Hz. Zeyneb’in İbn-i Ziyad’la Münazarası
Hz. Zeyneb’in (s.a) Ubeydullah bin Ziyad ile yaptığı münazara, Aşura vakıasından sonra Hz. Zeynep (s.a) ile Yezid’in Kufe valisi Ubeydullah b. Ziyad arasında gerçekleşmiştir. Hz. Zeynep (s.a) İbn-i Ziyad’a karşı: “Ma raeytu illa cemila/Biz güzellikten başka bir şey görmedik” sözünü, bu münazarada söylemiştir.
Yer ve Zaman
Bu münazara hicretin 61. yılı Muharrem Ayında Kerbela vakıasından, Kerbela şehitlerinin kesik başları ve esirler Kufe’ye getirildikten sonra, Kufe’de İbn-i Ziyad’ın sarayında gerçekleşmiştir. İbn-i Ziyad, sarayında oturmuş ve halkın saraya girmesine izin vermiştir. İmam Hüseyin’in (a.s) mübarek kesik başını önüne koymalarını, İmam Hüseyin’in (a.s) çocuklarını ve kadınlarını huzuruna getirmelerini emretmiştir. Kadın ve çocukların etrafını sardığı Hz. Zeynep (s.a) en eski elbiselerini giyip, tanınmayacak bir şekilde meclise gelerek, bir kenara oturmuştur.
Münazaranın Metni
Ubeydullah şöyle dedi: “Şu kenarda oturmuş ve başkalarının etrafını sardığı kadın kimdir?” Hz. Zeynep (s.a) cevap vermedi. Ubeydullah sorusunu tekrarladı ve hizmetkârlardan biri “O İslam Peygamberinin kızı Fatıma’nın kızı Zeynep’tir” dedi.
Hz. Zeyneb’in (s.a) İbn-i Ziyad ile Münazarası
İbn-i Ziyad: Allah’a hamdolsun ki sizin aileyi rezil etti; öldürdü ve söylediklerinizin yalan olduğunu gösterdi.
Hz. Zeyneb (s.a): Allah’a hamdolsun ki bizi Peygamberiyle (Bizim ailemizden seçmekle) saygın kıldı ve (Tathir ayetine işaret ederek) bizi tertemiz eyledi. Fasıktan başkası rezil olmaz ve kötü işler yapandan başkası yalan söylemez. Kötü şeyler yapan biz değiliz, diğerleridir (yani Yezit, sen ve taraftarlarınız). Övgü sadece Allah’a mahsustur.
İbn-i Ziyad: Gördün mü Allah ailenize ne yaptı?
Hz. Zeyneb (s.a): Güzellikten başka bir şey görmedik! Onlar öyle kimselerdir ki Allah öldürülmelerini mukadder kılmıştı. Onlar da itaat edip, ebedi istirahat yerlerine koştular. Pek yakında (kıyamet gününde) Allah onlarla seni karşılaştıracaktır. Onlar seni Allah katında şikâyet edecek ve haklarını talep edeceklerdir. Şimdi o gün kimin zafer kazanacağını düşün; anan yasını tutsun ey Mercane oğlu! *
İbn-i Ziyad: Allah, itaat etmeyen kardeşin Hüseyin’i, ailesi ve ordusunu öldürerek, yüreğime huzur verdi.
Hz. Zeyneb (s.a): Allah’a andolsun ki ailemin büyüğünü öldürdün; fidanımı kestin; kökümü söktün. Eğer bu sana huzur veriyorsa, huzurunu bulmuşsun.
Hz. Zeyneb’in (s.a) güzel konuşmasının etkisinde kalan İbn-i Ziyad öfkeli ve alaylı bir tavırla şöyle dedi:
Canıma andolson ki bu da babası gibi bir konuşmacıdır. Baban da şairdi ve kafiyeli konuşurdu. Hz. Zeyneb (s.a): Kadının kafiyeli konuşması nesine? (Şimdi güzel konuşma zamanı mıdır)[1]
* Bu sözleri duyan İbn-i Ziyad çok sinirlendi ve bundan dolayı Hz. Zeyneb’i (s.a) cezalandırmak istedi. Ancak orada bulunanlardan “Amr b. Hureys” Ey emir! Bu bir kadındır; kadınlar söylediklerinden dolayı cezalandırılmazlar” dedi.
|
Ayrıca Bakınız
Kaynakça
- ↑ Şeyh Müfid, el-İrşad, tercüme: Saidi, s. 472, 473; Seyyid İbn-i Tavus, el-Luhuf, s. 191; Harezmi, Maktelu’l Hüseyin, s. 47, 48.
Bibliyografi
- Şeyh Mufid, el-İşrad, tercüme: Muhammed Bakır Saidi, Tahran, İntişarat-ı İslami, 1380 h.ş.
- Harezmi, Maktelu’l Hüseyin, tahkik: Muhammed Semavi, Kum, Neşr-i Envaru’l Huda, birinci baskı, 1418 h.k.
- Seyyid İbn-i Tavus, el-Luhuf, tercüme: Akiki Behşayişi, Kum, Defter-i Neşr-i Nevid-i İslam, beşinci baskı, 1378 h.ş.