Ebu'l-Kasım, İslam Peygamberi Hz. Muhammed'in (s.a.a) künyesidir. [1] Resulullah'ın oğlu Kasım'ın doğumundan sonra, o Hazret Ebu'l-Kasım künyesiyle meşhur oldu. [2] Şeyh Saduk (ö. 381 h.k), bir rivayetle bu künyenin Peygamber'e (s.a.a) olan iman ve küfürden kaynaklandığını ve bu imanın insanların cennet ve cehenneme ayrılmasına neden olduğunu belirtmiştir.[3] Ayrıca aynı rivayete dayanarak, İmam Ali'nin cennet ve cehennem arasında taksimatçı olduğu için Peygamber'e (s.a.a) Ebu'l-Kasım denildiğini ifade eder; çünkü Peygamber, İmam Ali'nin ve diğer Müslümanların babası sayılır.[4] Ayrıca bkz: Kasimü'n-nar ve'l-cennet hadisi
Muhammed b. Ali Erdebili, Cami'ur-Ruvat'ta bu künyenin İmam Seccad'a (a.s) da nispet verildiğini söylemiştir. [5] Bu künye aynı şekilde İmam Mehdi (a.s) için de kullanılmıştır. [6] 11. yüzyıl Şii ricâl alimi İnayetullah Kohpayi'ye göre, Ebu'l-Kasım künyesinin İmam Mehdi (a.s) için kullanımı, Peygamber (s.a.a) için kullanımından daha fazladır. [7]
Şeyh Hurr Âmilî, Vesailu'ş Şia adlı eserinde, ismi Muhammed olan birine "Ebu'l-Kasım" künyesinin verilmesinin mekruh olduğunu belirtmektedir. [8]