Rahmetün Lil Âlemin (Lakap)

wikishia sitesinden
(Rahmet Peygamberi sayfasından yönlendirildi)
Bu makale Rahmetün Lil Âlemin lakabı hakkındadır. Peygamber'in şahsiyetini tanımak için Hz. Muhammed (s.a.a) makalesine bakınız.

Rahmetün Lil Âlemin (Arapça: رَحمةٌ لِلعالَمین), bütün alemlere rahmet anlamına gelen, Enbiya Suresi 107. ayette geçen, İslam Peygamberi Muhammed bin Abdullah'ın (s.a.a) lakaplarından biridir. Peygamber Efendimiz'e (s.a.a) Rahmet kelimesi Tevbe Suresi 128. ayet ve Al-i İmran Suresi 159. ayette de geçmektedir. Nebi-ür-Rahme (نَبی‌ُالرَحْمه) veya Merhamet Peygamberi, aynı Kur'an ifadesinden türetilen bir başka Peygamber lakaplarından biridir.[1]

Şia İmamları'nin rivayetlerinde de Resûlullah için Rahmetün Lil Âlemin tabiri kullanılmaktadır; Örneğin: Basair ed-Derecat'ta geçen rivayetler[2] veya İmam Hasan Mücteba'dan (a.s) Fırat Kufi'nin tefsirinde nakledilen rivayetler[3] veya Cuma namazı hutbesinde bu ifadeyi kullanan İmam Bakır'ın (a.s) bir rivayeti.[4] Ayrıca İmam Kazım'dan (a.s) bir hadis[5] ve İslam Peygamberi'nden rivayet edilen başka bir hadis.[6]

Şii ve Sünni müfessirler Peygamber'in Rahmet olmaĝi için üç anlam zikretmişlerdir: Peygamber'in risaletinin evrenselliği ve sölümsüzlüğü, Herkese mutluluk ve mesutluk, İlahi cezanın engellenmesi.[7]

Müfessirlere göre buradaki azabın manası, bir milleti yok eden çaresizlik azabıdır (İstisal azabı).[8] Molla Fethullah Kaşani bu manayı Enfal Suresi'nin 33. ayetinden anlamıştır, çünkü bu ayette Peygamber Efendimize, Sen halkın arasında olduğun sürece Allah'ın onlara azap etmeyeceğini söylemektedir.[9]

Feyz Kaşani, Safi Tefsirinde, Peygamber Efendimiz'den (s.a.a) sonra Hasftan (toprağa gömülmekten) emin olmayı ve İstisal azabıyla Mesh (Dönüşüm) ve yok olmaktan emin olmayı da bu rahmetin örnekleri olarak görür.[10]

Ayrıca Bakınız

Kaynakça

  1. Haşimi Şah Kobadi, "Peygamberin Hayatında Alemlere Merhamet Kavramının İncelenmesi", s.39.
  2. Seffar Kumi, Basair ed-Derecat, 1404 h.k, cilt.1, s.381.
  3. Kufi, Tefsir Fırat Kufi, 1410 h.k, s. 197.
  4. Kuleyni, El-Kafi, 1364 h.ş, cilt.3, s.422.
  5. Kuleyni, El-Kafi, 1364 h.ş, cilt.3, s.148.
  6. Kuleyni, El-Kafi, 1364 h.ş, cilt.3, s.395.
  7. Ĝazanfari ve Zarei, Kur'an'da Peygamber'in Rahmetün Lil Âlemin Olması, s.70.
  8. Örneğin bkz. Abulfutuh Razi, Ruz el-Cenan, cilt 13, s. 289; Kaşani, Menhac es-Sadikin, 1371 h.ş, cilt.6, s.117.
  9. Kaşani, Menhac es-Sadikin, 1371 h.ş, cilt.6, s.117.
  10. Feyz Kaşani, es-Safi, 1416 h.k, cilt.3, s.359.

Bibliyografi

  • Abulfutuh Razi, Huseyin bin Ali, Ruz el-Cinan ve Ruh el-Cinan, Meşhed, İslam Araştırmaları Vakfı, 1371 h.ş.
  • Seffar Kumi, Muhammad bin Hasan, Basa'ir el-Derecat, Araştırma: Muhsin Kuçebaĝi, Kum, Ayetullah el-Maraşi Okulu, 1404 h.k.
  • Ĝazanfari, Ali ve Mustafa Zarei Belut Bangan, «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین» ,Üç Aylık İslam Dinleri Yaklaşık Çalışmaları Dergisi, Sayı 41, Sonbahar 1394 h.ş.
  • Feyz Kaşani, Mollah Muhsin, es-Safi, Tahran, Sadr Okulu, 1373 h.ş.
  • Kaşani, Molla Fethullah, Menhac es-Sadikin, Tahran, İslamie, 1378 h.ş.
  • Kuleyni, Muhammed bin Yakub, el-Kafi, Düzenleyen: Ali Ekber Ĝeffari, Tahran, Dar el-Kitab el-İslamiye, 1364 h.ş.
  • Kufi, Fırat bin İbrahim, Fırat el-Kufi Tefsiri, Araştırma: Muhammed el-Kazim, Tahran, Kültür ve İslami Rehberlik Bakanlığı, 1410 h.k.
  • Haşimi Şahkubadi, Seyyid Riza, "Peygamber'in Hayatında Alemlere Merhamet Kavramının İncelenmesi", Ehl-i Beyt Araştırmaları Çalışmaları, No. 1, Sonbahar ve Kış 1393 h.ş.