Abdullah bin Afif Ezdi

Abdullah bin Afif el-Ezdi, (Arapça: عبدالله بن عَفیف اَزْدی) (şehadet: 61 h.k) İmam Ali'nin (a.s) yandaşlarından biriydi ve Kerbela olayından sonra İbn Ziyad'ın emriyle öldürüldü. Cemal Savaşı'nda sol gözünü ve Sıffin Savaşı'nda ise sağ gözünü kaybetti. [1] Kerbela olayından sonra, İbn Ziyad'ın Kufe Camii'nde Ehlibeyt'i (a.s) aşağılayan konuşmasına itiraz etti ve bunun sonucunda İbn Ziyad'ın emriyle başı bedeninden ayrıldı. Tarih-i Taberi'nin rivayetine göre, İbn Ziyad şöyle dediğinde: Allah'a şükürler olsun ki hakkı ve ehlini ortaya çıkardı, Yezid bin Muaviye ve partisini destekledi ve yalancı, yalancının oğlu (Hüseyin bin Ali) öldürdü. Abdullah bin Afif sözlerine itiraz ederek şöyle dedi:

Ey Mercanenin oğlu! Asıl yalancı ve yalancının oğlu sen ve baban, sana hükümeti veren kişi ve onun babasıdır! Ey İbn Mercane! Peygamber oğullarını öldürüyorsunuz ve sadıkların sözlerini mi söylüyorsunuz?!

İbn Ziyad, Abdullah'ın tutuklanmasını emretti. [3] Kabilesinin sloganı olan "Ya Mebrur" (Ey iyilik yapılan, desteklenen) sloganını atarak kabilesinden yardım istedi. Akrabaları onu meclisten çıkardı. Gece olduğunda İbn Ziyad'ın adamları evini kuşattı. [5] Abdullah kördü ama kızı Safiyye onu savaşa yönlendiriyordu. [6] Sonunda İbn Ziyad'ın askerleri onu yakalayarak İbn Ziyad'ın huzuruna götürdü ve onun emriyle başı kesildi, bedeni Kufe'nin Künase meydanında darağacına asıldı. [7] Şehit olmadan önce İbn Ziyad'a şöyle demişti:

Ben, sen doğmadan önce Allah'tan en lanetli kişi eliyle şehit olmayı dilemiştim.[8]

Abdullah bin Afif'in İbn Ziyad'ın askerlerine karşı söylediği recez:

Çevirisi:Vallahi eğer gözlerim görseydi, size yeryüzünü dar ederdim![9]