Ali bin Ebi Rafi
Ali bin Ebi Rafi (Arapça: علی بن ابیرافع), İmam Ali’nin (a.s) kâtibi ve beytülmal (hazine) sorumlusudur. Peygamber Efendimizin (s.a.a) meşhur sahabesi Ebu Rafi'nin oğludur.
Seyit Muhsin Emin'e göre Cemel, Sıffin ve Nehrevan savaşlarında İmam Ali'nin (a.s) yanında bulunan Ali bin Ebi Rafi aynı zamanda Tâbiîn’dendi ve İmam Ali'nin (a.s) de yarenleri arasındaydı.[1] Seyit Muhsin Emin aynı zamanda onun İslami alanda fıkıh üzerine kitap yazan ilk alim olarak kabul etmektedir.[2] Şii bir ricali alimi olan Ahmet bin Ali Necaşi, kitabının abdest, namaz ve diğer konularda bölümler içerdiğini belirtmektedir.[3] Seyit Muhsin Emin’nin rivayetlerine göre Ahmet bin Ali Ebi Rafi, İmam Ali’den (a.s) fıkıh dersleri almış bir Şia fakihidir.[4]
Ali bin Ebi Rafi, İmam Ali’nin (a.s) kâtibi ve yine İmam Ali’nin (a.s) hükümeti döneminde beytülmalın (hazine) mesuliyetini üstlenmiştir. Kendisinden edinilen bir rivayete göre, İmam Ali'nin (a.s) hazinedarlığını yaptığı dönemde, İmam Ali'nin (a.s) kızlarından birinin isteği üzerine kendisine, Cemel Savaşı’nın ganimetlerinden biri olan bir kolyeyi Kurban Bayramı'nda kullanıp tekrar vermesi için emanet olarak ona verdi. İmam Ali (a.s) bu olayı haber alınca İbn Ebî Rafi'yi huzuruna çağırarak kolyeyi beytülmala tekrar koymasını emretti ve bu hatayı tekrar edecek olursa onu cezalandırılacağını söyledi. Ayrıca, “Kızım kolyeyi teminat olarak almasaydı cezalandırılacak ilk Haşimi kadın olacaktı.” ve kızının kendisine neden böyle davrandığı konusundaki sorusuna cevap olarak “ Bütün Muhacir kadınları Kurban Bayramı'nda böyle bir kolye takabiliyor mu?” diye sormuştur.[5] Bu olay fıkıh kitaplarında devlet hazinesinden (beytülmal) ödünç alma hususunda alıntılanmıştır.
Ayrıca Bakınız
Kaynakça
Bibliyografyi
- Emin, Muhsin, A'ayan al-Şia, Beyrut, Dar el-Ta'rif, 1406 h.k / 1986.
- Şeyh Tusi, Muhammed İbn-i Hassan, Tahdhib el-Ahkam, Hasan Mousavi, Khorsan araştırması, Dar al-Kutub al-Islamiya, Tehran, 1407 h.k.
- Nacashi, Ahmad İbn-i Ali, Rical, Kum, Maktaba el-Davari, 1397 h.k.