wikishia:Haftanın seçkin maddesi/2019/52

Tevhit , Allah’ı bir ve tek bilmek anlamında İslam’ın en temel ve en önemli ilkesi (ilke olarak kabul etmek,benimsemek)dir. İslam Peygamberinin (s.a.a) insanlar için tebliğ ettiği ilk şey “la ilahe illallah” cümlesiyle ibraz ettiği Allah’ın birliğine davetti. İslam’ın tüm inanç, ahlak ve fıkıh öğretilerinin tamamı tevhidedönmektedir. Müslümanlar her gün ezan ve namazda Allah’ın vahdaniyetine tanıklık etmektedirler.

Nazari tevhitte tevhide inanç, Allah’ın tüm yücelik ve saygınlığını kapsamaktadır. Allah’ın zatı birdir ve O’nun bir eşi ve benzeri yoktur (tevhid-i zati). Fiillerinde de kendisinden başka kimseye ihtiyacı yoktur ve tüm varlıklar O’na muhtaçtırlar (tevhid-i ef’ali). Ameli tevhide göre de sadece Allah tapılmaya layıktır. Müslümanların dini ibadet ve amellerini yalnız Allah için yapmaları (tevhidi ibadi) ve yalnızca O’ndan yardım istemeleri gerekmektedir. Şialara göre hatta Allah’ın sıfatı dahi Allah’ın zatından ayrı bir şey değildir (tevhid-i sıfati).

Birçok Kur’an ayetinde tevhide ve Allah’ın varlığına değinilmiştir. Kur’an’a göre, tevhidi inancın kökleri insanların fıtratında yatmaktadır. Tüm peygamberler tevhidin davetçileriydiler ve onların en önemli amacı şirki ve müşrikçe yaşamı ortadan kaldırmaktı. Temel olarak Peygamberlerin geliş hedefi şirkle mücadele ve bir tek olan Allah’a tapmak içindir.

Bazı Müslümanlar, ibadetin anlamı konusunda bazı Müslümanların yaşam ve davranışlarının tevhitle çeliştiği iddiasında bulunmuşlardır. Bu düşünce Şia ve Sünni ulemanın çoğu tarafından eleştirilmiş ve kabul edilmemiştir.(Davamı...)