Abdullah bin Mesme' el-Hemdani
| İsmi | Abdullah bin Mesme' Hemdani |
|---|---|
| Nesebi ve kabilesi | Hemdan kabilesi |
| Yaşadığı yer | Kufe |
| Faaliyetleri | Kufe Şiilerinin ilk mektubunu İmam Hüseyin'e ulaştırmak |
| Ehlibeyt Ashabı | |
| Habib bin Muzahir • Meysem-i Tammar • Müslim bin Avsece • Müslim bin Akil • Hâni bin Urve • Kumeyl b. Ziyad Nahai • vb. | |
Abdullah b. Mesme' el-Hemdânî (Arapça: عبد الله بن مِسْمَع الهَمْداني) (60 h.k'de hayattaydı), Kufe'deki Şiilerdendi ve Abdullah b. Val et-Teymi ile birlikte, Kûfe'deki Şiilerin Hüseyin b. Ali’ye (a.s) yazdığı ilk mektubu Mekke’ye ulaştıran kişilerden biriydi. Tarih yazıcısı Muhammed b. Cerir et-Taberi (ö. 310 h.k), Tarihu’l-ümem ve’l-muluk adlı eserinde, anlatıcı Ebu Mihnef’ten (ö. 157 h.k) aktardığına göre, Kûfe'deki Şiiler Muaviye b. Ebi Süfyan’ın (15 Recep 60 h.k) öldüğünü öğrendiklerinde, önde gelenlerden Süleyman bin Surad Huzai’nin evinde toplandılar. Süleyman onlara, Hüseyin’in Yezid’e bağlılık göstermediğini ve kendilerinin de onun ve babasının destekçileri olduklarını söyledi. Ardından da şöyle dedi: Eğer ona yardımcı olacaksanız, bunu kendisine bildiriniz.[1]
Bu topluluk Hüseyin b. Ali’ye (a.s) bir mektup göndererek onu Kufe’ye davet etti. Muhammed b. Cerir et-Taberi’nin aktardığına göre, bu mektup Abdullah b. Mesme' el-Hemdani ile Abdullah b. Val tarafından, 10 Ramazan 60 h.k tarihinde Mekke’de Hüseyin b. Ali’ye (a.s) teslim edildi.[2] Tarih yazıcısı Şeyh Müfid (ö. 413 h.k) de bu bilgiyi el-İrşad adlı eserinde nakletmiş ve elçinin adını Abdullah b. Mesme' el-Hemdani olarak kaydetmiştir.[3] İbn Kuteybe ed-Dineveri’nin (ö. 283 h.k) Ahbaru’t Tival adlı eserinde ise, onun adı Ubeydullah b. Sebiʿ el-Hemdânî şeklinde geçmektedir.[4]
İlgili Konular
Kaynakça
Bibliyografi
- İbn Ḳuteybe ed-Dineverî, Aḫbâru’ṭ-ṭivâl, Kum, Neşr-i Şerîf Rażî, 1373 h.ş.
- Muḥammed Müfîd, el-İrşâd fî maʿrifeti ḥuǧeçi’llâh ʿale’l-ʿibâd, taḥ. Mü’essesetü Âl-i’l-Beyt, Kum, Kongre-i Hezâre-i Şeyḫ Müfîd, 1413 h.k.
- Muḥammed b. Cerîr et-Ṭaberî, Târîḫu’l-ümem ve’l-mulûk, Beyrut, Neşr-i Aʿlemî, 1409 h.k.