Tecafi
Tecâfî (Arapça: التجافي), cemaat namazı kılarken teşehhüd esnasında, namaz kılanın yarı kalkık duruşuna denir. Aynı zamanda rükû ve secdede elleri açmaya da tecafi denir.
Teşehhüdde: Eğer cemaate katılan kişi, imamın namazının ikinci veya son rekatında imama uyarsa, imam teşehhüd okurken tecafi yapar.[1] Yani iki elinin ve ayaklarının parmaklarını yere koyar ve dizlerini yukarı kaldırır. Ayetullah Hamaney, Ayetullah Mekarim Şirazi, Ayetullah Vahid Horasani ve Ayetullah Sistani gibi mercilerin görüşüne göre, ikinci rekatın teşehhüdünde tecafi yapmak vacip ihtiyattır; ancak dördüncü rekatta namaz kılan kişi tecafi yapabilir veya kalkıp namazının geri kalanını kılabilir. Fakihlerin görüşüne göre, namaz kılan kişi tecafi halindeyken susabilir veya teşehhüd zikrini veya başka bir zikri söyleyebilir.[2]
Rükû ve secdede: Erkekler için müstehap olan dirsekleri açmak anlamına gelir. Rükû halindeyken buna "tecnih" denir ki, kişi rükû halinde iki kanat gibi kollarını ve dirseklerini vücudundan uzaklaştırır ve sadece avuç içlerini dizlerinin üzerine koyar.[3] Rivayetlerde, karnı yerden kaldırmak ve elleri açılmış iki kanat gibi tutmaya "tehavvi" denir.[4] Rükû ve secdede tecafi yapmak erkekler için müstehaptır.[5] Ancak 13. yüzyıl Şii fakihi Molla Ahmed Neraki, Müstenedü'ş-Şia adlı eserinde Fazıl'dan naklederek, secdede karnı yerden kaldırmak anlamındaki tecafinin vacip olduğunu belirtir; çünkü tecafi yapılmadan secde geçerli sayılmaz.[6]
Kaynakça
- ↑ Bir grup araştırmacı, Ehl-i Beyt mezhebine göre Fıkıh Kültürü, 1426 h.k, c. 2, s. 353.
- ↑ «از تجافی در نماز چه میدانیم», Resmi Havza Haber Ajansı.
- ↑ Necefî, Cevâhirü’l-Kelâm, c. 10, s. 105; Bir grup araştırmacı, Ehl-i Beyt mezhebine göre Fıkıh Kültürü, 1426 h.k, c. 2, s. 353.
- ↑ Hurr Amili, Vesailü'ş-Şia, Müessesetü Alu'l-Beyt, c. 6, s. 341.
- ↑ Necefî, Cevâhirü’l-Kelâm, c. 10, s. 105.
- ↑ Nerâkî, Mollâ Ahmed, Müstenedü’ş-Şîa, Müessesetü Alu'l-Beyt, c. 4, s. 558.
Bibliyografi
- «از تجافی در نماز چه میدانیم», Resmi Havza Haber Ajansı.
- Amili, Hurr, Muhammed bin Hasan, Tefsil-i Vesailü'ş-Şia ila Tahsil-i Mesailü'ş-Şeria, 1409 h.k, Müessesetü Alu'l-Beyt aleyhimu's-selam.
- Bir grup araştırmacı, Ehl-i Beyt mezhebine göre Fıkıh Kültürü, 1426 h.k.
- Necefi, Muhammed Hasan, Cevahirü'l-Kelam fi Şerh-i Şeraiü'l-İslam, 1404 h.k, Dar İhyaü't-Türas el-Arabi.
- Neraki, Müstenidu'ş-Şia, Ahmed bin Muhammed Mehdi en-Neraki, Araştırma: Müessesetü Alu'l-Beyt aleyhimu's-selam li İhyaü't-Türas Meşhed el-Mukaddese, Yayıncı: Müessesetü Alu'l-Beyt aleyhimu's-selam li İhyaü't-Türas Kum, t.y.