Zilkade Ayında Pazar Günü Kılınan Namaz

Tövbe namazı veya Zilkade Ayının ilk Pazar günü kılınması gereken namaz (Arapça: صلاة يوم الأحد من شهر ذي القعدة), dört rekatlı bir namazdır. Bu namaz çok faziletli bir namaz olup, bağışlanmak ve imanlı bir şekilde ölmek isteyenler için Peygamber Efendimiz tarafından Müslümanlara tavsiye edilmiş çok değerli bir namazdır.

Namazın Kılınma Şekli

Zilkade Ayının ilk Pazar günü (ve yılın hangi günü kılınmak istenirse ayrıca kılınabilir) kılınması gereken tövbe namazı şu şekildedir: Allah Resulü (s.a.a) namazın şu şekilde kılınmasını bizzat kendisi buyurmuştur: “Pazar günü önce gusül alınmalı (gusül öncesi veya sonrası) abdest almalıdır. Sonra sabah namazı gibi iki şer iki şer olmak üzere dört rekatlı namaz kılmalıdır (Namazın niyeti için, tövbe namazı kılıyorum gurbeten ilallah veya Allah rızası için kılıyorum demesi yeterlidir) Namazın birinci ve ikinci rekatlarında bir defa Fatiha suresi üç defa ihlas suresi, bir defa “felak” ve “nas” sureleri peş peşe okunmalıdır. Namazlar bittikten sonra 70 kere “Esteğfirullahe rabbi ve etubu ileyh” diyerek istiğfar etmeli. Sonra şu zikri demelidir:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلىِّ الْعَظيمِ “la havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim”

Sonra şu duayı okumalıdır:

يا عَزيزُ يا غَفّارُ، اِغْفِرْ لى ذُنُوبى، وَذُنُوبَ جَميـعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اَنْتَ “Ya azizu ya ğaffar, iğfirli zunubi, ve zunube cemiel muminine vel mu'minat, fe innehu la yeğfiruz zunube illa ente”

“Ey kudretli, ey bağışlayan! Benim ve tüm mümin erkek ve kadınların günahlarını bağışla. Hiç şüphesiz senden başka günahları bağışlayan yoktur.”^[1]

Namazın Fazileti

Bu namaz hakkında Hz. Resulü Ekrem’den (s.a.a) çok sayıda hadisler nakledilmiştir. Onlardan birisi şu şekildedir: “Her kim bu namazı kılarsa tövbesi kabul olur, günahları bağışlanır, namaz kılanın kendisine ve ailesine bereket sebebi olur, Kıyamet günü ondan maddi ve manevi alacaklı olanlar, hakkı olanlar ondan razı olurlar, imanlı olarak dünyadan göçer, kabri onun için geniş ve nurani olur, anne ve babası ondan razı olur, onlar da Allah’ın mağfiretine şamil olurlar, soyundan gelenler bağışlanır, rızkı artar, ölüm meleği canını aldığı sırada ona hoşgörülü davranarak canını rahat alır.”^[2]

Allah Resulüne (s.a.a) ya Resülallah! Eğer bu ameli başka günler yaparsak aynı sevabı alır mıyız? Diye sorduklarında Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aynı sevap ve özelliğe sahiptir.” Sonra şöyle buyurdu: “Bunları miraç gecesinde Cebrail bana öğretti.”

Namazın Vakti

Bu namazın asıl kılınma zamanı Zilkade ayının ilk Pazar günüdür, ancak nakledilen rivayetin son bölümünde^[3] de belirtildiği gibi başka ayların Pazar günlerinde de bu ibadet yerine getirilebilir ve bu sevabı alır.

Hadisin Senedi

Seyyid İbn Tavus, İkbalu’l A’mal kitabında “Zilkade ayının amelleri” bölümünde^[4] bu namazı Enes bin Malik’in nakliyle Hz. Resulü Kibriya Efendimizden (s.a.a) rivayet etmiştir.^{[Not 1]}^[5]

Dış Bağlantılar

Tövbesinin kabul olmasını isteyenler için bir Fırsat

Kaynakça

↑ Kummi, Mefatihu’l Cinan, s. 344.
↑ Kummi, Mefatihu’l Cinan, s. 344.
↑ İkbalu’l A’mal, c. 1, s. 308.
↑ İbn Tavus, c. 2, s. 13.
↑ İbn Tavus, c. 1, s. 308;

↑ İkbalu’l A’mal kitabında yer alan metin şu şekildedir: فیما نذکره ممّا یعمل فی یوم الأحد من الشّهر المذکور و ما فیه من الفضل المذخور وجدنا ذلک بخطّ الشیخ علی بن یحیی الخیاط رحمه اللّه و غیره فی کتب أصحابنا الإمامیة، و قد روینا عنه کلّما رواه، و خطّه عندنا بذلک فی إجازة تاریخها شهر ربیع الأوّل سنة تسع و ستّمائة، فقال ما هذا لفظه: روی أحمد بن عبد اللّه، عن منصور بن عبد الحمید، عن أبی أمامة، عن انس بن مالک قال: خرج رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله یوم الأحد فی شهر ذی القعدة فقال: یا أیها النّاس من کان منکم یرید التّوبة؟ قلنا: کلّنا نرید التوبة یا رسول اللّه، فقال علیه‌السلام: اغتسلوا و توضّئوا و صلّوا اربع رکعات و اقرءوا فی کلّ رکعة فاتحة الکتاب مرّة و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ثلاث مرّات و المعوّذتین مرة، ثمّ استغفروا سبعین مرّة، ثمّ اختموا بلا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلی العظیم، ثم قولوا: یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الَّا انْتَ. ثم قال علیه‌السلام: ما من عبد من أمّتی فعل هذا الّا نودی من السّماء: یا عبد اللّه استأنف العمل فإنّک مقبول التّوبة مغفور الذنب، و ینادی ملک من تحت العرض: أیها العبد بورک علیک و علی أهلک و ذریتک، و ینادی مناد آخر: أیها العبد ترضی خصماؤک یوم القیامة، و ینادی ملک آخر: أیها العبد تموت علی الایمان و لا یسلب منک الدّین و یفسح فی قبرک و ینوّر فیه، و ینادی مناد آخر: أیها العبد یرضی أبواک و ان کانا ساخطین، و غفر لأبویک ذلک و لذرّیتک و أنت فی سعة من الرّزق فی الدنیا و الآخرة، و ینادی جبرئیل علیه‌السلام: انا الّذی آتیک مع ملک الموت ان یرفق بک و لا یخدشک اثر الموت، انّما تخرج الروح من جسدک سلا. قلنا: یا رسول اللّه لو انّ عبدا یقول فی غیر الشهر؟ فقال علیه‌السلام: مثل‏ ما وصفت، و انّما علّمنی جبرئیل علیه‌السلام هذه الکلمات أیام أسری.

Bibliyografi

İbn Tavus, Ali bin Musa, İkbalu’l A’mal, tercüme: Ruhi Muhammed, Semau Kalem, Kum, ş. 1388.
İbn Tavus, Ali bin Musa, İkbalu’l A’mal, Daru’l Kutubu’l İslamiye, Tahran, k. 1409.
Kummi, Mefetihu’l Cinan, Meş’er, Kum, ş. 1387.

[1] Kummi, Mefatihu’l Cinan, s. 344.

[2] Kummi, Mefatihu’l Cinan, s. 344.

[3] İkbalu’l A’mal, c. 1, s. 308.

[4] İbn Tavus, c. 2, s. 13.

[6] İbn Tavus, c. 1, s. 308;

[5] İkbalu’l A’mal kitabında yer alan metin şu şekildedir: فیما نذکره ممّا یعمل فی یوم الأحد من الشّهر المذکور و ما فیه من الفضل المذخور وجدنا ذلک بخطّ الشیخ علی بن یحیی الخیاط رحمه اللّه و غیره فی کتب أصحابنا الإمامیة، و قد روینا عنه کلّما رواه، و خطّه عندنا بذلک فی إجازة تاریخها شهر ربیع الأوّل سنة تسع و ستّمائة، فقال ما هذا لفظه: روی أحمد بن عبد اللّه، عن منصور بن عبد الحمید، عن أبی أمامة، عن انس بن مالک قال: خرج رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله یوم الأحد فی شهر ذی القعدة فقال: یا أیها النّاس من کان منکم یرید التّوبة؟ قلنا: کلّنا نرید التوبة یا رسول اللّه، فقال علیه‌السلام: اغتسلوا و توضّئوا و صلّوا اربع رکعات و اقرءوا فی کلّ رکعة فاتحة الکتاب مرّة و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ثلاث مرّات و المعوّذتین مرة، ثمّ استغفروا سبعین مرّة، ثمّ اختموا بلا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلی العظیم، ثم قولوا: یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الَّا انْتَ. ثم قال علیه‌السلام: ما من عبد من أمّتی فعل هذا الّا نودی من السّماء: یا عبد اللّه استأنف العمل فإنّک مقبول التّوبة مغفور الذنب، و ینادی ملک من تحت العرض: أیها العبد بورک علیک و علی أهلک و ذریتک، و ینادی مناد آخر: أیها العبد ترضی خصماؤک یوم القیامة، و ینادی ملک آخر: أیها العبد تموت علی الایمان و لا یسلب منک الدّین و یفسح فی قبرک و ینوّر فیه، و ینادی مناد آخر: أیها العبد یرضی أبواک و ان کانا ساخطین، و غفر لأبویک ذلک و لذرّیتک و أنت فی سعة من الرّزق فی الدنیا و الآخرة، و ینادی جبرئیل علیه‌السلام: انا الّذی آتیک مع ملک الموت ان یرفق بک و لا یخدشک اثر الموت، انّما تخرج الروح من جسدک سلا. قلنا: یا رسول اللّه لو انّ عبدا یقول فی غیر الشهر؟ فقال علیه‌السلام: مثل‏ ما وصفت، و انّما علّمنی جبرئیل علیه‌السلام هذه الکلمات أیام أسری.

[1]

[2]

[3]

[4]

[Not 1]

[5]