، وَذُلٍّ لا تُعِزُّهُ، وَبِمَسْكَنَة لا تَجْبُرُها، اَللّـهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَيْنَيْهِ، وَاَدْخِلْ عَلَيْهِ الْفَقْرَ فِي مَنْزِلِهِ، وَالْعِلَّةَ وَالسُّقْمَ فِي بَدَنِهِ، حَتّى تَشْغَلَهُ عَنّي بِشُغْل شاغِل لا فَراغَ لَهُ، وَاَنْسِهِ ذِكْري كَما اَنْسَيْتَهُ ذِكْرَكَ، وَخُذْ عَنّي بِسَمْعِهِ وَبَصَرِهِ وَلِسانِهِ وَيَدِهِ وَرِجْلِهِ وَقَلْبِهِ وَجَميعِ جَوارِحِهِ، وَاَدْخِلْ عَلَيْهِ فِي جَميعِ ذلِكَ الْسُّقْمَ وَلا تَشْفِهِ حَتّى تَجْعَلَ ذلِكَ لَهُ شُغْلاً شاغِلاً بِهِ عَنّي وَعَنْ ذِكْري، وَاكْفِني يا كافِيَ مالا يَكْفي سِواكَ، فَاِنَّكَ الْكافِي لا كافِىَ سِواكَ، وَمُفَرِّجٌ لا مُفَرِّجَ سِواكَ، وَمُغيثٌ لا مُغيثَ سِواكَ، وَجارٌ لا جارَ سِواكَ، خابَ مَنْ كانَ جارُهُ سِواكَ، وَمُغيثُهُ سِواكَ، وَمَفْزَعُهُ اِلى سِواكَ، وَمَهْرَبُهُ اِلى سِواكَ، وَمَلْجَأُهُ اِلى غَيْرِكَ، وَمَنْجاهُ مِنْ مَخْلُوق غَيْرِكَ، فَاَنْتَ ثِقَتي وَرَجائي وَمَفْزَعي وَمَهْرَبي وَمَلْجَئي وَمَنْجاىَ فَبِكَ اَسْتَفْتِحُ وَبِكَ اَسْتَنْجِحُ، وَبِمُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ وَاَتَوَسَّلُ وَاَتَشَفَّعُ، فَاَسْاَلُكَ يا اَللهُ يا اَللهُ يا اَللهُ، فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى وَاَنْتَ الْمُسْتَعانُ فَاَسْاَلُكَ يا اَللهُ يا اَللهُ يا اَللهُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد اَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَكْشِفَ عَنّي غَمّي وَهَمّي وَكَرْبي فِي مَقامي هذا كَما كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّكَ هَمَّهُ وَغَمَّهُ وَ كَرْبَهُ وَكَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ، فَاكْشِفْ عَنّي كَما كَشَفْتَ عَنْهُ وَفَرِّجْ عَنّي كَما فَرَّجْتَ عَنْهُ وَاكْفِني كَما كَفَيْتَهُ، وَاصْرِفْ عَنّي هَوْلَ ما اَخافُ هَوْلَهُ، وَمَؤُنَةَ ما اَخافُ مَؤُنَتَهُ، وَهَمَّ ما اَخافُ هَمَّهُ بِلا مَؤُنَة عَلى نَفْسي مِنْ ذلِكَ، وَاصْرِفْني بِقَضاءِ حَوائِجي، وَكِفايَةِ ما اَهَمَّني هَمُّهُ مِنْ اَمْرِ آخِرَتي وَدُنْياىَ، يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ وَيا اَبا عَبْدِاللهِ، عَلَيْكُما مِنّي سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِكُما، وَلا فَرَّقَ اللهُ بَيْني وَبَيْنَكُما، اَللّـهُمَّ اَحْيِني حَياةَ مُحَمَّد وَذُرِّيَّتِهِ وَاَمِتْني مَماتَهُمْ وَتَوَفَّني عَلى مِلَّتِهِمْ، وَاحْشُرْني فِي زُمْرَتِهِمْ وَلا تُفَرِّقْ بَيْني وَبَيْنَهُمْ طَرْفَةَ عَيْن اَبَداً فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ وَيا اَبا عَبْدِاللهِ اَتَيْتُكُما زائِراً وَمُتَوَسِّلاً اِلَى اللهِ رَبّي وَرَبِّكُما، وَمُتَوَجِّهاً اِلَيْهِ بِكُما وَمُسْتَشْفِعاً بِكُما اِلَى اللهِ (تَعالى) فِي حاجَتي هذِهِ فَاشْفَعا لي فَاِنَّ لَكُما عِنْدَ اللهِ الْمَقامَ الَْمحْمُودَ، وَالْجاهَ الْوَجيهَ، وَالْمَنْزِلَ الرَّفيعَ وَالْوَسيلَةَ، اِنّي اَنْقَلِبُ عَنْكُما مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ الْحاجَةِ وَقَضائِها وَنَجاحِها مِنَ اللهِ بِشَفاعَتِكُما لي اِلَى اللهِ فِي ذلِكَ، فَلا اَخيبُ وَلا يَكُونُ مُنْقَلَبي مُنْقَلَباً خائِباً خاسِراً، بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبي مُنْقَلَباً راجِحاً (راجِياً) مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجاباً بِقَضاءِ جَميعِ حَوائِجي وَتَشَفَّعا لي اِلَى اللهِ، انْقَلَبْتُ عَلى ما شاءَ اللهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ، مُفَوِّضاً اَمْري اِلَى اللهِ مُلْجِأً ظَهْري اِلَى اللهِ، مُتَوَكِّلاً عَلَى اللهِ وَاَقُولُ حَسْبِيَ اللهُ وَكَفى سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعا لَيْسَ لي وَراءَ اللهِ وَوَراءَكُمْ يا سادَتي مُنْتَهى، ما شاءَ رَبّي كانَ وَمالَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ، اَسْتَوْدِعُكُمَا اللهَ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي اِلَيْكُما، اِنْصَرَفْتُ يا سَيِّدي يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ وَمَوْلايَ وَاَنْتَ يا اَبا عَبْدِاللهِ يا سَيِّدي وَسَلامي عَلَيْكُما مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ واصِلٌ ذلِكَ اِلَيْكُما غَيْرُ مَحْجُوب عَنْكُما سَلامي اِنْ شاءَ اللهُ، وَاَسْأَلُهُ بِحَقِّكُما اَنْ يَشاءَ ذلِكَ وَيَفْعَلَ فَاِنَّهُ حَميدٌ مَجيدٌ، اِنْقَلَبْتُ يا سَيِّدَىَّ عَنْكُما تائِباً حامِداً للهِ شاكِراً راجِياً لِلاِْجابَةِ غَيْرَ آيِس وَلا قانِط تائِباً عائِداً راجِعاً اِلى زِيارَتِكُما غَيْرَ راغِب عَنْكُما وَلا مِنْ زِيارَتِكُما بَلْ راجِعٌ عائِدٌ اِنْ شاءَ اللهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ، يا سادَتي رَغِبْتُ اِلَيْكُما وَاِلى زِيارَتِكُما بَعْدَ اَنْ زَهِدَ فيكُما وَفِي زِيارَتِكُما اَهْلُ الدُّنْيا فَلا خَيَّبَنِيَ اللهُ ما رَجَوْتُ وَما اَمَّلْتُ فِي زِيارَتِكُما اِنَّهُ قَريبٌ مُجيبٌ
|
Alkame Duasının Türkçe Yazılışı | |
---|---|
|
Kaynakça
Bibliyografi
- Tusi, Muhammed bin Hasan Tusi, Misbahu’l-Muteheccid, Beyrut, müessese el-A’lemi lil-Matbuaat, k. 1418.
- Seyyid Cevadi, Ahmed Sadr Hacı Seyyid Cevadi, Dairetu’l-Maarif Şia, Tahran, Neşr Şehid Said Muhubbi, 1380.