Hazin Duası (Arapça: دعاء الحَزين), İmam Seccad'a (a.s) atfedilen ve gece namazından sonra okunması tavsiye edilen bir münacattır.[1] Bu münacatta, kişinin Tanrı'nın bağışlayıcılığı ve büyüklüğü karşısında kendi kötü işlerinden ve günahkârlığından pişmanlık duyması, ölümden sonraki yalnızlık korkusu ve Tanrı'dan af dilemesi gibi kavramlara değinilmektedir.[2] Bazı araştırmacılar, bu duanın içeriğinin, insanın hüznü ve ızdırabı, yalnızlığı ve diğer insanlardan umudunu kesmesi ve Tanrı'ya sığınması gibi Şii dünya görüşündeki bazı temel kavramları yansıttığını düşünmektedir.[3]
6. yüzyıl muhaddislerinden Hasan bin Fazl-i Tebersi'nin dediğine göre, İmam Seccad (a.s) bu duayı gece namazından sonra okurdu,[4] ancak Şeyh Tusi (ö: 460 h.k/1067) Misbahu'l-Müteheccid'de bu duanın İmam Seccad'a (a.s) atfedilmesine dair bir bilgi vermemiştir.[5] Bu dua, Sahife-i Seccadiye'de yer almamaktadır ve bazı araştırmacıların dediğine göre, 14. yüzyıldan önce yazılan Sahife-i Seccadiye müstedreklerinin hiçbirinde de zikredilmemiştir.[6]
Şeyh Bahai, Miftahü'l-Felah'ta bu duanın bazı bölümlerini Vitr namazının adabı içinde açıklamıştır.[7] Hintli fakih Seyyid Abbas Şuşteri Lekhenevî (ö: 1306 h.k/1888) de şiirlerinde bu duadan alınmış bir münacata yer vermiştir.[8]