Arafat

wikishia sitesinden
Arafat'ta Hacılar

Arafat (Arapça: عَرَفات) veya Arefe (Arapça: عَرَفه), Mekke'nin doğusunda on sekiz kilometre karelik bir alana verilen addır. Ayrıca Arefe olarak da bilinen Arafat Hac farizasını yerine getirmek isteyen Hacıların burada belli bir süre konaklamalarını gerektiren ve böylelikle Haccın erkanlarından birini oluşturan bölgedir. Zilhiccenin 9'unda Hacılar Arafat çölünde bir süre geçirmek zorundadırlar. Peygamber Efendimizden (s.a.a) edinilen bir hadise göre, ancak Arafat'ta bulunarak affedilebilecek günahlar vardır. İmam Hüseyin (a.s) Arafat topraklarında Arefe Duasını okumuştur.

Genel Bilgi

Mescid-i Haram'a giden Arafat yolu

Mekke'nin doğusunda geniş ve düz bir arazi olan Arafat, günümüzde Mekke'ye 21 kilometre uzaklıkta ve on sekiz kilometrekarelik bir alana sahiptir.[1]

Cebelü-l Rahme, Arafat'ın kuzeydoğusunda yer alır[2] ve bu nedenle "Cebelü-l Arafat" olarak da adlandırılır, yani “Arafat Dağı”.[3]

Arafat toprakları Fıkıh’i açıdan kutsal (Harem) toprakların bir parçası sayılmaz,[4] Ancak sınırları bir takım işaretler ve panolar yardımıyla farklı tarihsel süreçlerde kesin olarak tanımlanmıştır.[5]

Yerel rivayetlere göre Hz. İbrahim (a.s) döneminde eşi Hacer'in Mekke'ye göçün ettiği olayda Cürhüm Kavmi Arafat'ta yaşıyordu.[6] Bazı eski coğrafyacılar Arafat'tan küçük bir köy olarak bahsetmişlerdir.[7]

Etimoloci

H. Kameri Onuncu asrının tarihçilerinden Muhammed bin Abdurrahman Sahavi'ye göre, Arafat kelimesi tıpkı “kasabat” (kasaba kelimesinin çoğul hali) kelimesi gibi Arefe kökünden gelmektedir. Arefe bölgedeki yerleşim yerlerinin adıdır, Arafat ise bu yerleşim yerlerinin çoğul hali, yani bütün bölgeye verilen isimdir.[8]

Bazı rivayetlere göre Cebrail Hac ibadetlerini Hz. İbrahim'e öğretirken Arafat'ta ona: «أعرَفتَ مناسکَک؟» yani "Erkanlarını öğrendin mi?" diye sordu ve İbrahim "Evet" cevabını verdi. Bundan ötürü Cebrail'in sorusundaki "A'arafte" atıfta bulunularak, o bölgeye Arafat veya Arefe denilmiştir.[9] Bazı kaynaklar Arafat'ı Adem ve Havva'nın ilk buluşma yeri ve tanıştıkları yer olarak kabul etmektedir.[10] Nitekim Arafat, Müslümanların Allah’a Günahlarını itiraf ettikleri ve Allah’tan af diledikleri bir mekan olarak meşhur olmuştur.[11]

Kur'an-ı Kerim'de, Bakara Suresi'nin 198. Ayetinde Haccın kural ve ritüellerinden bahsedilirken Arafat'tan da söz edilmektedir.[12]

Önemi

Arafat, Hac yükümlülüğünün farzlarından biridir[13] ve İslam'ın kutsal saydığı mekânlardan biridir.[14] Arafat'ta konaklama, Hacın temel şartlarından biridir ve bu olmadan hac eda edilmiş sayılmaz. Bu kaideye göre hacılar, Zilhiccenin dokuzuncu günü öğleden akşam namazı ezanına kadar Arafat çölünde konaklamalıdır.[15]

İslam'dan önce bazı Mekkeliler kendilerini kutsal toprakların insanı ve seçkin kişiler olarak gördükleri için Arafat'taki konaklama gibi bazı hac farizalarını yerine getirmiyorlardı.[16] Bazı Sünni hadis kaynaklarına göre Peygamber (s.a.a) İslam’dan önce de Arafat'ta konaklamıştır.[17]

Peygamber Efendimizden (s.a.a) rivayet edilen bir hadise göre: Arafe günü akşam güneş batarken Allah, Arafat'ta konaklayanlara meleklerine göstererek övünç duyar ve onların bütün günahlarını bağışlar.[18] Hacıların Arafat'ta konaklaması ve orada belli bir süre beklemesi günahların bağışlanma nedeni olarak kabul edilir. Nitekim yine Peygamber Efendimizden (s.a.a) edinilen başka bir rivayete göre, sadece Arafat'ta affedilen günahlar vardır.[19] İmam Sadık'tan (a.s) alınan bir rivayette en büyük günahkâr, Arafat'tan döndüğünde affedilmeyen günahkardır.[20] Arafat aynı zamanda Dahvu’l-Arz ile ilgili rivayetlerde Kâbe’nin ve Mina’nın yanı sıra yeryüzünün yayılıp döşendiği yerlerden bir tanesidir.[21] İmam Hüseyin (a.s) Arafat’ta konakladığı esnada çadırından dışarı çıkarak Arafat’ın dışında (Cebelü-l Rahme'deki Arafat Dağı'nın sol kısmında) Arefe Duası’nı yüksek sesle okumuştur.[22]

Kaynakça

  1. ↑ Pouramini, "Arafat'a Yönelik Bir Tutum", s.164.
  2. ↑ Brusvi, Uzah al-Masalek, 1427 h.k, s.468; Jafarian, İslami eserler Mekke ve Medine, 1382 h.ş, s. 131.
  3. ↑ Kurdi, Al-Tarikh Al-Quwaim Le Makka va Beytullah Al-Karim, 1420 h.k, Cilt 1, 492.
  4. ↑ Sadouq, Man La Yahzorohu-l Faqih, 1413 h.k, 2. cilt, s. 464; Heravi, al-Isharat Ila Marifa al-Ziyarat, 1423 h.k, s.74.
  5. ↑ Caferiyan, Mekke ve Medine İslam eserleri, 1382 h.ş, s. 129 ve 130; İbn-i el-Fakih, El-Baldan, 1416 h.k, s.78; Brusoi, Avadh el-Masalak, 1427 h.k, s. 468; Şeyh Saduk, Man La Yahzorohu-l Faqih, 1413 h.k, 2. cilt, s. 463.
  6. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1393 h.k, cilt 1, s. 288-289 ve 294.
  7. ↑ el-Astibsar fi Ajaib al-Amsar,, 1986, s.35.
  8. ↑ Sehavi, El-Boldaniyat, 1422 h.k, s.225.
  9. ↑ Arzaki, Mecca Nevs, 1416 h.k, 1. cilt, s.67; Fakihi, Mecca Nevs, 1424 h.k, cilt 5, s.9.
  10. ↑ Sehavi, El-Boldaniyat, 1422 h.k, s.225; Biazar Şirazi, Kur'an kıssalarının arkeolojisi ve tarihi coğrafyası, 1380 h.ş, s. 240.
  11. ↑ Sehavi, El-Boldaniyat, 1422 h.k, s.225.
  12. ↑ meali:(Hac yolculuğu esnasında ticaret yaparak) Rabbinizden gelecek bir lütuf (kazanç) aramanızda size bir günah yoktur. Arafat'tan hep birlikte akın edince, Meş'aru'l Haram'da Allah'ı anın; sizi doğru yola ilettiği için O'nu anın; oysa siz ondan önce sapmışlardan idiniz (Bakara Suresi, 198. ayet).
  13. ↑ Fıkıh Sözlüğü, 1392, cilt 5, s. 376.
  14. ↑ Fıkıh Sözlüğü, 1392, cilt 5, s. 375.
  15. ↑ Mousavi Şahroudi, Kapsamlı Hac Ayinleri Fetvası, 1428 Hicri Kameri, s. 173 ve 174.
  16. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1393 Hicri Kameri, 2. cilt, s. 80.
  17. ↑ Müdür Şanachi, "Peygamberin Hac (PBUH)", s.83.
  18. ↑ Nouri, Mustadrak el-vasa'il, 1408 Hicri Kameri, cilt 8, s.36.
  19. ↑ Nouri, Mustadrak el-vasa'il, 1408 Hicri Kameri, cilt 10, s.30.
  20. ↑ Şeyh Saduk, hukukçunun huzurundan, 1413 Hicri Kameri, 2. cilt, s. 211; Nouri, Mustadrak el-vasa'il, 1408 Hicri Kameri, cilt 10, s.30.
  21. ↑ Şeyh Saduk, Layhdhra el-Fakih'den, 1413 Hicri Kameri, 2. cilt, s.241.
  22. ↑ İmrani, "Belgenin İncelenmesi ve Arafa İmam Hüseyin'in (a.s) sonraki duası", s.65.

Bibliyografya

  • Kur'an-ı Kerim.
  • İbn-i el-Fakih, Ahmad İbn-i Muhammed, el-Boldan, Yusuf el-Hadi, Beyrut, kitap alimi, 1416 h.k.
  • Azraki, Abu el-valid, Ahbar Makkah ve eserleri arasında ne var ki, Molhas ve Rushdi Saleh'in Düzeltilmesi, Beyrut, 1416 h.k.
  • Al-Astabsar Fi Ajaib Al-Amasr, bilinmeyen yazar, Saad Zaghloul Abdul Hamid tarafından düzeltildi, ، Bağdat, Dar el-Şun el-Thakafiyah, 1986.
  • Brusvi, Muhammed İbn-i Ali, Uzah al-Masalik ila Marafah al-Baldan va al-Mamalik, Beyrut, Dar el-Gharb el-Islami, birinci baskı, 1427 h.k.
  • Biazar Şirazi, Abdolkarim, Kur'an kıssalarının arkeolojisi ve tarihi coğrafyası, Tahran, İslam Kültürü Yayıncılık Ofisi, 1380 h.ş.
  • Pouramini, Muhammed Amin, "A Attitude To Arafat", Mikat Hacc Magazine, cilt 11 ve 12, yaz 1374 h.ş.
  • Caferyan, Rasul, Mekke ve Medine İslam eserleri, Tahran, Mash'ar, 1382 h.ş.
  • Sehavi, Muhammed İbn-i Abd el-Rahman, el-Boldaniyat, Hussam İbn-i Muhammed katan tarafından düzeltildi, ‌riad, Dar el-Ata ', 1422 h.k.
  • Şeyh Saduk, Muhammed İbn-i Ali, Man La Yahzaro Al-Faqih, Kum, Öğretmenler Cemiyeti Yayınları, 1413 h.k.
  • Tebatebayi, Seyyed Muhammed Hussein, el-Mizan Fi Tafsir el-kuran, Beyrut, Bilimsel Yayınlar Vakfı, 1393 h.k/ 1973.
  • Omrani, Mesoud, "Belgenin incelenmesi ve Arafa İmam Hüseyin'in (AS) aşağıdaki duası", Meshkuh Magazine, Cilt 110, Bahar 1390 h.ş.
  • Fakihi, Muhammed İbn-i Ishak, Eski Çağda Mekke Haberleri ve Hadis, Mekke, el-Asadi Okulu, Dördüncü Baskı, 1424 h.k.
  • Ehl-i Beyt'in dinine göre fıkıh kültürü, Mahmoud Hashemi Shahroudi'nin gözetiminde İslam Hukuku Enstitüsü'nün Ehl-i Beyt dini üzerine araştırma ve yazarlığı, cilt 5, Kum, Din üzerine İslami Fıkıh Enstitüsü Ehl-i Beyt, 1392 h.ş.
  • Kurdi, Muhammed Tahir, el-Tarikh el-kavim Lamka ve Baitullah el-Karim, ‌ Beyrut, Dar Khidr, 1420 h.k.
  • Şanachi'nin yöneticisi Kazem, "Peygamber (s.a)'in haccı , Mikat Hac" dergisinde, cilt 25 ve 26, 1377 h.ş kışı.
  • Mousavi Shahroudi, Seyyed Morteza, Jame al-Fatawi Hac Ritüelleri: On seçkin otoritenin fetvasına uygun yeni bir yöntemle, Tahran, Mashaar Yayınevi, 1428 h.k.
  • Nouri, Hussein bin Muhammed Taki, Mustadrak el-vasa'il va Mustanbat el-Masa'il, Beyrut, Alol'Bayt Lahia Le Ihya-Trath Vakfı, 1408 h.k/ 1987.
  • Heravi, Ali İbn-i Ebu Bekir, Al-Isharat Ila Ma'rifati Ziyarat'ı, Ömer Ali, Kahire, Din Kültürü Kütüphanesi, 1423 h.k.


"https://tr.wikishia.net/w/index.php?title=Arafat&oldid=79408" sayfasından alınmıştır