Abdurrahman b. Akil

Önceliksiz, kalitesi olmayan: c
linksiz
kategorisiz
yönlendirmesiz
wikishia sitesinden
(Abdurrahman bin Akil sayfasından yönlendirildi)


Abdurrahman bin Akil
İmam Hüseyin (a.s) Türbesi'ndeki Kerbela Şehitlerinin Mezarı
İsmiAbdurrahman bin Akil
Ünlü akrabalarıMüslim bin Akil
Şehid olduğu tarihHicri Kameri 61. Yıl
Türbeİmam Hüseyin (aleyhi selam) hareminde
Kimin Sehabesiİmam Hüseyin (aleyhi selam)
Ehlibeyt Ashabı
Habib bin Muzahir • Meysem-i Tammar • Müslim bin Avsece • Müslim bin Akil • Hâni bin Urve • Kumeyl b. Ziyad Nahai • vb.


Abdurrahman bin Akil bin Ebu Talib (Arapça: عبدالرحمان بن عقیل), İmam Hüseyin’in (a.s) yârenlerinden ve Aşura günü şehit olan Kerbela şehitlerindendir.[1]

Abdurrahman, Müslim b. Akil ve Cafer b. Akil gibi Hz. Ali’nin (a.s) damatlarındandır.[2] Eşinin adı Hatice idi[3] Şehit olurken yaşının 35 olduğu söylenmiştir.[4]

Nesep, Doğum ve Şehadeti

Abdurrahman, Hz. Ali’nin (a.s) kardeşi Akil b. Ebu Talib’in oğludur. Taberi’nin naklettiğine göre, Abdurrahman’ın annesi Ümmü Veled (köle) idi.[5] Abdurrahman, Müslim b. Akil ve Cafer b. Akil gibi Hz. Ali’nin (a.s) damatlarındandı[6] ve eşinin adı Hatice[7] idi. Boyu-posu öyle idi ki Lübabu’l-Ensab kitabına göre kendisi Akil ailesinin mızrağı olarak adlandırılmıştır.[8]
Abdurrahman b. Akil’in doğum tarihi hakkında elimizde az bir bilgi bulunmaktadır. Lübabu’l-Ensab kitabının yazarı, Abdurrahman b. Akil’in şehadeti sırasında yaşının 35 olduğunu yazmıştır.[9]

Kerbela’da Hazır Bulunması

Abdurrahman bin Akil bin Ebu Talib, İmam Hüseyin’in (a.s) yârenlerinden ve Kerbela şehitlerindendir.[10] Taberi’nin naklettiğine göre Abdurrahman bin Akil, Osman b. Esir Ceheni tarafından şehit edilmiştir.[11] Yine Taberi’nin Tarih kitabının başka bir yerinde, Osman b. Halit b. Esir Ceheni ve Beşer b. Savt Hamedani Kabızi’nin Abdurrahman’a saldırdıklarını ve onu öldürdüklerini nakletmektedir.[12] Şeyh Mufid de el-İrşat adlı kitabında Osman b. Halit Hamedani’nin Abdurrahman b. Akil b. Ebu Talib’e saldırarak şehit ettiğini yazmıştır.[13] el-Ahbarü't-Tıval kitabının yazarı da Abdullah b. Urve Has’ami’nin Abdurrahman bin Akil’e bir ok atarak onu şehit ettiğini yazmıştır.[14]

Savaş ve Recez Okuması

İbn-i Şehraşub’un “Menakıp” adlı kitabında belirttiğine göre Abdurrahman savaş meydanına çıktığında şu şekilde recez okumaktaydı[15]

ابی عقیل فاعرفوا مکانی
من هاشم و هاشم اخوانی
کهول صدق سادة الاقران
هذا حسین شامخ البنیان
و سید الشبیب مع الشبان
Babam Akil’dir yerimi tanıyın
Yıllarca doğru sözüyle akranlarının serveri
Yaşlı ve gençlerin efendisi
Haşim’e nisbetim (bilin ki) Haşim’in çocukları, benim kardeşlerimdir
Bu Hüseyin’dir, yüce ve sağlam

Daha sonra, düşman ordularından 17 savaşçıyı öldürdü. Sonunda Osman b. Halit Ceheni onu şehit etti.

Nahiye ve Recebiye Ziyaretleri

Abdurrahman b. Akil b. Ebu Talib’in adı “Nahiye-i Mukaddese” ve “Recebiye” ziyaretlerinde geçmiştir. Katili olan ‘‘Osman bin Halit bin Eset Ceheni’’ye –Abdurrahman’ı okla vuran- lanet edilmiştir.[16]

Kaynakça

  1. ↑ Şeyh Mufid, el-İrşad, c. 2, s. 125; Ensabu’l Eşraf, c. 2, s. 103, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 167. sayfasından naklen.
  2. ↑ Ensabu’l Eşraf, c. 2, s. 328; el-Futuh, c. 5, s. 111, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  3. ↑ Ensabu’l Eşraf, c. 2, s. 328 ve 415; el-Futuh, c. 5, s. 111, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  4. ↑ Lübabu’l Ensab, c. 1, s. 401, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  5. ↑ Taberi, Tarihi Taberi, c. 5, s. 469; el-Kamil fi Tarih, c. 1, s. 581; Emali İbn-i'ş-Şeceri, c. 1, s. 171, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 172 ve 173. sayfalarından naklen.
  6. ↑ Ensabu’l Eşraf, c. 2, s. 328; el-İrşat, c. 2, s. 125; el-Futuh, c. 5, s. 111, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  7. ↑ Ensabu’l Eşraf, c. 2, s. 328 ve 415; el-Futuh, c. 5, s. 111, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  8. ↑ Lübabu’l-Ensab, c. 1, s. 260, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  9. ↑ Lübabu’l Ensab, c. 1, s. 401, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 170 ve 171. sayfalarından naklen.
  10. ↑ Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 125; Ensabu’l Eşraf, c. 2, s. 103, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 167. sayfasından naklen.
  11. ↑ Taberi, Tarihi Taberi, c. 5, s. 469; El-Kamil fi't-Tarih, c. 1, s. 581; Emali İbni'ş-Şeceri, c. 1, s. 171, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 172 ve 173. sayfalarından naklen.
  12. ↑ Taberi, Tarih-i Taberi, c. 5, s. 447; El-Kamil fi't-Tarih, c. 1, s. 570; Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 406, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 172 ve 173. sayfalarından naklen.
  13. ↑ Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 170, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 172 – 173. sayfalarından naklen.
  14. ↑ el-Ahbarü't-Tıval, s. 257, Muhammed Rey Şehri’nin ‘Danişname-i İmam Hüseyin (a.s)’ kitabının 172 – 173. sayfalarından naklen.
  15. ↑ İbn-i Şehri Aşub, el-Menakib, c. 4, s. 105; el-Futuh, c. 5, s. 111; Maktelu’l Hüseyin, Harezmi, c. 2, s. 26.
  16. ↑ Muhammed Rey Şehri, Danişname-i İmam Hüseyin (a.s) s. 170 – 171.

Bibliyografi

  • İbn-i Şehri Aşub, el-Menakib Al-i Ebu Talib, Kum, Allame, k. 1379.
  • el-Ahbarü't-Tıval.
  • İbn-i Esir, Ali b. Ebu’l Kerem, el-Kamil fi't-Tarih, Beyrut, daru sadır-daru Beyrut, 1965.
  • el-Futuh.
  • Emali İbn-i'ş-Şeceri.
  • Belazuri, Ahmed b. Yahya, Ensabu’l Eşraf, tahkik: Muhammed Bakır Mahmudi, Beyrut, Daru’t Taarif, birinci baskı, 1977.
  • Harezmî, el-Muvaffak İbn-i Ahmed; Maktelu’l Hüseyin (a.s), tahkik ve talik: Muhammed es-Semavi, Kum, mektebetu’l Mufid.
  • Şeyh Mufid, el-İrşat, Kum, Konkgre Şeyh Mufid, s. 1413.
  • Taberi, Muhammed b. Cerir,Târihu'l-Ümem ve'l-Mülûk (Tarihi Taberi), tahkik: Muhammed Ebu’l Fazl İbrahim, Beyrut, Daru’t Turas, ikinci baskı, 1967.
  • Lübâbü'l-Ensâb.
  • Muhammed Rey Şehri, Danişname-i İmam Hüseyin (a.s), Ber Paye-i Kur’an ve Hadis, Kum, Daru’l Hadis, 1388.
"https://tr.wikishia.net/w/index.php?title=Abdurrahman_b._Akil&oldid=94943" sayfasından alınmıştır