Habibullah (lakap)
Habibullah (Arapça: حبیب الله), “Allah'ın dostu ve mahbubu” anlamına gelir[1] ve Hz. Muhammed'e (s.a.a) nispet edilen lakaplardan biridir.[2] Bu lakap bazı rivayetlerde ve ziyaretnamelerde İmam Ali (a.s),[3] İmam Hasan (a.s)[4] ve İmam Hüseyin'e (a.s)[5] de nispet edilmiştir.
Muhammed bin Yakub el-Kuleyni (ö. 329 h.k), el-Kafi adlı eserinde Şia İmamlarından aktardığı rivayetlerde bu unvanı Resulullah'a (s.a.a) nispet etmiştir.[6] Nahiye-i Mukaddese Ziyareti'nde Peygamber'e “es-Selamü alâ Muhammed Habibullah” ifadesiyle selam verilmiştir.[7] Yine Şii fakih ve mütekellim Seyyid Murtaza'nın naklettiği bir rivayette, İmam Kazım (a.s) kendini “Ben Muhammed (s.a.a), Habibullah'ın oğluyum” şeklinde tanıtmıştır.[8] Ayrıca, Fırat el-Kufi Tefsiri'ne göre, İmam Bakır (a.s), Hz. Fatıma'ya (s.a) “Habibullah'ın kızı” diye hitap etmiştir.[9]
Şeyh Saduk (ö. 381 h.k), Men La Yahduruhu'l Fakih adlı eserinde İmam Ali'ye (a.s) ait bir ziyaretname'de bu unvanı ona da nispet etmiştir.[10] Allame Meclisi, Biharu'l Envar'da şöyle bir rivayet nakleder: Hz. Muhammed (s.a.a), İmam Ali'yi (a.s) görmediği zaman şöyle buyururdu: “Habibullah ve Resulullah'ın habibi nerede?”.[11]
Allame Meclisi, İmam Hasan el-Mücteba'ya (a.s) ait bir ziyaret metninde de Habibullah ifadesini kullanmıştır.[12] Aynı şekilde, Recebiyye Ziyareti'nde İmam Hüseyin'e (a.s) “Selam olsun sana ey Habibullah ve Habibullah'ın oğlu” şeklinde selam verilmiştir.[13].
Kaynakça
- ↑ İbn Manzûr, Lisânü'l-Arab, 1414 h.k, "حبب" maddesi.
- ↑ Meclisî, Biharü'l-Envar, 1403 h.k, c.16, s.104.
- ↑ Sadûk, Men lâ yahzuruhu'l-fakîh, 1413 h.k, c.2, s.592.
- ↑ Meclisî, Biharü'l-Envar, 1403 h.k, c.99, s.213.
- ↑ Seyyid b. Tavus, İkbâlü'l-a‘mâl, 1409 h.k, c.2, s.712.
- ↑ Küleynî, el-Kâfî, 1407 h.k, c.4, s.552; c.6, s.52-53.
- ↑ İbn Meşhedî, el-Mezârü'l-Kebîr, 1419 h.k, s.497.
- ↑ Seyyid Murtazâ, el-Emâlî, Ayetullah Meraşî Necefî Kütüphanesi, c.1, s.199.
- ↑ Kûfî, Tefsîrü Fırat el-Kûfî, 1410 h.k, s.269.
- ↑ Sadûk, Men lâ yahzuruhu'l-fakîh, 1413 h.k, c.2, s.592.
- ↑ Meclisî, Biharü'l-Envar, 1403 h.k, c.38, s.299.
- ↑ Meclisî, Biharü'l-Envar, 1403 h.k, c.99, s.213.
- ↑ Seyyid b. Tavus, İkbâlü'l-a‘mâl, 1409 h.k, c.2, s.712.
Bibliyografi
- İbn Manzûr, Muhammed b. Mekrem, Lisânü'l-Arab, Beyrut, Dâr Sâdır, 1414 h.k.
- İbn Meşhedî, Muhammed b. Ca‘fer, el-Mezârü'l-Kebîr, Kum, Müessese't-Tenşîrü'l-İslâmî, 1419 h.k.
- Seyyid b. Tavus, Ali b. Mûsâ, İkbâlü'l-a‘mâl, Tahran, Dârü'l-Kütübi'l-İslâmiyye, 1409 h.k.
- Seyyid Murtazâ, el-Emâlî, Kum, Ayetullah Meraşî Necefî Kütüphanesi, t.y.
- Sadûk, Men lâ yahzuruhu'l-fakîh, Kum, Dâru'n-Neşri'l-İslâmî (Câmiatü'l-Müderrisîn), 1413 h.k.
- Küleynî, Muhammed b. Ya‘kûb, el-Kâfî, Tahran, Dârü'l-Kütübi'l-İslâmiyye, 1407 h.k.
- Kûfî, Fırat b. İbrâhim, Tefsîrü Fırat el-Kûfî, Tahran, İran Kültür ve İrşad Bakanlığı, 1410 h.k.
- Meclisî, Muhammed Bâkır b. Muhammed Takî, Biharü'l-Envar el-Câmi‘e li-Dureri Ahbâri'l-A'immeti'l-At'hâr, Beyrut, Dârü İhyâi't-Türâsi'l-‘Arabî, 1403 h.k.
