İçeriğe atla

La Feta İlla Ali

wikishia sitesinden
La Feta İlla Ali
Safeviler dönemine ait sülüs hatla metal üzerine işlenmiş "La Feta İlla Ali" ibaresi.
Hadis hakkında Bilgiler
Konuİmam Ali'nin Faziletleri
SöyleyenCebrâil
Şii kaynaklarıel-Gadir
Sünni kaynaklarıKifayetü't-Tâlib
Meşhur Hadisler
Sakaleyn HadisiSefine HadisiVelayet HadisiMedinetu’l İlm HadisiMenzilet HadisiGadir HutbesiSeddu'l EbvabSilsiletu’z Zeheb HadisiOn İki Halife Hadisi


Lâ fetâ illâ Ali (Arapça: لا فَتَی اِلَّا عَلِی), gökten gelen bir nidâ olup, meleklerden biri tarafından İmam Ali (a.s) nın fazîleti hakkında söylenmiştir.[1]

Şii ve Sünnî kaynaklarda nakledilen birçok rivayete göre, Uhud Savaşı'nda İmam Ali (a.s) Peygamber'i (s.a.a) müdâfaa ederken gökten şöyle bir ses duyulmuştur:

لا سَیفَ اِلاّ ذُوالفَقار و لا فَتی اِلاّ عَلی

"Lâ Seyfe İllâ Zülfikâr ve Lâ Fetâ İllâ Ali; Zülfikâr'dan başka kılıç ve Ali'den başka yiğit yoktur".[2]

Bazı rivayetlerde bu semâvî nidânın Cebrâil,[3] bazı hadislerde Rızvân adında bir melek[4] ve bazı nakillerde de ismi verilmeyen bir melek tarafından söylendiği bildirilmiştir.[5] Birtakım raporlarda ise bu olay Bedir[6] veya Hayber Savaşı[7] ile ilgili olduğu belirtilmiştir. el-Gadir adlı eserinin yazarı olan Allâme Emini (vefat: 1390 h.k), çeşitli hadisleri dayanak alarak bu olayın birkaç kez gerçekleştiğini savunmuştur.[8] Bazı rivayetlere göre, Hz. Ali (a.s) da kendi faziletlerini anlatırken bu cümleyi delil olarak sunmuştur.[9]

Allâme Emini'ye göre hadis ilminde uzman olanlar bu hadisin rivayeti konusunda görüş birliğine varmışlardır.[10] Sünnî alimlerinden Kifayetü't-Tâlib adlı eserde (Telif: 7. Hicri Yüzyıl) bu hadis için müstakil bir bölüm açılmış ve hadis alimlerinin bu konuda ittifak ettiği belirtilmiştir[11] Bununla birlikte bazı Sünnî yazarlar bu olayı anlatan hadisin uydurma olduğunu ileri sürmüş[12] ve İbn Teymiyye'nin bu hadisi yalanladığını söylemişlerdir[13]

"Lâ Seyfe İllâ Zülfikâr ve Lâ Fetâ İllâ Ali" ifadesi birçok kılıçların üzerine yazılmıştır.[14] Sadi-i Şirâzi,[15] Hâcû-yı Kirmânî[16] ve Attâr-ı Nişâburi[17] gibi şairler de "Lâ Fetâ İllâ Ali" ifadesini çeşitli şiir ve terkiplerde kullanmışlardır. Allâme Emini'ye göre, Hassân bin Sâbit de Peygamber (s.a.a) den izin alarak bu konuda bir şiir yazmıştır.[18]

İlgili Konular

Kaynakça

  1. Küleyni, el-Kâfî, 1407 h.k, c.8, s.110.
  2. Bkz: Küleyni, el-Kâfî, 1407 h.k, c.8, s.110; Şeyh Sadûk, el-Emâlî, 1376 h.ş, s.200; Şeyh Müfîd, el-İrşâd, 1413 h.k, c.1, s.87; Şeyh Tûsî, el-Emâlî, 1414 h.k, s.143; İbn Hişâm, es-Sîre, c.2, s.100; Taberî, Târîhu't-Taberî, 1387 h.k, c.2, s.514.
  3. Şeyh Sadûk, Uyûnu Ahbâri'r-Rızâ, 1378 h.ş, c.1, s.85.
  4. Şeyh Müfîd, el-İrşâd, 1413 h.k, c.1, s.87; Fattâl Nîşâbûrî, Ravzatu'l-Vâizîn, 1375 h.ş, c.1, s.128.
  5. Şeyh Sadûk, İlalu'ş-Şerâyi', 1385 h.k, c.1, s.7.
  6. Hârizmî, el-Menâkıb, 1411 h.k, s.167, h.200.
  7. Sıbt İbn Cevzî, Tezkiretü'l-Havâs, 1418 h.k, s.26.
  8. Emînî, el-Gadîr, 1416 h.k, c.2, s.104.
  9. Şeyh Sadûk, el-Hısâl, 1362 h.ş, c.2, s.550; İbn Asâkir, Târîhu Medîneti Dımaşk, 1995, c.39, s.201.
  10. Emînî, el-Gadîr, 1416 h.k, c.2, s.104.
  11. Gencî, Kifâyetü't-Tâlib, s.277-280.
  12. İbnü'l-Cevzî, el-Mevdû'ât, 1386 h.k, c.1, s.381-382.
  13. Halebî, es-Sîretü'l-Halebiyye, c.2, s.321.
  14. Zervânî, "Zülfikâr", c.18, s.849.
  15. Sâdî, Külliyât-ı Sâdî, 1365 h.ş, Kasîde 1.
  16. Hâcû-yı Kirmânî, Dîvân, 1369 h.ş, s.133.
  17. Attâr-ı Nîşâbûrî, Musîbetnâme, 1376 h.ş, s.34.
  18. Emînî, el-Gadîr, 1416 h.k, c.2, s.105.

Bibliyografi

  • İbnü'l-Cevzî, Abdurrahman b. Alî, el-Mevdûât, Medine, el-Mektebetü's-Selafiyye, 1386 h.k.
  • İbn Asâkir, Alî b. Hasan, Târîḫu Medîneti Dımaşk ve Zikru Fażlihâ ve Tesmiyetu Men Ḥallehâ mine'l-Emâsil, tahkik: Ömer b. Ğırâme Ömerî, Beyrut, Dârü'l-Fikr, 1995.
  • İbn Hişâm, Abdülmelik, es-Sîretü'n-Nebeviyye, Beyrut, Dârü'l-Marifet, ts.
  • Emînî, Abdülhüseyin, el-Gadîr fî'l-Kitâb ve's-Sünne ve'l-Edeb, Kum, Merkezü'l-Gadîr li'd-Dirâsâti'l-İslâmiyye, 1416 h.k.
  • Ḥalebî, Alî b. İbrâhîm, es-Sîretü'l-Ḥalebiyye, Beyrut, Dârü'l-Kütübi'l-İlmiyye, 1427 h.k.
  • Ḫâcû-yi Kirmânî, Maḥmûd, Dîvân-ı Eşâr, tahkik: Ahmed Sehâvî Hânsârî, Tahran, Pâjeng, 1369 h.ş.
  • Ḫârizmî, Muvaffak b. Aḥmed, el-Menâḳıb, Kum, Câmiatü'l-Müderrisîn, 1411 h.k.
  • Zervânî, Müctebâ, «ذوالفقار», Dâiratü'l-Maârif-i Büzyürg-i İslâmî, cilt 18, Tahran, Bünyâd-i Dâiratü'l-Maârif-i İslâmî, 1392 h.ş.
  • Ṣibt b. Cevzî, Teẕkiratü'l-Ḫavâṣ, Kum, Neşr-i Şerîf er-Razî, 1418 h.k.
  • Sâdî, Muṣliḥuddîn, Külliyât-ı Sâdî, ed. Muḥammed Alî Ferûġî, Tahran, Emîr Kebîr, 1365 h.ş.
  • Şâh Nemetullâh Velî, Dîvân-ı Kâmil-i Ḥażret-i Şâh Nemetullâh Velî, Kirmân, Ḫedemât-i Ferhengî-i Kirmân, 1380 h.ş.
  • Şehriyâr, Muḥammed Ḥüseyin, Dîvân-ı Şehriyâr, Tahran, Negâh, 1385 h.ş.
  • Şeyḫ Ṣadûḳ, Muḥammed b. Alî, el-Emâlî, Tahran, Kitâbçî, 1376 h.ş.
  • Şeyḫ Ṣadûḳ, Muḥammed b. Alî, el-Ḫiṣâl, Kum, Dâru'n-Neşr-i İslâmî, 1362 h.ş.
  • Şeyḫ Ṣadûḳ, Muḥammed b. Alî, İlalu'ş-Şerâyi, Kum, Kitâbfurûşî-i Dâverî, 1385 h.k.
  • Şeyḫ Ṣadûḳ, Muḥammed b. Alî, Uyûnü Aḫbâri'r-Rıżâ (a.s), Tahran, Neşr-i Cihân, 1378 h.ş.
  • Şeyḫ Ṭûsî, Muḥammed b. Ḥasan, el-Emâlî, Kum, Dârü's-Seḳāfe, 1414 h.k.
  • Şeyḫ Müfîd, Muḥammed b. Muḥammed, el-İrşâd fî Marifeti Ḥüccaci'llâhi alâ'l-Ibâd, Kum, Kongre-i Şeyḫ Müfîd, 1413 h.k.
  • Ṭabarî, Muḥammed b. Cerîr, Târîḫu'ṭ-Ṭabarî (Târîḫu'r-Rusûl ve'l-Mülûk), tahkik: Muḥammed Ebü'l-Fażl İbrâhîm, Beyrut, Dârü't-Türâs, 1387 h.k.
  • Aṭṭâr-ı Nîşâbûrî, Muḥammed, Muṣîbetnâme, tahkik: Nûrânî Vesâl, Tahran, Zevvâr, 1356 h.ş.
  • Aṭṭâr-ı Nîşâbûrî, Muḥammed, Maẓharu'l-Acâʾib ve Maẓharu'l-Esrâr, Tahran, Senâî, 1376 h.ş.
  • Fattâl-i Nîşâbûrî, Muḥammed b. Aḥmed, Ravżatu'l-Vâiẓîn ve Baṣîratu'l-Mütaẓîn, Kum, Neşr-i Razî, 1375 h.ş.
  • Kulaynî, Muḥammed b. Yaḳûb, el-Kâfî, Tahran, Dâru'l-Kütübi'l-İslâmiyye, 4. baskı, 1407 h.k.
  • Gencî, Muḥammed b. Yûsuf, Kifâyetü'ṭ-Ṭâlib fî Menâḳıbi Alî b. Ebî Ṭâlib, Tahran, Dârü'ḥyâʾi Tü'râs-i Ehli Beyt (a.s), 1404 h.k.
  • Muḥtaşam-i Kâşânî, Alî b. Aḥmed, Dîvân-ı Muḥtaşam-i Kâşânî, Tahran, Negâh, 1387 h.ş.