Ebva Gazvesi

Öncelik: c, kalite: c
linksiz
resimsiz
yönlendirmesiz
wikishia sitesinden
(Veddan gazvesi sayfasından yönlendirildi)
Dosya:Ebva Bölgesi.jpg
Ebva Bölgesi

Ebva veya Veddan Gazvesi (Arapça:غزوة الأبواء); Hz. Resul'ün (s.a.a) ilk gazvesi olup, Hicri kameri ikinci yılın Sefer ayında meydana gelmiştir. Bu gazvede Kureyş kervanlarından biri hedef alınmış, ancak ona yetişilememiştir. Ayrıca Ebva bölgesinde Ben-i Damre kabilesi ile barış anlaşması yapılmıştır.

Ebva Bölgesi

Ana madde: Ebva

Ebva, Mekke ve Medine yolu üzerindeki Veddan bölgesi yakınlarında yer alan büyük bir köyün adıdır.[1] Hz. Resul-ü Ekrem’in (s.a.a) muhterem annesi, Amine binti Veheb’in mübarek kabri bu bölgededir.[2]

Ebva Gazvesi

Ebva gazvesi, "Veddan gazvesi" olarak da bilinmektedir. Hz. Resul-ü Ekrem’in (s.a.a) müşriklere karşı yaptığı ilk gazvedir ve Hicri-kameri ikinci yılda meydana gelmiştir. Bazıları bu gazvenin hicretin ikinci yılının sefer ayında (hicretin on birinci ayı) gerçekleştiğini[3] ve bazıları da bu gazvenin Medine’de on iki ay ikamet ettikten sonra, vuku bulduğunu yazmışlardır.[4]

Hz. Peygamber (s.a.a) Sa’d b. Ubade’yi kendi yerine vekil bırakarak, Muhacirlerden 60 atlı ile birlikte Kureyş kervanının ve Ben-i Damre b. Kenane gibi bölge kabilelerinin üzerine gitmek için Medine’den ayrıldı. Ensar’dan hiç kimse bu gazveye katılmadı.[5] Bu günde İslam ordusunun sancağı Hamza b. Abdulmuttalib’in elindeydi.[6]

Hz. Resulullah (s.a.a) Ebva bölgesine ulaştığında Kureyşlilerden bir eser yoktu. İslam ordusu Ebva bölgesinde konaklarken, Ben-i Damre kabilesi sulh ve barış anlaşması için Allah Resulünün (s.a.a) huzuruna geldi ve kabilenin reisi olan Mahşi b. Amr Müslümanlarla barış anlaşması imzaladı.[7]

Anlaşmanın İçeriği

Bu anlaşmada şunlar kararlaştırıldı:

  1. Onlar Allah Resulüne (s.a.a) ve Allah Resulü de (s.a.a) onlara karşı toplanmayacak.
  2. Bu maksatla (saldırı ve hücum) hiç bir düşmana yardımda bulunmayacaklar.

Bu gazve için on beş gündür Medine’den uzak kalan Hz. Resul-ü Ekrem (s.a.a), anlaşmanın yazılmasının ardından tekrar Medine’ye döndü.[8]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. İbn-i Rüste, c. 7, s. 178.
  2. İbn-i Hişam, c. 1, s. 177.
  3. Vakıdi, el-Mağazi, Mehdevi, Damgani, s. 8, Tahran, Merkez-i Neşr-i Danişgahi, ikinci baskı, 1369.
  4. Tabersi, Fazl b. Hasan, İ’lamu’l-Vera, s. 72, Daru’l-Kutubu’l-İslamiyye, Tahran.
  5. Sire-i Nebevi, tercüme: Seyyid Haşim Resul Mahallati, Tahran, Kitapçi, 1375, beşinci baskı, c. 1, s. 392 ve Ensabu’l-Eşraf, tahkik: Suheyl Zekkar ve Riyad Zerkeli, Beyrut, Daru’l-Fikr, 1417, birinci baskı, c. 1, s. 288.
  6. Tarih-i İbn-i Haldun, Ayeti, Abdu’l-Muhammed, c. 1, s. 408; el-İberi Tarih-i İbn-i Haldun, Müessese-i Mutalaat ve Tahkikat-ı Ferhengi, birinci baskı, 1363; İ’lamu’l-Vera, s. 72; el-Mağazi, s. 8; Allame Meclisi, Biharu’l-Envar, c. 19, s. 187; Müessesetu’l-Vefa, Beyrut, 1404.
  7. İbn-i Hişam, c. 1, s. 392; İbn-i Esir, el-Kamil, tercüme: Ebu’l-Kasım Halt, Müessese-i Matbuatiyi İlmi, 1371, c. 7, s. 125.
  8. Mağazi, tercüme: Mahmud Mehdevi Damgani, Tahran, Merkez-i Neşr-i Danişgahi, 1369, ikinci baskı, s. 8.

Bibliyografi

  • Vakıdi, Muhammed b. Ömer, el-Mağazi, tercüme: Mahmud Mehdevi Damgani, Tahran, Merkezi Neşri Danişgahi, 1369, ikinci baskı.
  • İbn-i Hişam, Abdulmelik, es-Siretu’n-Nebeviyye, tercüme: Seyyid Haşim Resuli Mahallati, Tahran, Kitapçi, 1375, beşinci baskı.
  • Belazuri, Ahmed b. Yahya, Ensabu’l-Eşraf, tahkik: Suheyl Zekkar ve Riyad Zerkeli, Beyrut, Daru’l-Fikr, 1417, birinci baskı.
  • İbn-i Esir, İzzuddin Ali, el-Kamil, tercüme: Ebu’l-Kasım Halt, Tahran, Tahran, Müessese-i Matbuatiyi İlmi, 1371.
  • Tabersi, Fazl b. Hasan, İ’lamu’l-Vera, Daru’l-Kutubu’l-İslamiyye, Tahran.
  • Pejuhe sitesi