Cinsel İlişki

Öncelik: b, kalite: c
linksiz
navbox'siz
yönlendirmesiz
wikishia sitesinden
(Cinsel ilişki sayfasından yönlendirildi)


Cinsel ilişki, cinsel yakınlık(Arapça: الجماع), cinsel yakınlaşma ve insanın insanla cinsel yakınlık kurmasıdır. Fıkıh'ta, "cima", "muvakaa", "vety", "duhul", "elac", "ityan" ve "mübaşiret" adlarıyla kendisinden bahsedilmiş ve kendisine özel hükümleri; taharet, sovm (oruç), itikâf, hac, nikâh, talak, zihar, ila ve hudut başlıklarında ele alınmıştır.

Fıkıh'da Cinsel İlişki

Fıkıh açısından cinsel ilişki üç çeşittir: helal cinsel ilişki, şüpheli cinsel ilişki ve haram cinsel ilişki. Bunların her biri fıkhi olarak çeşitli hüküm ve tanımlara sahiptirler.

Helal Cinsel İlişki

Şer'i kuralların tahakkuku ile helal cinsel ilişki oluşur. Helal cinsel ilişkinin şer'i kuralları şunlardan ibarettir:
Evlilik bağı –ister daimi evlilik olsun ve isterse geçici-, mülkiyet ve tehlil.[1] Sünnet yeri miktarı kadar veya daha fazla birleşmenin gerçekleşmesi ile hükümler tahakkuk olur. Bu da üç türde gerçekleşir; ya eşle girilen cinsel ilişki veya cariye veya her ikisiyledir.

Hükümleri

  • Eşle cinsel ilişki, daimi evlilikte[2] mehrin tamamının sabit olmasının tahukkuna, geçici nikâhta (muta) kadının belirtilen sürenin tamamında kocasını temkin etmesiyle (cinsel isteklerine cevap vermesi) gerçekleşir. İddet süresi kesin olarak belirlenir; beklenmesi gereken iddet, sürenin bittiğine yada beklenecek sürenin başlangıcı belli olur. Ayrıca kadın "muhsine" unvanı kazanır. (şer'i hükümlere göre eşiyle ilişkiye girmiş kadına denir ve fıkhi hükümlerde şer'i hükümlere göre ilişkiye girmemiş kadınla hükümleri farklıdır).
  • Eğer bir erkek ölümcül bir hastalığa yakalanmış bir halde bir kadınla nikâh yaparsa, miras, mehrin belirlenmesi ve vefat iddeti gibi evlilik hükümleri, ancak cinsel ilişkinin gerçekleşmesi veya hastanın iyileşmesi halinde tahakkuk eder. Ama eğer kişi iyileşmez ve cinsel ilişki de gerçekleşmeden ölürse, evlilik akdi batıl olur.[3]
  • Üç talakla kocasına haram olan kadın; başka bir erkekle evlendikten ve onunla cinsel ilişkiye girdikten sonra, bir önceki kocasına (yeniden evlenmesiyle) helal olur ve talaktan sonra bir önceki kocasıyla evlilik akdi kıyabilir.[4]
  • Eğer kâfir birisi kâfir olduğu halde bir anne ve kızıyla evlenir ve cinsel ilişkiye girdikten sonra Müslüman olursa, her ikisi de ona haram olur. Cinsel ilişki gerçekleşmemiş veya yalnızca kızıyla cinsel ilişkiye girmişse, kızla kıydığı nikah doğru ve annesiyle kıydığı batıl olur.[5]
  • Erkeğin eşiyle dört aydan uzun bir süre cinsel ilişkiye girmemesi haramdır. Bu hükmün muta nikâhında da sabit olup olmadığı konusunda fikir ayrılıkları vardır.[6]
  • Mutlak helal cinsel ilişki ile akrabalık bağı kesinleşir ve kadının annesi, kızı ve torunları erkeğe, erkeğin de baba, oğul ve erkek torunları kadına haram olur.[7]
  • Meşhur görüşe göre, zevcenin anüsünden (anal) ilişkiye girmek mekruhtur.[8]
  • Pazartesi ve Salı gecesi, Perşembe gününün gece ve öğlen vakti, Cuma gününün gece ve ikindi sonrası cinsel ilişkiye girmek müstehaptır.[9]
  • Güneş ve ay tutulduğu gün ve gecede, Perşembe dışındaki öğlen vakitlerinde, güneş batımında (güneş batma saatinde), muhak günlerinde (kameri ayların son iki veya üç gecesinde), Ramazan ayı dışındaki her kameri ayın ilk ve ortasında, siyah, sarı ve kızıl rüzgârlar estiğinde, depremde ve ayrıca çıplak bir bedenle, dolu mideyle, ön veya arkası kıbleye gelecek şekilde cinsel ilişkiye girmek mekruhtur.[10]

Şüpheli Cinsel İlişki

Erkeğin helal sanarak kadınla girdiği cinsel ilişkiye denir. Hükmü, helal cinsel ilişki ile aynıdır.[11]

Haram Cinsel İlişki

Cinsel ilişki, şer'i hükümler yerine getirilmeden, bilerek ve seçme hakkına sahip olarak (bir zorlama olmaksızın) bu işin yapılması haramdır. Örneğin zina şer'i hükümler yerine getirilerek ilişkinin zamanı ve mekanı ile alakalı olarak da haram hükmü gelebilir. Örneğin kişinin hayızlı iken (regl döneminde iken) ilişkiye girmesi. Anlaşıldığı gibi ilkinde amelin aslı yani kendisi (zati) haram iken, ikincisinde amelin aslında bir sıkıntı yoktur ve harama dönüşme söz konusudur (mukayyed haram). Zina, livat (eş cinsellik), musahake (lezbiyenlik) ve insanın hayvanla cinsel ilişkiye girmesi, zati haramlardandır. Bu suçların gerçekleşmesi durumunda, had (kırbaç ve öldürülmek), ta’zir[12] ve o hayvan etinin haram olması gibi hükümler sabit olur.[13] Ayrıca bunlara mürtekip olunması ile tecavüze uğramış kişinin bazı yakınları ile evliliği de ebedi hürmete neden olur. Örneğin livatta (eş cinsel ilişkide) anne ve kız kardeş, yine evli kadınla zina edilmesi durumunda o kadınla evlilik ebedi olarak o erkeğe haram olur.[14]

Regl[15], lohusalık[16], oruç[17] itikâf[18], ihram[19], zihar sonrası[20], ila[21] ve yine akit sırasında terk edileceğine dair şart koşulduktan sonra ifza[22] ve ölüm[23] sonrası ve ayrıca nikâhı kıyılmış 9 yaşını doldurmamış[24] eşle cinsel ilişki mukayyed harama neden olur.

İster zati ve isterse mukayyed olsun, haram cinsel ilişki, orucun[25], itikafın[26] haccın[27] batıl olmasına neden olur ve yine kefaret sabit olur. Ölü zevce[28] ile cinsel ilişki gibi ve ayrıca ifza[29] sonrası ve regl halindeki zevce[30] ile cinsel ilişki ta’zirin sübutuna neden olur (yani duruma göre cezalandırılması gereken bir amel).

Cinsel İlişki İle Cenabet Oluşur

Mutlak cinsel ilişkide (ister helal olsun, ister haram ve isterse şüpheyle olsun), sünnet yeri kadar veya daha fazlası (vajinal yolla) cinsel ilişki de her ne kadar sperm gelmese de cenabete neden olur.[31] arkadan yakınlık yoluyla sperm gelmeden gerçekleşen cinsel ilişkide cenabet olunup olunmaması konusunda fikir ayrılıkları vardır ama meşhur görüşe göre cenabet sayılır.[32] Hayvanlarla cinsel ilişkide cenabetin gerçekleşmesi konusunda da fikir ayrılıkları vardır.[33]

Dış Bağlantılar

Ayrıca Bakınız

Kaynakça

  1. Cariyesini başkasının istimtası (yararlanması) için helal etmek veya üç talak almış kadının kocası dışında bir başkasıyla evlenmesine "tehlil" denir. Bkz. Ferheng-i Fıkh-i Farsi, c. 2, s. 377.
  2. Cevahiru’l-Kelam, c. 30, s. 167, 168; c. 31, s. 75.
  3. Cevahiru’l-Kelam, c. 39, s. 220.
  4. Cevahiru’l-Kelam, c. 32, s. 260.
  5. Cevahiru’l-Kelam, c. 30, s. 67, 68.
  6. Cevahiru’l-Kelam, c. 29, s. 115, 117; el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 810.
  7. Cevahiru’l-Kelam, c. 29, s. 349.
  8. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 808.
  9. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 801.
  10. Cevahiru’l-Kelam, c. 29, s. 54, 61.
  11. Bkz. Ferheng-i Fıkh-i Mutabık Mezheb Ehlibeyt (a.s), c. 1, s. 150, 151.
  12. Cevahiru’l-Kelam, c. 41, s. 258, 374, 387.
  13. Cevahiru’l-Kelam, c. 41, s. 636, 639 ve 387; el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 825.
  14. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 824, 825.
  15. el-Urvetu’l-Vuska, c. 1, s. 339.
  16. el-Urvetu’l-Vuska, c. 1, s. 364.
  17. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 177.
  18. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 258.
  19. Cevahiru’l-Kelam, c. 20, s. 349.
  20. Cevahiru’l-Kelam, c. 33, s. 155.
  21. Cevahiru’l-Kelam, c. 33, s. 323.
  22. Cevahiru’l-Kelam, c. 29, s. 425.
  23. Cevahiru’l-Kelam, c. 41, s. 645.
  24. Cevahiru’l-Kelam, c. 29, s. 118.
  25. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 177.
  26. el-Urvetu’l-Vuska, c. 2, s. 285.
  27. Cevahiru’l-Kelam, c. 20, s. 349.
  28. Cevahiru’l-Kelam, c. 41, s. 645.
  29. Cevahiru’l-Kelam, c. 29, s. 425.
  30. Cevahiru’l-Kelam, c. 3, s. 225.
  31. el-Urvetu’l-Vuska, c. 1, s. 279.
  32. Cevahiru’l-Kelam, c. 3, s. 25, 35.
  33. Cevahiru’l-Kelam, c. 3, s. 36, 38.

Bibliyografi

  • Memba, Ferheng-i Fıkh-i Mutabık Mezheb Ehlibeyt (a.s), c. 1, s. 146, 149.
  • Necefi, Muhammed Hasan, Cevahiru’l-Kelam fi Şerh-i Şeraii’l-İslam, Daru İhya'ut Turas el-Arabi, Beyrut, 1404 h.k.
  • Necefi, Seyyid Kazım Tabatabai, el-Urvetu’l-Vuska fima Tuemmu bi’hi’l-Belva, Camiu Müderrisin, 1419 h.k.