Bera b. Ma'rur
| Kişisel Bilgiler | |
|---|---|
| İsim | Bera bin Ma'rur |
| Muhacir/ Ensar | Ensar |
| Nesep/kabile | Hazrec |
| Vefatı | Sefer, Hicri Kameri 1. Yıl |
| Sehabelik Bilgiler | |
| İslam'a geçtiği zaman | Birinci Akebe |
| Sehabeler | |
| İmam Ali aleyhi selam • Ammar bin Yasir • Ebu Bekir • Ömer İbn Hattab • Zübeyr bin Avvam • Zeyd bin Harise • Selman-ı Farisi • Ebu Zer Gifari • Mikdad bin Amr • Talha bin Ubeydullah • Ebu Eyyub El-Ensari • Ebu Talib • vb. | |
Bera b. Ma’rur (vefat: h.k 1. yılın Safer ayı / Ağustos 622) - (Arapça: بَراءِ بْنِ مَعرور); Ensar’dandır ve Allah Resulünün (s.a.a) sahabesidir. Hazrec kabilesinin Seleme oğulları (Ben-i Seleme) kolundandır. Bazı rivayetler esasınca, birinci Akabe’de Resulullah'a (s.a.a) biat eden Medine’nin iki önemli kabilesi (Evs ve Hazrec) heyetinin arasında Bera da vardı. Aynı zamanda ikinci Akabe’de biat eden grup arasından temsilci olarak seçilen on iki kişiden biriydi.
Ayrıca İslam tarihinde malının üçte birini İslam yolunda infak edilmesini vasiyet eden ilk kişinin Bera olduğu nakledilmiştir.
Nesebi
Medine’de kendi kabilesinin büyüklerinden sayılan[1] Bera b. Ma’rur, Hazrec kabilesinin Seleme oğulları (Ben-i Seleme) kolundandır.[2]
Hz. Peygamber’e (s.a.a) Biatı
Her ne kadar bazı rivayetlere göre, Bera’nın birinci Akabe’de Resulullah'a (s.a.a) biat eden Medine’nin iki önemli kabilesi (Evs ve Hazrec) heyetinin arasında yer aldığı zikredilse de,[3] başka bir rivayette Bera’nın, ilk olarak Medineli Müslümanların hac için Mekke’ye gittiği sırada Allah Resulünü (s.a.a) görme şerefine nail olduğu belirtilmiştir.[4] Bundan dolayı Bera’nın birinci Akabe’de Hz. Peygamber'e (s.a.a) biat eden ilk grubun tebligatı sonucu Müslüman olduğu muhtemeldir.[5]
İkinci Akabe’de biat eden grup arasından temsilci olarak seçilen on iki kişiden birinin de Bera olduğu söylenmiştir.[6]
Ensar arasında “Akabe’de Allah Resulüne (s.a.a) ilk biat edenlerin Ensar’dan olması” bir iftihar sayılmaktaydı. Bundan dolayı Bera’nın Hz. Resulullah'a (s.a.a) biat eden ilk kişi olup olmadığı noktasında Medine kabilelerinden geriye kalanlardan nakledilen rivayetler arasında fark vardır.[7]
Hz. Peygamber (s.a.a) ile Ahitleşme
Bera b. Ma’rur bu biatında, Medine halkını temsilen, herkesin tıpkı aile fertlerini savunup korudukları gibi, Allah Resulünü (s.a.a) ve İslam dinini koruyup, destek vereceği noktasında Hz. Peygamber (s.a.a) ile ahitleşti.[8] Bu rivayetler esasınca, Bera’nın Mekke’ye doğru yapılan yolculukta (Müslümanların Kudüs’e doğru namaz kıldığı günlerde) Kabe’ye doğru namaz kılan ilk kişi olduğu zikredilmiştir. Ancak Hz. Peygamber (s.a.a) ile ilk görüşmesinde bu konuyu dile getirmiş ve Hz. Resulullah (s.a.a) da Bera’nın yaptığı bu işe karşı çıkmıştır.[9]
Vefatı
Bera b. Ma’rur, Resul-ü Kibriya efendimiz (s.a.a) Medine’ye gelmeden önce vefat etti. Hz. Peygamber (s.a.a) Bera’nın vefat ettiğini öğrenince kabrine gidip cenaze namazı kıldı ve ona dua etti.[10] Bera’nın İslam tarihinde malının üçte birini İslam yolunda infak edilmesini vasiyet eden ilk kişi olduğu nakledilmiştir.[11]
Eşi ve Çocukları
Bera’nın oğlu Bişr’de Allah Resulü'nün (s.a.a) sahabelerindendi ve Akabe’de babasının yanındaydı.[12] Daha sonraları Bedir, Uhud ve Hendek savaşlarına katıldı.[13]
Bera’nın kızı olan Ümmü Mübeşşir, Zeyd b. Harise’nin hanımıdır ve Cabir b. Abdullah ondan hadis nakletmiştir.[14]
Bera’nın eşi Huleyde ise, Hz. Peygamber'e (s.a.a) biat edenlerden ve Hz. Peygamber'den (s.a.a) hadis nakledenlerdendir.[15]
Kaynakça
- ↑ İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 81; Taberi, Tarih, c. 2, s. 360.
- ↑ Urve b. Zübeyr, Meğazi-yi Resulullah (s.a.a), s. 126; İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 3, s. 618.
- ↑ İbn-i Abdulbirr, el-İstiab, c. 1, s. 151; İbn-i Hacer, el-İsabe, c. 1, s. 149; İbn-i Esir, Usdu’l Ğabe, c. 1, s. 173.
- ↑ İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 81 - 82; İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 3, s. 618 - 619; Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 460 - 462.
- ↑ Taberi, Tarih, c. 2, s. 360 - 361.
- ↑ İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 86; İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 3, s. 618; Urve b. Zübeyr, Meğazi-yi Resulullah (s.a.a), s. 126; İbn-i Habib, el-Muhabber, s. 268, 270.
- ↑ İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 89 ve 103; Taberi, Tarih, c. 2, s. 364; Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 1, s. 253 – 254; İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 1, s. 222 ve c. 4, s. 8 - 9.
- ↑ İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 84 - 85; Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 461 – 462; Taberi, Tarih, c. 2, s. 362.
- ↑ Kelbi, Nesebu Maad ve’l Yemeni’l Kebir, c. 2, s. 99; İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 82 – 83; İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 3, s. 619; Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 461; Darukutni, el-Mu’telif ve’l Muhtelif, c. 4, s. 2037 - 2038.
- ↑ İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 3, s. 619 – 620; Kelbi, Nesebu Maad ve’l Yemeni’l Kebir, c. 2, s. 99; Zehebi, Siyeri A’lamu’n Nubela, c. 1, s. 267; Kuleyni, el-Furu’ mine’l Kafi, c. 3, s. 254 ve c. 4, s. 45.
- ↑ İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 3, s. 619 – 620; Kelbi, Nesebu Maad ve’l Yemeni’l Kebir, c. 2, s. 99; Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 1, s. 253 ve 254; Kuleyni, el-Furu’ mine’l Kafi, c. 3, s. 254 - 255.
- ↑ Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 1, s. 252.
- ↑ İbn-i Hişam, es-Siretu’n Nebeviyye, c. 2, s. 103; Kelbi, Nesebu Maad ve’l Yemeni’l Kebir, c. 2, s. 99; Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 1, s. 246.
- ↑ İbn-i Kudame, el-İstibsar fi Nesebi’s Sahabeti mine’l Ensar, s. 114.
- ↑ İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 8, s. 113.
Bibliyografi
- İbn-i Esir, Ali, Usdu’l Ğabe, Beyrut, Daru İhyau’t Turasu’l Arabi.
- İbn-i Habib, Muhammed, el-Muhabber, tahkik: Ilse Lichtenstadter, Haydar Abad Diken, 1361 / 1942.
- İbn-i Hacer Askalani, Ahmed, el-İsabe, Kahire, 1328.
- İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, Beyrut, Daru Sadır.
- İbn-i Abdulber, Yusuf, el-İstiab, tahkik: Ali Muhammed Becavi, Kahire, 1380 / 1960.
- İbn-i Kudame Makdisi, Abdullah, el-İstibsar fi Nesebi’s Sahabeti mine’l Ensar, Beyrut, 1391 / 1971.
- İbn-i Hişam, Abdulmelik, es-Siretu’n Nebeviyye, tahkik: Mustafa Sakka ve Diğerleri, Kahire, 1355 / 1936.
- Ahmed b. Hanbel, Müsned, Kahire, 1313.
- Belazuri, Ahmed, Ensabu’l Eşraf, tahkik: Muhammed Hamidullah, Kahire, 1959.
- Darukutni, Ali, el-Mu’telif ve’l Muhtelif, tahkik: Muvaffak b. Abdullah, Beyrut, 1406 / 1986.
- Zehebi, Muhammed, Siyeri A’lamu’n Nubela, tahkik: Şuayb Arnavut, Beyrut, 1405 / 1985.
- Taberi, Tarih.
- Urve b. Zübeyr, Meğaziyi Resulullah (s.a.a), tahkik: Mustafa A’zami, Riyad, 1401 / 1981.
- Kelbi, Hişam, Nesebu Maad ve’l Yemeni’l Kebir, tahkik: Mahmud Firdevs el-Azm, Dimeşk, Daru’l Yak’zetu’l Arabiyye.
- Kuleyni, Muhammed, el-Furu’ mine’l Kafi, tahkik: Ali Ekber Gaffari, Beyrut, 1401.
Dış Bağlantılar
- Makalenin kaynağı: Dairetu’l Maarif-i Bozorg-u İslami