Umare bin Salhab Ezdi
| Nesebi ve kabilesi | Ezd kabilesi |
|---|---|
| Yaşadığı yer | Kufe |
| Şehid olduğu tarih | 61 h.k (680) |
| Vefat yeri | Kufe |
| Kimin Sehabesi | İmam Hüseyin (a.s) |
| Faaliyetleri | Kufe'de Müslim bin Akil'i desteklemek |
| Ehlibeyt Ashabı | |
| Habib bin Muzahir • Meysem-i Tammar • Müslim bin Avsece • Müslim bin Akil • Hâni bin Urve • Kumeyl b. Ziyad Nahai • vb. | |
ʿUmâre b. Salhab el-Ezdî (Arapça: عُمارة بن صَلخَب الأزدي), Kufe’de yaşayan, Hz. Ali’nin (a.s) Şiilerinden ve bazı savaşlarına katılmış sahabelerindendir. Müslim bin Akil’i desteklemek için onunla birlikte hareket etti; fakat yakalanarak hapse atıldı ve İbn Ziyad’ın emriyle şehit edildi. Başını Müslim ve Hani bin Urve’nin başlarıyla birlikte Yezid bin Muaviye’ye, Şam’a gönderdiler.
Hayatı
Umare bin Salhab, Kufe’nin tanınmış Şiilerinden, usta bir süvariydi ve Hz. Ali’nin (a.s) sahabelerinden sayılır. Kufe’de Müslim bin Akil ile biat etti ve yardımına koştu.[1] Aynı zamanda Kufelilerden İmam Hüseyin (a.s) adına biat alıyordu.[2]
Müslim’e Destek
Umare, silahını alarak Müslim’i desteklemeye giderken, Muhammed bin Eş'as tarafından yakalanarak İbn Ziyad’a gönderildi ve hapse atıldı.[3][4].
Şehadeti
Müslim b. Akil ve Hani bin Urve’nin şehit edilmesinden sonra, İbn Ziyad Umare’yi zindandan çıkarttırarak kavminin (Ezd kabilesinin) huzuruna getirilmesini ve Müslim’i desteklediği için orada boynunun vurulmasını emretti.[5] Ardından, Umare’nin başı Müslim ve Hani’nin başlarıyla birlikte Hemedan kabilesinden Hani bin Ebi Hiyye el-Vadi'i vasıtasıyla Yezid’e, Şam’a gönderildi.[6]
Bazı kaynaklara göre, Müslim’in etrafındaki destekçilerin dağılmasından sonra, İbn Ziyad bazı devrimcileri tutuklattı. Bu listede Umare b. Salhab’ın adı, Abbas b. Cüd'e el-Cedeli,[7] Abdü’l-A'lâ b. Yezid, Asbag b. Nebate, Harit b. E'ver el-Hemdani, Abdullah b. Nevfel b. Harit ve Muhar es-Sakafi gibi tanınmış isimlerle birlikte anılmıştır.[8]
İlgili Konular
Kaynakça
- ↑ Muḥaddisî, Mawsûʿat ʿĀshûrâʾ, s. 330.
- ↑ Ḥâʾirî, Dhaḫīratü’d-Dârayn, thk. Deryâb Necefî, 1422 h.k., s. 498.
- ↑ Ṭaberî, Târîḫ, c. 4, s. 276.
- ↑ ʿAṭṭârî, Musnedü’l-İmâm eş-Şehîd, c. 1, s. 401.
- ↑ Ṭaberî, Târîḫ, 1967, c. 5, s. 379.
- ↑ Belâẓurî, Ensâbü’l-Eşrâf, 1417 h.k./1996 m., c. 2, s. 85.
- ↑ Ḥâʾirî, Dhaḫīratü’d-Dârayn, s. 498.
- ↑ Ḳureşî, Ḥayâtü’l-İmâm el-Ḥüseyn (a.s), 1413 h.k., c. 2, s. 389.
Bibliyografi
- Semâvî, Muḥammed, Ibsârü’l-ʿAyn
- Ḳureşî, Bâḳır Şerîf, Ḥayâtü’l-İmâm el-Ḥüseyn (a.s), Kum, Medrese-i İrâvânî, 4. bs., 1413 h.k.
- Ṭaberî, Ebû Caʿfer Muḥammed b. Cerîr, thk. Muḥammed Ebü’l-Fażl İbrâhîm, Beyrut, Dârü’t-Türâs, 2. bs., 1387 h.k./1967 m.
- ʿAṭṭârî, ʿAzîzullah, Musnedü’l-İmâm eş-Şehîd Ebî ʿAbdillâh el-Ḥüseyn b. ʿAlî (a.s), Tahran, Neşr-i ʿAṭṭâr, 1376 h.k.
- Muḥaddisî, Cevâd, Mawsûʿat ʿĀshûrâʾ, Beyrut, Dârü’r-Rasûl el-Ekrem (s.a.a), 1418 h.k.
- Muḥaddisî, Cevâd, Ferheng-i ʿĀshûrâ, Kum, Neşr-i Maʿrûf, 1376 h.ş.
- Belâẓurî, Aḥmed b. Yaḥyâ, Cümel min Ensâbi’l-Eşrâf, thk. Sehil Zekkâr ve Riyâż ez-Zerkelî, Beyrut, Dârü’l-Fikr, 1. bs., 1417 h.k./1996 m.
- Ḥâʾirî, Muḥammed Mehdi, Dhaḫīratü’d-Dârayn, thk. Deryâb Necefî, 1422 h.k.