Naim bin Aclan el-Ensari
 İmam Hüseyin (a.s) Haremi'ndeki Kerbela Şehitlerinin Mezarı | |
| İsmi | Naim bin Aclan bin Nu‘man bin Amir bin Zureyk el-Ensari el-Hazreci[1] |
|---|---|
| Nesebi ve kabilesi | Hazrec kabilesi |
| Ünlü akrabaları | Numan bin Aclan el-Ensari (kardeş) |
| Yaşadığı yer | Kufe |
| Şehid olduğu tarih | 10 Muharrem 61 h.k (680) |
| Vefat yeri | Kerbela |
| Şehadet şekli | Ömer bin Sa'd'ın ordusu tarafından |
| Türbe | İmam Hüseyin Haremi |
| Kimin Sehabesi | İmam Ali (a.s) İmam Hüseyin (a.s) |
| Faaliyetleri | Sıffin Savaşı’na ve Kerbela Vakıası’na katılım |
| Ehlibeyt Ashabı | |
| Habib bin Muzahir • Meysem-i Tammar • Müslim bin Avsece • Müslim bin Akil • Hâni bin Urve • Kumeyl b. Ziyad Nahai • vb. | |
Naʿīm b. ʿAclān el-Ensārī (Arapça: نَعیم بن عَجْلان الأنصاري), Kerbela şehitlerinden biridir. Kerbela vakıasının ilk hücumunda, Aşura günü öğleden önce şehit düşmüştür.[2] Kufe’de yaşıyordu ve İmam Hüseyin’in (a.s) Irak’a doğru hareket ettiğini öğrenince onun kervanına katıldı.[3]
Ziyaretü’ş Şuheda veya meşhur olmayan Nehiyye Ziyareti’nde Naim bin Aclan’a “es-Selam alâ Naimibni’l-ʿAclāni’l-Ensârî” ifadesiyle selam verilmiştir.[4] Ayrıca İmam Hüseyin’nin Recebiyye Ziyareti’nde de ona selam verilmiştir.[5]
Naim ve iki kardeşi Nazr ile Numan, Peygamberimiz’in (s.a.a) dönemine yetişmişlerdir.[6] Üç kardeş, Sıffin Savaşı’na katılan Hz. Ali’nin (a.s) ashabı arasında yer almış ve cesaretleriyle tanınmışlardır.[7]
Kardeşlerinden Numan’ın, Hz. Ali’nin (a.s) Bahreyn ve Umman bölgesindeki valisi olduğu da nakledilmiştir.[8] Naim’in kardeşleri, İmam Hasan Mücteba’nın (a.s) hilafeti döneminde vefat etmişlerdir.[9] Bazı kaynaklarda adı “Naʿm” ve babasının adı “ʿİylān” şeklinde geçmektedir.[10]
İlgili Konular
Kaynakça
- ↑ el-Mamkānī, Tenḳīḥu’l-maḳāl, Necef, c. 3, s. 274.
- ↑ Ṭūsī, Ricalu’t-Tūsī, 1427h.k, c.1, s.106; Namāzī Şehredî, Mustedrekāt ʿIlmi’r-ricāl, 1414 h.k, c.8, s.86.
- ↑ es-Semāvī, İbṣāru’l-ʿayn, 1419 h.k, c.1, s.158.
- ↑ Seyyid b. Ṭāvūs, el-İkbāl, 1376 h.ş, c.3, s.77; Meclisī, Biḥāru’l-envâr, 1403 h.k, c.101, s.272.
- ↑ Seyyid b. Ṭāvūs, el-İkbāl bi’l-aʿmāli’l-ḥasene, 1376 h.ş, c.3, s.345; Meclisī, Biḥāru’l-envâr, 1403 h.k, c.101, s.340.
- ↑ Māmkānī, Tanḳīḥu’l-maḳāl, Necef, c.3, s.274.
- ↑ es-Semāvī, İbṣāru’l-ʿayn, 1419 h.k, c.1, s.158.
- ↑ Namāzī Şehredî, Mustedrekāt ʿIlmi’r-ricāl, 1414 h.k, c.8, s.86; Meclisī, Biḥāru’l-envâr, 1403 h.k, c.33, s.515.
- ↑ el-Ḥillū, Anṣāru’l-Ḥüseyn (a.s), 1435 h.k, s.296.
- ↑ Ḥāccīābādī, Şühedâ-i Neynevâ, 1397h.ş, s.338.
Bibliyografi
- el-Ḥillū, Muḥammed ʿAlī, Anṣāru’l-Ḥüseyn (a) es̱-S̱evre es̱-S̱üvver, Kerbelā, el-ʿAtabetü’l-Ḥüseyniyye el-muḳaddese, 1435 h.k.
- es-Semāvī, Muḥammed, İbṣāru’l-ʿayn fī Anṣāri’l-Ḥüseyn, Kum, Merkezü’d-dirāsāt li-ḥaras̱i’s̱-s̱evre, 1419 h.k.
- Seyyid b. Ṭāvūs, ʿAlī b. Mūsā, el-İḳbāl bi’l-aʿmāli’l-ḥasene, Kum, Defter-i Teblīgāt-ı İslāmī, 1376 h.ş.
- Ṭūsī, Muḥammed b. Ḥasan, Ricālü’ṭ-Ṭūsī, Kum, Müessesetü’n-Neşri’l-İslāmī, 1427 h.k.
- el-Mamkānī, ʿAbdullāh, Tenḳīḥu’l-maḳāl fī ʿilmi’r-ricāl, Necef, b.n., t.y.
- Meclisī, Muḥammed Bāḳır, Biḥāru’l-envār, Beyrut, Müessesetü’l-Vefāʾ, 1403 h.k.
- Nemāzī Şehrevūdī, ʿAlī, Müstedrekāt ʿilmü ricāli’l-ḥadīs̱, Tahrān, Ferzend-i Müʾellif, 1414 h.k.
- Ḥācīābādī, Şühedā-i Neynevā, 1397 h.ş.