Sahife-i Seccadiye
Kitap hakkında bilgiler | |
---|---|
Kitap ismi | Sahife-i Seccadiye |
Yazar | İmam Seccad (a.s) |
Yazım tarihi | Hicri Kameri 1. asr |
Konu | Dua |
Dili | Arapça |
Yayın evi hakkında bilgiler | |
Yayınevi | Bir çok yayın evleri |
Sahife-i Seccadiye (Arapça: الصحيفة السجادية), İmam Seccad’ın (a.s) dua ve münacatlarını içeren bir kitaptır.
Sahife-i Seccadiye’de 54 dua yer almaktadır. Bu kitap, Kur’an’dan sonra Nehcü’l Belağa gibi Şialar nezdinde en önemli yere sahiptir. “Al-i Muhammed’in Zebur’u”, “Ehlibeytin İncil’i” gibi isimlerle anılmaktadır. Kitap için çok sayıda yorum yazılmıştır. Öyle ki Ağa Bozorg-u Tahrani’nin “ez-Zeria” kitabında yazdığına göre, şerhlerin sayısı 50 civarındadır. En ünlü açıklama “Riyazu’s-Salikin” adlı açıklamadır.
Sahife-i Seccadiye, İngilizce, Fransızca, Türkçe, Farsça, Urduca, İspanyolca, Bosna’ca, Arnavutça, Tamilce… dillerine de tercüme edilmiştir. Kitabın Şia yanındaki yerinin yanı sıra, fesahat ve belağatı, Ehli sünnet mensubu âlimler tarafından da övülmüştür.
Her ne kadar kitabın içeriği dua kalıbında olsa da, yalnızca bir dua kitabı değildir. Kitapta İslami inançlar ve marifetler dua kalıbında beyan edilmiştir. Kitapta teoloji, kozmoloji, antropoloji, gayp âlemi, melekler, peygamberlerin risaleti, Hz. Peygamber (s.a.a) ve Ehlibeyt’in (a.s) makamı, imamet, ahlaki fazilet ve çirkinlikler, bayramlara değer verilmesi, sosyal ve ekonomi konuları, tarihi işaretler, Allah’ın çeşitli nimetleri, duanın adabı, tilavet, zikir, namaz, ibadet… vb. gibi konular dua kalıbında açıklanmıştır. Sahife-i Seccadi’yenin en meşhur duası “Mekarimu’l Ahlak” duasıdır.
İsimleri
Bazı Müslüman görüş sahiplerine göre Sahife-i Seccadiye, Kur’an ve Nehcü’l Belağa’dan sonraki en büyük ilahî hakikat ve marifetler hazinesidir. Bundan dolayı “Uhtu’l Kur’an” (Kur’an’ın kız kardeşi), “Ehlibeytin İncil’i”, “Al-i Muhammed’in Zebur’u” ve “Sahife-i Kamile” gibi lakaplarla anılmıştır.[1]
Sahife-i Seccadiye’ye “Sahife-i Kamile” demelerinin nedeni, Zeydiye mezhebinin yanında olan Sahife’nin eksik olduğu, buna karşın Şia İmamiye’nin nezdinde olan Sahife, tam ve eksiksiz olduğundan bu isimle anılmıştır.[2]
Senet
Sahife-i Seccadiye, senet ve belge açısından tevatür haddindedir. Ağa Bozorg-u Tahrani, bu konu hakkında şöyle demektedir: “Sahife’nin senedi İmam Zeynel Abidin’e (a.s) ulaşmaktadır… Ashabın yanında kesin ve mütavatirlerdendir. Zira (tüm ashap kendi üstatlarından) her asırda tüm (ricali) tabakatlarda nakledilmesi için izin almışlardır.”[3]
Aynı şekilde Muhammed Taki Meclisi, sahifenin nakledilmesi ve rivayet edilmesinde bir milyon senedin olduğunu iddia etmiştir.[4]
Şeyh Müfid de “el-İrşad”, Şeyh Saduk’un öğrencisi Ali b. Muhammed Hazzaz-ı Kummi, Ahmed b. Ayyaşi, Ebu’l Mufazzal Şeybani… Sahife-i Seccadiye’yi nakletmişlerdir. Ehlisünnet ulemasından da İbn-i Cevzi “Hasaisu’l Eimme”, Süleyman b. İbrahim-i Kunduzi “Yenabiu’l Meveddet” kitaplarında Sahife-i Seccadiye’yi zikretmiş ve içinde yer alan bazı duaları nakletmişlerdir.[5] Ebu’l Muali Muhammed b. İbrahim-i Kelbasi (ö. 1315) de Sahife-i Seccadiye’nin senetlerini “Risaletu’n fi’s-Senedi’s-Sahife-i Seccadiye” kitabında kısaca açıklamıştır.[6]
İçeriği
Sahife-i Seccadiye, yalnızca Allah’a dua ve yakarış; O'ndan hacetlerin istendiği bir dua kitabı değildir. İçinde bir çok İslami bilim ve marifetleri barındırmaktadır. İçinde inanç, kültürel, sosyal, toplumsal, siyasi, doğa yasaları ve şeri hükümler dua formatında açıklanmıştır. Allah’la ilişki kurmak için çeşitli zamanlar ve farklı hallerin iktizasına göre dualar beyan edilmiştir. Bazı dualar Arefe duası ve Ramazan ayına veda duası gibi, yılda bir kez; bazıları hilali görmek gibi, ayda bir kez ve bazıları her hafta ve her güne ait dualardır.
Sahife’nin dualarının isimleri çeşitlidir ve İslami çok sayıda bilgi dua kalıbında açıklanmıştır. Bu kitapta teoloji, kozmoloji, antropoloji, gayp âlemi, melekler, peygamberlerin risaleti, Hz. Peygamber (s.a.a) ve Ehlibeyt’in (a.s) makamı, imamet, ahlaki fazilet ve çirkinlikler, bayramlara değer verilmesi, sosyal ve ekonomi konuları, tarihi işaretler, Allah’ın çeşitli nimetleri, duanın adabı, tilavet, zikir, namaz, ibadet… vb. gibi konular dua kalıbında söz konusu edilmiştir. Sahife-i Seccadi’yenin en meşhur duası “Mekarimu’l Ahlak” duasıdır.
Sahife-i Seccadiye’nin en önemli siyasi-dini içerikli duası, imamet konusudur.[7] Yine onda teşbih akidesi olumsuzlanmıştır.[8]
Metot
{{{text}}}
İmam Seccad (a.s) dualarda ilk önce Allah’a hamd ve övgüde bulunmuş, sonra Hz. Peygamber (s.a.a) ve ailesine selam göndermiştir. Öyle ki bu kitapta salavatın yer almadığı neredeyse bir dua dahi yoktur.[9] Sonunda ise Allah’tan dilek ve hacetlerini istemektedir.
Duaların İsimleri
Sahife-i Seccadiye 54 duadan oluşmaktadır. İsimleri şunlardan ibarettir:
- Yüce Allah’a Hamd ve Sena
- Muhammed ve Âline Salat
- Arşı Taşıyan Meleklere Salat
- Peygamberleri Tasdik Edenlere Salat
- Kendisi ve Özel Dostları Hakkındaki Duası
- Sabah ve Akşam Vakitleri Okuduğu Dua
- Önemli Durumlarda Okuduğu Dua
- Allah’a Sığınmakla İlgili Duası
- Bağışlanma İstemiyle İlgili Duası
- Yüce Allah’a Sığınmakla İlgili Duası
- Güzel Akıbet İstemiyle İlgili Duası
- Günahları İtiraf Etme Hakkındaki Duası
- Allah’tan Hacetleri İsteme Hakkındaki Duası
- Zulme Uğradığı Zaman Okuduğu Dua
- Hastalandığı Zaman Okuduğu Dua
- Günahlarının Bağışlanmasını İstediği Zaman Okuduğu Dua
- Şeytana Karşı Okuduğu Dua
- Korkulan Durumlarla İlgili Duası
- Yağmur Talebiyle İlgili Duası
- Yüce Erdemler Hakkındaki Duası
- Bir Şey İçin Üzüldüğünde Okuduğu Dua
- Zorluklarda Okuduğu Dua
- Afiyet İstemiyle İlgili Duası
- Anne ve Babası Hakkındaki Duası
- Çocukları Hakkındaki Duası
- Komşuları ve Dostları Hakkındaki Duası
- Sınır Bekçileri Hakkındaki Duası
- Allah’a Yönelme Hakkındaki Duası
- Geçim Sıkıntısı Çektiğinde Okuduğu Dua
- Borcu Ödemekte Allah’tan Yardım İsteme Hakkındaki Duası
- Tövbe İstemiyle İlgili Duası
- Gece Namazında Okuduğu Dua
- Allah’tan Hayır İsteme Hakkındaki Duası
- Musibete Uğradığı Veya Günah Sebebiyle Kötü Duruma Düşen Birini Gördüğü Zaman Okuduğu Dua
- Allah’ın Kazasına Rıza Hakkındaki Duası
- Gökgürültüsünü Duyduğu Zaman Okuduğu Dua
- Şükür Hakkındaki Duası
- Özür Dileme Hakkındaki Duası
- Af Dileme Hakkındaki Duası
- Ölümü Hatırladığı Zaman Okuduğu Dua
- Ayıpların Örtülmesi ve Günahlardan Korunma İstemiyle İlgili Duası
- Kur’an’ı Hatmettiğinde Okuduğu Dua
- Hilale Baktığı Zaman Okuduğu Dua
- Ramazan Ayı Girdiğinde Okuduğu Dua
- Ramazan Ayıyla Vedalaştığında Okuduğu Dua
- Ramazan Bayramı ve Cuma Günü Okuduğu Dua
- Arefe Günü Okuduğu Dua
- Kurban Bayramı ve Cuma Günü Okuduğu Dua
- Düşmanların Hilelerine Karşı Okuduğu Dua
- Allah’tan Korkma Hakkındaki Duası
- Allah’a Yalvarıp Yakarma ve Boyun Eğme Hakkındaki Duası
- Allah’a Israr Etme Hakkındaki Duası
- Allah’ın Karşısında Hakirliğini İtiraf Etme Hakkındaki Duası
- Allah’tan Üzüntülerin Giderilmesini İsteme Hakkındaki Duası
Sahife-i Seccadiye’nin Tercümeleri
{{{text}}}
Sahife-i Seccadiye şimdiye kadar çok sayıda dile tercüme edilmiştir. Farsça dilinde altmış tercüme ve açıklama yazıldığı söylenmektedir. Sahife-i Seccadiye, İngilizce, Fransızca, Türkçe, Farsça, Urduca, İspanyolca, Bosna’ca, Arnavutça, Tamilce… dillerine de tercüme edilmiştir.
Bu tercümelerden bazıları şunlardır:
- Hüseyin Ensariyan’ın Farsça tercümesi, (Peyam-ı Azad baskısı) 248 sayfa.
- Seyyid Şehit Muhammed Bakır es-Sadr’ın önsözü ile Kazım Halhali’nin Farsça tercümesi, Kazımi yayınları tarafından 1362 yılında 658 sayfada basılmıştır.
- Abdulmuhammed Ayeti’nin Farsça tercümesi, İRİB yayınları tarafından basılmıştır.
- Cevad Fazıl Lahici’nin Farsça tercümesi, Parsiyan yayınları tarafından 380 sayfa halinde basılmıştır.
- Mehdi İlahî Kumşeyi’nin Farsça tercümesi, Daniş-ı Huşyar yayınları tarafından 1384 yılında 344 sayfa halinde basılmıştır. Ayrıca Vefai yayınları tarafından 352 sayfada 1384 yılında basılmıştır.
- Muhammed Mehdi Fuladivend’in tercümesi, “Pişvayi Çehre-i Berhak Sayendekan” ismiyle Sazman-ı Tebligat-ı İslami tarafından 419 sayfada 1379 yılında basılmıştır.[10]
- Feride Mehdevi Damagani’nin Fransızca tercümesi, el-Hadi yayınları tarafından 1381 yılında basılmıştır. Çevirmenin belirttiğine göre bu kitap, Sahife-i Seccadiye’nin Fransızcaya ilk tercümesidir.
- Marya Amurti, Hüccetülislam Muhammed Muallimizade ve Nestur Paganu tarafından İmam Ali müessesi yayınlarınca Beyrut’ta “As-Sahifa al-Kamilah as-Sayyadiiah; Las Súplicas de As-Sayyad” ismiyle basılmıştır.
- Resul İsmailzade tarafından Azeri Türkçesine tercüme, el-Hadi yayınları tarafından 2003 yılında bir ciltte yapılmıştır.
Sahife’nin Açıklama ve Yorumları
Ağa Bozorg-u Tahrani’nin “ez-Zeria” kitabında yazdığına göre, açıklama ve yorumların sayısı 50 civarındadır.[11] Bazıları ise, 80’nin üzerinde açıklama ve yorumun olduğunu belirtmiştir.[12]
Farsça Açıklama ve Yorumlar
- Seyyid Alihan Medeni’nin yazdığı “Riyazu’s-Salikin fi Şerh-i Sahife-i Seyyidi’l Sacidin”.
- Ayetullah Cevadi Amuli’nin önsözünü yazdığı Hasan Memduhi Kirmanşahi’nin yazdığı 4 ciltlik “Şuhud ve Şinaht” açıklaması. Kum, İlimler Havzası, Defter-i Tebligat-ı İslami’ye bağlı Bostan-ı Kitab yayınları tarafından basılmıştır.
- Hüseyin Ensariyan’ın yazdığı “Diyar-ı Aşikan” adlı yorum ve açıklama kitabı.
- Seyyid Ali Naki Feyzulislam’ın yazdığı “Tercüme ve Şerh-i Sahife-i Kamile-i Seccadiye” kitabı. Merkez-i Neşr-i Asar-ı Feyzülislam tarafından basılmıştır.[13]
Arapça Açıklama ve Yorumlar
- Mirza Abdulvahhab b. Muhammed Salih Bergani Kazvini’nin (ö. 1249) yazdığı “Amalu’l Arifin fi Şerh-i Sahife-i Seyyidi’s-Sacidin” kitabı. Sahife-i Seccadiye’ye yazılmış çok kapsamlı mezci bir açıklamadır. Seyyid Ali Han Kebir’in yazdığı “Riyazu’s-Salih” kitabını, hadis ve rivayetleri, ünlü arif ve filozofların görüşlerini baz alarak, felsefi görüşleri dini inançlara bağlamaya ve filozofların teorilerini ele alarak yazılan bir yorumlama kitabıdır.
- Muhammed b. Ali b. Ahmed Şami’nin (12 yüzyıl) yazdığı “Esfaru’d-Daiin ale Şerh-i Sahife-i Seyyidi’l Abidin” kitabı.
- Gazi b. Kaşifuddin Muhammed Erdekani Yezdi’nin (1057 sonrası) yazdığı “et-Tuhfetu’r-Razaviyye fi Şerhi’s-Sahifeti’s-Seccadiye” kitabı. Safavi ikinci Şah Abbas’ın adıyla başlamış açıklama; kapsamlı bir açıklama olmasına ragmen, yalnızca ilk iki duasını açıklamıştır.
- Mirza Muhammed Ali b. Muhammed Nasir Gilani Çahardehi’nin (ö. 1334) yazdığı “Tibyanu’l-Lügat” kitabı.
- Gazi b. Kaşifuddin Muhammed Erdekani Yezdi’nin (1057 sonrası) yazdığı “et-Tuhfetu’r-Razaviyye fi Şerhi’s-Sahifeti’s-Seccadiye” kitabı. Yazar ilk önce kapsamlı bir açıklama yazmayı düşünmüş, ancak iki duanın arapça açıklamasından sonra, herkesin duaların esrar ve sırlarından yararlanması için açıklamayı Farsça diline çevirmiş ve Farsça yazmaya başlamıştır. Ancak öyle anlaşılıyor ki her iki açıklama da yarım kalmış ve Farsça dilinde 11 dua açıklanmıştır.[14]
Talikat ve Dipnotlar
- Molla Muhsin b. Murtaza Feyzi Kaşani’nin yazdığı “Talikat ale’s-Sahife-i Seccadiye” kitabı. “Sahife-i Seccadiye” kitabına özet olarak yazılmış bir açıklama, 1055 yılında yazılmıştır. Bu kitap “Şerh-i Sahife-i Seccadiye” ve “Haşiyeyi Sahife-i Seccadiye” kitapları adlarıyla da basılmıştır.
- Seyyid Muhammed Bakır b. Muhammed Hüseyni Eterabadi Mirdamad’ın (ö. 1041) yazdığı “Haşiye-i Sahife-i Seccadiye” kitabı, özet bir açıklamadır. Açıklamada kelimeler, felsefi ve bazen de heyet bilimi ve rical tartışmalarına da yer verilmiştir. Açıklamada kitapta yer alan önemli ve ince yerler açıklanmıştır. Mirdamad, bu kitabı “es-Sabu’ş-Şedad” kitabından sonra yazmıştır.
- Ebu Cafer Muhammed b. Mansur b. Ahmed b. İdris-i Hilli’nin (ö. 598) yazdığı “Haşiye ale’s-Sahifeti’l Kamile” kitabı. Kelimelerin anlamlarına yer verilen Sahife-i Seccadiye’ye yazılan kısa ve öz bir açıklamadır. Bu kitabın önemi, Sahife-i Seccadiye’ye yazılmış ilk ve en eski kitap olmasındandır.
Müstedrekler
Bazı âlimler tarafından Sahife-i Seccadiye’ye müstedrekler yazılmıştır. Müstedreklerden maksat, Sahife-i Kamile’de yer almayan İmam Seccad Zeynel Abidin’e (a.s) mensup dualardır. Bu dualardan bazıları şunlardan ibarettir:
- “Sahife-i Saniye”, kitabı, Vesailu’ş-Şia kitabının yazarı Şeyh Muhammed b. Hasan Hürr-ü Amuli yazmıştır.
- “Sahife-i Salise”, “Efendi” diye meşhur olan Mirza Abdullah b. İsa Maruf’un (yaklaşık olarak 1130 yılında) yazdığı Ed-Dureru’l Menzumetu’l Ma’sureti fi Cemi Li-Ali’d Ediye-i Seccadiye el-Meşhure”. Müellif bu kitapta, İmam Zeynel Abidin’e (a.s) mensup olup da Sahife-i Kamile ve Şeyh-i Hürr-ü Amuli’nin yazdığı ikinci sahifede (Sahife-i Saniye) yer almayan duaları toplamıştır.
- “Sahife-i Rabia”, Muhaddis Mirza Hüseyin Nuri Tabersi.
- “Sahife-i Hamise”, Allame Seyyid Muhsin Emin Amuli.
- “Sahife-i Sadise”, Şeyh Muhammed Bakır b. Muhammed Hasan Bircendi Kâini.
- “Sahife-i Sabia”, telif: “Müstedrek-i Nehcü’l Belağa” kitabının yazarı Şeyh Hadi Kaşifu’l Gıta.
- “Sahife-i Samine”, Hacı Mirza Ali Hüseyni Mer’aşi Şehristani Hairi yazmıştır.
- “Mülhakat-ı Sahife” Şeyh Muhammed, Şeyh Bahai’nin öğrencisidir ve “Taki Ziyabadi Kazvini” diye meşhurdur.[15]
Ehlisünnet Âlimleri Perspektifinde
İbn-i Şehraşub, “Menakib” adlı kitabında şöyle yazmaktadır:
- “Basra’da belagatçılardan birinin yanında Sahife-i Kamile’nin fesahatından konu açıldığında, o şöyle demiştir: ‘Ben de onun bir benzerini size yazıp beyan edebilirim.’ Sonra eline kalem almış ve başını yere eğmiş (hiçbir şey yazıp konuşamadan) ve o şekilde başı yerde kalarak ölmüştür.”[16]
1353 yılında Ayetullah Mer’aşi Necefi, Sahife-i Seccadiye’nin bir kopyasını Ehlisünnet âlimlerinden “Tantavi Tefsiri”nin yazarı (İskenderiye müftüsü) Tantavi’ye Kahire’ye göndermiştir. Tantavi, kitabı okuduktan sonra “Mahlûkun sözünden üstün ve yaratıcının sözünden aşağı sözler” diye kitabı övmüştür.[17]
{{{text}}}
İbn-i Cevzi, “Hasaisu’l Eimme” kitabında şöyle yazmaktadır:
- “Ali b. Hüseyin, Zeynel Abidin’in imla, inşa, konuşma niteliği, hitap ve Allah yanında hacetlerin arz edilmesi açısından Müslümanların üzerinde talim hakkı vardır. Zira eğer o olmasaydı, Müslümanlar Allah-u Teâlâ’ya dileklerini arz edemeyecek ve O'nunla nasıl konuşacaklarını bilemeyeceklerdi. Dolayısıyla o imam (a.s), insanlara istiğfar edildiğinde Allah’a nasıl hitap edileceğini öğretmiş ve Allah’tan yağmur rahmetini istediklerinde, hangi dille ve nasıl bunu yapacaklarını; düşmandan korkulduğunda, Allah’a nasıl sığınılacağını ve düşmanların kötülüklerinden nasıl kurtulabilineceğini öğretmiştir.”[18]
Zeki Mübarek, “el-Tasavvufu’l İslami ve’l-Edeb ve’l-Ahlak” kitabında Sahife-i Seccadiye’yi çeşitli yönlerden İncil’le aynı ayarda görmüştür. Şu farkla ki İncil, kalbi İsa b. Mesih’e, Sahife ise kalpleri İlahî eşiğe yöneltmektedir.[19]
Araştırma İçin Daha Fazla Bilgi
- Pejuheşname-i Sahife-i Seccadiye: Mecid Gulami Celise’nin kaleme aldığı kitapta Sahife-i Seccadiye’nin senet ve kopyaları incelenmiştir. Kum, Delil-i Ma, 1390.
- Toplu makaleler: Sahife-i Seccadiye’nin senet ve kopyaları ve kitapta yer alan dualarla ilgili rivayetlerin senet silsilesi incelenmiştir. Bu araştırma yazısında, Sahife-i Seccadiye’nin mevcut kopyaları, onunla ilgili rivayi senetler, tercüme ve açıklamalar tanıtılmıştır. İbn-i İdris’in haşiyesi, Kef’emi’nin kaleme aldığı sahife araştırması, Sahife-i Seccadiye’nin yeni tarzda yazılmış rivayetleri, müstedrek yazarları, Hamse Aşer münacatının tercümeleri, Sahefenin dipnot tercümeleri, kitabın önemli açıklamalarının tanıtımı, araştırma kitapları ve önemli bazı talikat ve dipnotlar tanıtılmıştır.
Ayrıca Bakınız
Dosya:Şiiler Neden Sahih-i Buhari’ye İtimat Etmemekte Ve Hadis Nakletmemektedirler..pdf
Kaynakça
- ↑ Ağa Bozorg-u Tahrani, ez-Zerie, c. 15, s. 18, 19.
- ↑ Mer’aşi Necefi’nin Sahife’ye yazdığı mukaddime, s. 46.
- ↑ Ağa Bozorg-u Tahrani, ez-Zerie, c. 15, s. 18, 19.
- ↑ Mer’aşi Necefi’nin Sahife’ye yazdığı mukaddime, s. 9.
- ↑ Bkz. Kunduzi, Yenabiu’l Meveddet, c. 1-2, s. 599.
- ↑ Mahname-i Kitab-ı Mah-ı Din, sayı: 51, 52, s. 105, 119.
- ↑ Sahife-i Seccadiye, 47. dua, satır. 56.
- ↑ Erbili, Keşfu’l Ğumme, c. 2, s. 89.
- ↑ İbn-i Ebi’l Hadid, Şerh-i Nehcü’l Belağa, c. 13, s. 220; Ensabu’l Eşraf, c. 1, s. 184; Sehmi, Tarih-i Curcani, s. 189.
- ↑ Mahname-i Kitab-ı Mah-ı Din, sayı: 49, 52; Makale-i Kitapşinasi Tafsili Sahife-i Seccadiye, Hekim Seyyid Muhammed Hüseyin.
- ↑ Ağa Bozorg-u Tahrani, ez-Zerie, c. 3, s. 359, 345.
- ↑ Hekim Seyyid Muhammed Hüseyin, Makale-i Kitapşinasiyi Tafsili Sahife-i Seccadiye, “Kitab-ı Mah-ı Din” dergisi, 1380, 1381.
- ↑ Sahife-i Seccadiye’nin Tahasüs Websitesi.
- ↑ Mahname-i Kitab-ı Mah-ı Din, sayı: 49, 52; Makale-i Kitapşinasiyi Tafsili Sahife-i Seccadiye, Hekim Seyyid Muhammed Hüseyin.
- ↑ Mer’aşi Necefi’nin Sahife’ye yazdığı mukaddime, s. 41, 43.
- ↑ Mer’aşi Necefi’nin Sahife’ye yazdığı mukaddime, s. 13.
- ↑ Mer’aşi Necefi’nin Sahife’ye yazdığı mukaddime, s. 37; Bkz. Sire-i Pişvayan, s. 270, 271.
- ↑ Mer’aşi Necefi’nin Sahife’ye yazdığı mukaddime, s. 43, 45’ten naklen.
- ↑ Mübeşşiri, Sahife-i Seccadiye, Mukaddime, s. 13’ten naklen.
Bibliyografi
- Erbili, Ebu’l Fetih, Keşfu’l Ğumme fi Ma’rifeti’l Eimme, Beyrut, Daru’l Avda, 1405 h.k.
- Belazuri, Ahmed b. Yahya b. Cabir, Ensabu’l Eşraf, Suheyl Zekkar ve Riyad Zerkuli baskısı, Beyrut, Daru’l Fikr, 1417 h.k.
- Tahrani, Ağa Bozorg, ez-Zerie ila Tesanifi’ş-Şia, Beyrut, Daru’l Avda, 1403 h.k.
- Sahife-i Seccadiye, Tercüme: Esadullah Mubeşşiri, Tahran, Neşr-i Ney, 1370.
- Sehmi, Hamza b. Yusuf, Tarih-i Cürcan, Alemu’l Kutub, Beyrut, Lübnan.
- Kunduzi, Süleyman b. İbrahim, Yenabiu’l Meveddet, Ali Cemal Eşref baskısı, Tahran, Usve, 1416 h.k.
- Mutezili, İbn-i Ebi’l Hadid, Şerh-i Nehcü’l Belağa, A’lemi baskısı, Beyrut, Müessese A’lemi, 1415 h.k.